آثار هنری آویزان شده بر دیوارهای این مزرعه روستایی ایتالیایی را نخواهید یافت

کار او به این معنی بود که او باید نزدیک شهر آلبا در پیمونت، جایی که شرکت مستقر است، باشد. او و آقای گروبلر، 50 ساله، در سال 2012 در زامبیا ملاقات کردند، جایی که او به عنوان راهنمای سافاری کار می کرد، و او برای همراهی با او مهاجرت کرد، اما هرگز به راحتی در آپارتمان شهری او در آلبا زندگی نکرد.

یافتن راه فرار روستایی مناسب زمان بر بود. اما در نهایت، در اواخر سال 2016، آنها یک مزرعه سنگی قدیمی را پیدا کردند که در دامنه تپه ای در حدود 10 مایلی جنوب آلبا قرار داشت. آنها حدود 3.9 میلیون دلار هزینه کردند تا آن را به یک کلاس اصلی تبدیل کنند که به سبک شیک روستایی کاهش یافته است.

اولین قدم آنها پرداخت 1.29 میلیون دلار برای ملک، به علاوه یک خانه مجاور ویران شده و مهمتر از همه، حدود 25 هکتار زمین بود. این زوج بر این باورند که قدمت ملک آنها به اواخر قرن نوزدهم برمی‌گردد و نظر آنها در مورد وضعیت خانه در زمان خرید آن متفاوت است. آقای گروبلر که اصالتا اهل زیمباوه است، گفت: «از نظر من بسیار قابل زندگی بود. خانم میروگلیو گفت: “اما این خوب نبود.” خیلی تاریک بود، با پنجره‌های کوچک. با اینکه خانه در طبیعت بود، اصلاً از داخل نمی‌توانست آن را ببیند. گفتیم می‌خواهیم طبیعت را به داخل بیاوریم.»

آنها معمار بریتانیایی جاناتان توکی، مدیر طراحی جاناتان توکی را استخدام کردند تا نقشه هایی را برای ادغام خانه با انباری مجاور انجام دهد. خانم میروگلیو قبلاً کار او بر روی بناهای تاریخی کشور را تحسین کرده بود. آقای تاکی علاوه بر دو برابر شدن مساحت ملک، از 2384 فوت مربع به 4790 فوت مربع، آن را مجدداً تنظیم کرده است.

آشپزخانه تاریک اصلی اکنون یک اتاق باغ است، با درهای شیشه ای محوری از کف تا سقف مشرف به حیاط خلوت. در کنار آن اتاق نشیمن اصلی قرار دارد که سقف های بلندی با بالا بردن سقف ایجاد شده است. فراتر از آن یک اتاق غذاخوری است، با یک میز و صندلی سیاه ساده و یک قطعه عجیب و غریب از مبلمان عتیقه که به آشپزخانه منتهی می شود. در طبقه بالا سه اتاق خواب با حمام اختصاصی وجود دارد.

طبقه همکف انبار دو طبقه، با سقف آجری طاقدار اصلی آن، به عنوان یک سوئیت سلامتی با سونا و جکوزی تغییر کاربری داده شده است. چیزی که قبلاً یک انبار کاهگلی بود، اکنون مورد علاقه آقای گروبلر است، فضای کاری با پلان باز که او آن را استودیو می نامد. با یک ردیف پنجره جدید در هر دیوار بیرونی و بخش های مثلثی شیشه ای که در انتهای شیروانی ادغام شده اند، روشن می شود. او گفت: «من تقریباً در استودیو زندگی می کنم. من آنجا کار می کنم، آنجا استراحت می کنم و آنجا می خوانم».

پس از اجرای نقشه ها، حدود چهار ماه طول کشید تا مجوزهای لازم ساختمانی برای این پروژه اخذ شود. در پاییز 2017 شروع شد، اما خیلی زود دچار شکست شد. خانم میروگلیو گفت: “اولین سازنده ما بعد از چهار ماه رفت – او گفت که برای او خیلی سخت است.”

آنها تا بهار 2018 جایگزینی پیدا کردند و کار از سر گرفته شد و به دلیل همه گیری همه گیر تنها به مدت شش ماه متوقف شد. حتی پس از راه‌اندازی مجدد، محدودیت‌های سفر بین‌المللی به این معنی بود که آقای تاکی نتوانست طبق برنامه‌ریزی‌شده از سایت بازدید کند تا پیشرفت خود را زیر نظر بگیرد. آقای گروبلر برای اینکه همه چیز در مسیر درست باشد، هر هفته مجموعه‌ای از عکس‌های کار را برای او ایمیل می‌کرد تا مطمئن شود که برنامه‌هایش را صادقانه تکرار می‌کند.

برای خانم میروگلیو و آقای گروبلر مهم بود که خانه‌شان با محیط اطرافش درآمیخته شود و می‌خواستند از فضای داخلی پر زرق و برقی که ممکن است زیبایی فضای بیرون را تحت الشعاع قرار دهد، اجتناب کنند.

یکی از بزرگ‌ترین هزینه‌های خانه، ده‌ها پنجره سفارشی با قاب‌های باریک ساخته شده از فولاد کورتن بود که به طور طبیعی زنگ‌زدگی می‌کند، که وظیفه داشتند خانه‌های تاریک را با نور پر کنند. اینها به تنهایی 298000 دلار هزینه دارند که بخش بزرگی از 1.59 میلیون دلاری است که برای تکمیل خانه هزینه شده است.

خانم میروگلیو گفت: “ما همه این پنجره های جدید را برای ایجاد نماها باز کردیم.” “قبلاً نمی‌توانستید آنچه را که بیرون است ببینید.” برای ایجاد یک زیبایی شناسی آرام در خانه مزرعه، آنها انتخاب کردند که با انتخاب محدودی از مواد کار کنند. بلوط برای کابینت آشپزخانه، قفسه های اتاق نشیمن اصلی، راه پله مرکزی و اتاق رختکن سوئیت اصلی استفاده می شود. میز کار آشپزخانه و هر سه حمام مرمر سفید هستند.

همچنین تزئینات محلی غیرمعمول بیشتری را کشف کنید. بخش‌های کف با استفاده از کوکسیوپستو، مخلوطی از آجرهای سفالی خرد شده، خاک و کاشی‌های سقف از محل ایجاد شدند. خانم میروگلیو گفت: “رنگ ها و بافت های بی انتها وجود دارد، و این چیزی است که من می خواستم استفاده کنم.” اگر از رنگ‌های روشن زیاد استفاده کنید، چشم‌ها را به خود جلب می‌کنند و این می‌تواند بیرون را از بین ببرد.»

این رویکرد دقیق به معنای خوشایند بودن خانه نیست. بافت زیاد و استفاده ساده از رنگ در مکان های مناسب وجود دارد. یکی از دو اتاق خواب مهمان دارای دیوارهای نرم و صاف است، در حالی که فرش و بالش های رنگارنگ اتاق باغ رنگ های قرمز خاکی و سفالی را به ارمغان می آورد. قطعات تاکیدی به حداقل می رسند، اگرچه لوستر فلزی به شکل برگ بلوط در اتاق نشیمن چشمگیر است، همانطور که رشته چراغ های طولانی بالای راه پله است.

همچنین یک سوغاتی از خانه مزرعه قدیمی وجود دارد. اجاق گاز اصلی هنوز در یک شومینه باز قرار دارد، اگرچه یک شاهکار است تا کاربردی. خانم مرولیو گفت: “من نمی دانم چگونه از آن استفاده کنم. ممکن است کل خانه را سوزانده باشم.” سیستم گرمایش زیرزمینی که برای مجوزهای کار نصب شده بود، 99,470 دلار هزینه دارد. علاوه بر پنل های خورشیدی، آن هم اکنون ملک را با گرمایش و آب گرم تامین می کند. .

در حیاط خلوت خود، این زوج یک استخر شنا نصب کردند که با پوششی تیره طراحی شده بود تا درختان اطراف را منعکس کند. مجموعه ای از دیوارهای حائل مجموعه ای از تراس های مسطح برای استخر و همچنین یک آشپزخانه در فضای باز، گاراژ و کارگاه ایجاد کردند.

این کار خارجی تقریباً 696500 دلار هزینه دارد. محوطه سازی پارک 198940 دلار به تراز نهایی پروژه که تقریباً 2.586 میلیون دلار است اضافه کرد.

علی‌رغم تمام تلاش‌های او در خانه، حیاط خلوت مکان مورد علاقه خانم میروگلیو است، با تخت‌هایی از رزماری و اسطوخودوس، شقایق‌های ژاپنی دیرشکفته و گل‌های هندی. او گفت: “گیاهان مانند فرزندان من هستند، احساس می کنم همه آنها را می شناسم.”

از زمانی که این خانه در اکتبر 2020 تکمیل شد، آقای گروبلر به طور دائم به همراه دو گربه ولگرد که خود را در این ملک بسیار خانه نشین کرده اند، نقل مکان کرده است، در حالی که خانم میروگلیو آخر هفته ها به آنها می پیوندد.

این زوج همچنین به خرید زمین در این منطقه ادامه دادند و اکنون تقریباً 90 جریب مساحت دارند که حدود 7 جریب آن با درختان فندق کاشته شده است. بقیه فضا برای رشد وحشی باقی مانده است که با افزودن گیاهان و درختان بومی جدید تشویق می شود. جنگل‌های کوچک، چمن‌زارها و درختچه‌های آن واقعاً حیات وحش را تشویق می‌کند، که این زوج امیدوارند روزی با گروه‌های کوچکی از گردشگران به اشتراک بگذارند. آقای گروبلر تله‌های دوربین را در اطراف ملک راه‌اندازی کرد که به گفته او نه تنها مارموت‌ها، مارموت‌های راش، خرگوش‌ها، روباه‌ها و گرازهای وحشی، بلکه گرگ‌ها نیز حضور داشتند.

در حالی که این پروژه بیشتر از آنچه او و خانم میروگلیو انتظار داشتند طول کشید و هزینه آن بیشتر شد، حداقل یک هزینه برای آنها صرفه جویی کرد. هیچ اثر هنری قابل توجهی روی دیوارها وجود ندارد. خانم میروگلیو گفت: «ما به عکس‌ها و نقاشی‌ها نیازی نداریم. ما در حال حاضر بیرون را داریم و مناظر آن باورنکردنی است.»