رئیس جمهور ژائو لورنسو از جنبش مردمی حاکم برای آزادی آنگولا (MPLA) امیدوار است برای دور دوم انتخابات ریاست جمهوری خود را آغاز کند. او از سال 2017 بر آنگولا حکومت می کند.
لورنسو روز دوشنبه به مبارزات انتخاباتی خود پایان داد و مدعی شد که یک “آنگولای جدید” ساخته است.
او در مراسم کمپین انتخاباتی خود در آخر هفته گفت: «دقیقاً پنج سال از آغاز این مأموریت می گذرد، که اکنون به پایان می رسد. ما در طول این مأموریت تلاش کردیم تا آنگولا را به آنگولای جدید تبدیل کنیم و آنگولا توسط آنگولاها و همچنین جامعه بین المللی بهتر پذیرفته شود.»
آنگولا دومین تولیدکننده بزرگ نفت آفریقا است، اما ثروت عظیم نفتی این کشور به بسیاری از شهروندان فقیر آن نمی رسد.
آنگولا یک مستعمره سابق پرتغال بود که از خرابه های جنگ داخلی 27 ساله بیرون آمد و به یکی از بازیگران اصلی اقتصادی این قاره تبدیل شد.
رهبر دیرینه خوزه ادواردو دوس سانتوس از MPLA بر بسیاری از رشد اقتصادی آنگولا پس از جنگ و تلاش های بازسازی نظارت داشته است.
لورنسو جانشین دوس سانتوس بود که به مدت 38 سال بر کشور حکومت کرد و خود و خانواده اش را بسیار ثروتمند کرد.
دخترش ایزابل دوس سانتوس در دوران سلطنت او بسیار قدرتمند شد و زمانی ثروتمندترین زن آفریقا بود.
سازمان شفافیت بین‌الملل ناظر مبارزه با فساد در سال 2017 اعلام کرد که «پارتی‌بازی و خویشاوندی» تحت حکومت دوس سانتوس «آنگولای‌های عادی را از سوء استفاده از ثروت منابع طبیعی کشور، به‌ویژه زمانی که قیمت نفت بالا بود، باز می‌دارد».
رئیس جمهور سابق دوس سانتوس ماه گذشته در حالی که در اسپانیا بود درگذشت و مراسم تشییع جنازه وی در پایان دوره انتخاباتی پرتنش برگزار می شود.
پایتخت آنگولا، لواندا، همچنین یکی از گران ترین شهرهای جهان است که تعداد زیادی از مهاجران در بخش نفت و گاز این کشور مشغول به کار هستند.
پدرو سیمائو، یکی از ساکنان لواندا، به سی ان ان گفت: «ما از اقدامات دولت راضی یا خوشحال نیستیم، ما منتظر اقدامات بیشتری هستیم.
موندول گفت: “اگر از من بخواهید رای بدهم، من کسی را ندارم که به او رای بدهم، زیرا حتی اگر رای بدهم هیچ کس به پسرم در زندگی کمک نمی کند.”
نامزدها چه کسانی هستند؟
برآورد نرخ بیکاری جوانان در آنگولا 18.52 درصد در سال 2021 بود.
کاستا جونیور 60 ساله گفت که قدرت MPLA مسئول بسیاری از مشکلات کشور از جمله فقر، تورم و فساد است.
کاستا جونیور گفت: “یک حزب در قدرت است، یک سیستم تک حزبی، سرطان بزرگی که این کشور باید از شر آن خلاص شود، سرطانی که برای ادامه حکومت از همه چیز تغذیه می کند.”
او افزود: «امروز همه جا می‌توانیم ببینیم که همه از این حزب خسته شده‌اند، این حزبی که آنگولا را گروگان منافع خود نگه می‌دارد، این حزبی که اجازه نمی‌دهد آنگولا یک دموکراسی باشد.»
MPLA و UNITA در طرف مقابل جنگ داخلی بودند که اندکی پس از استقلال آنگولا از پرتغال در سال 1975 آغاز شد و 20 سال پیش پایان یافت.
اما تحلیلگران می گویند که این انتخابات کمتر به تاریخ کشور مربوط می شود تا مردمی که برای بقا تلاش می کنند و از رهبران خود ناامید می شوند.
انتخابات ریاست جمهوری همزمان با انتخابات پارلمان 220 نفره آنگولا برگزار می شود.
