لندن – سارینا وگمن و بازیکنانش عمیقاً میدانند که مهمترین پیروزی قبلاً به دست آمده است. غنائم آن را می توان نه تنها با رکورد تماشاگران و هوادارانی که انگلیس در یورو 2022 به دست آورد، بلکه با میخانه های سر به فلک کشیده، پیراهن ها در همه جا و قطارهای شلوغی که برای فینال یکشنبه راهی استادیوم ومبلی می شوند، سنجید. مقابل آلمان
همانطور که لی ویلیامسون، کاپیتان تیم ملی انگلیس بیان کرد، چند سال آینده نیز مشخص خواهد شد که این تورنمنت به عنوان یک “تغییر بازی” برای فوتبال زنان در انگلیس، قطعا، و به طور بالقوه در سراسر اروپا نیز دیده خواهد شد.
با این حال، مشکل ورزش های الکترونیکی نخبه این است که آنقدرها هم ساده نیست. تاثیر یورو 2022 بر عموم مردم تغییر نخواهد کرد، البته صرف نظر از اینکه انگلیس بتواند آن گام نهایی را در روز یکشنبه بردارد و برای اولین بار قهرمان اروپا شود، اما نحوه یادآوری بازیکنان قطعا تغییر خواهد کرد. الهام بخشیدن به یک ملت در شکوه یک چیز است. این کار دیگری است که این کار را با پشیمانی انجام دهید. پیروزی که برای انگلیس مهم است یک پیروزی فلسفی نیست، بلکه یک پیروزی مفهومی است. در مدت زمان 90 دقیقه در زمین به دست می آید.
آن نیز قابل دستیابی است. انگلستان با چنان متانت و عظمت مسابقات را سپری کرد که وگمن اعتراف کرد که مرحله گروهی “نسبتا آسان” بود. تیم او فقط یک بار، در یک چهارم نهایی خطرناک مقابل اسپانیا، آسیب دید. آن بازی تک گلی را به ارمغان آورد که ماری ارپس نیز دریافت کرد. میزبان باید مورد علاقه باشد.
تنها اخطار این است که آلمان یک شرور مبدل نیست. مارتینا ووس-تکلنبورگ حال و هوای یک تیم در حال انتقال را دارد، نسل قدیمیتر به تدریج جای خود را به نسل جوانتر به رهبری لنا اوبردورف تسلیمناپذیر میدهد، اما شجره آلمان در این تورنمنت بیعیب و نقص است: او در نهایت قهرمان هشتم شد. بار اروپا، و او هرگز باخت. این تکرار، قطعا و به طور خستگی ناپذیر، در طول مسابقات شتاب بیشتری به دست آورده است. و او همچنین می داند که این پیروزی مهمی است که همه چیز به آن بستگی دارد.