اردنی ها با چالش های متعددی از جمله رشد اقتصادی آهسته، بیکاری بالای جوانان، کمبود آب و افزایش هزینه های زندگی دست و پنجه نرم می کنند.
اردن با 63 درصد جمعیت زیر 30 سال، یکی از جوان ترین جمعیت در جهان را دارد و مشارکت و بسیج جوانان برای یافتن راه حل هایی برای ناامنی غذایی ضروری است.
به همین دلیل است که صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) و برنامه جهانی غذا (WFP) برنامه نوآوری جوانان در امنیت غذایی را راه اندازی کردند که در آن گروهی از جوانان اردنی، بین 18 تا 26 سال، طیف گسترده ای از ایده ها را ارائه کردند. مشکل ضایعات جامد، برای بازیافت پوست میوه و سبزیجات.
به عنوان بخشی از این پروژه، شرکت کنندگان آموزش هایی را در مورد پیامدهای ناامنی غذایی، فرصت ها و چالش های مرتبط با امنیت غذایی، نقش فناوری در شکل دادن به آینده غذا و استراتژی هایی برای تغییر زنجیره غذایی سنتی دریافت کردند.
احیای خاک
ایا کریک، دانشجوی معماری در امان، یکی از این مبتکران جوان است. پروفسور کریک و تیم او با موفقیت ضایعات مزرعه را به کودهای آلی غنی از مواد مغذی تبدیل کرده اند، خاک را احیا کرده و کشاورزان را تشویق به اجتناب از استفاده از کودهای شیمیایی کرده اند.
هدف ایده ابتکاری من افزایش ایمنی گیاهان در برابر بیماری ها و کمک به خاک برای حفظ آب به میزان زیادی و کاهش میزان آب آبیاری مورد نیاز است. یک روش مدرن برای تصفیه زباله و بدون تولید گازهای گلخانهای.» او توضیح داد. ما پروژه خود را در ابتدای همهگیری شروع کردیم. با تعطیلی، ایدههایی برای خودکفایی در مورد غذا در نظر گرفتیم.
او می افزاید که “عمان، پایتخت اردن، شهری بسیار شلوغ است و هیچ فضایی برای کشاورزی وجود ندارد.” علاوه بر این، همه مردم به دلیل عدم آگاهی و گرانی به غذاهای سالم و ارگانیک علاقه ندارند. بنابراین، ما مصمم هستیم تا آگاهی را در مورد اهمیت و فواید مواد غذایی ارگانیک افزایش دهیم.
خانم کریک گفت: “من به آنچه امروز به دست آورده ام افتخار می کنم. ما در شرف راه اندازی اولین مزرعه چند محصولی تحت رهبری زنان در اردن هستیم.” ما جوانان باید خارج از چارچوب فکر کنیم و ایده های جدیدی در رابطه با پایداری محیط زیست ارائه کنیم.
گیاهان اتوتروف
علا الحجازین فارغ التحصیل رشته مالی و بانکی و نورهان الغرابالی دانشجوی هوش تجاری استارت آپی را راه اندازی کردند که با استفاده از نوع جدیدی از هیدروژل، گیاهان خود آبیاری و خود تغذیه تولید می کند، متشکل از پلیمرهای خود جاذب که می تواند رطوبت موجود در هوا را تبدیل کند. به آب خالص
علا میگوید: «هدف ما کسب درآمد نیست، بلکه ایجاد نشان و تغییر زندگی مردم است. تغییرات اقلیمی تأثیر مستقیمی بر امنیت غذایی، هوایی که تنفس میکنیم و آبی که مینوشیم است. همه ما باید اقدام کنیم. ”
“گام بعدی ما این است که این ایده را به واقعیت تبدیل کنیم. ما به کاوش در تجارت زیست محیطی بیشتر فکر می کنیم. محیط زیست ما یک منبع فوق العاده است و می توانیم به طور پایدار از آن استفاده کنیم.”
از پوست گرفته تا پلیمر
مهندس کشاورزی علا تالجی در آموزش نوآوری شرکت کرد. پروژه او شامل بازیافت پوست میوه و سبزیجات برای تولید یک پلیمر شیمیایی است که 99 درصد فلزات سنگین را از آب حذف می کند.
من یک متخصص زراعت و متخصص در تصفیه آب هستم. این ایده در سال دوم دانشگاه به ذهنم خطور کرد. من در کلاسی به نام آلاینده های شیمیایی محیطی شرکت کردم که ما را با خطراتی که آلاینده ها برای سلامتی ما ایجاد می کنند آشنا کردم و کلاس دیگری به نام درمان آب آشامیدنی که استاد ما مدام به ما می گفت که چگونه آب حاوی فلزات سنگین را نمی توان برای مصارف آشامیدنی استفاده کرد.
بنابراین، من به چندین منبع آبی فکر کردم که متأسفانه ما نمیتوانیم از آنها استفاده کنیم و شروع به کار بر روی یک پلیمر شیمیایی آلی و ایمن کردم.» خانم تالجی میگوید.