آدرس IP عمومی و خصوصی چیست و چه تفاوت هایی بین این دو وجود دارد؟ – زومیت

هنگام در نظر گرفتن آدرس های IP، با اصلاحات “عمومی” و “خصوصی” آشنا خواهید شد. اگر با این دو اصطلاح آشنا نیستید، ممکن است توضیح آنها در نگاه اول کمی گیج کننده به نظر برسد. اما درک آنها بسیار مهم است. قبل از توضیح آی پی های خصوصی و عمومی، خوب است در مورد نحوه کار آی پی ها صحبت کنیم. در این مقاله آدرس های IP عمومی و خصوصی را با هم مقایسه می کنیم تا ببینیم این پروتکل ها در اینترنت مدرن چگونه کار می کنند.

آدرس IP چیست؟

قبل از بررسی آدرس های IP خصوصی و عمومی، Mikozu پیشنهاد می کند که ابتدا بررسی کنید که آدرس IP در واقع چیست. آدرس IP یک “آدرس پروتکل اینترنت” است و مانند نام آن شامل شماره ای است که برای شناسایی رایانه ها و سایر دستگاه های موجود در شبکه استفاده می شود.

ممکن است نامی برای رایانه خود (مثلاً لپ تاپ Zomit) تعیین کرده باشید تا بتوانید از آن برای شناسایی دستگاه خود استفاده کنید. البته، کامپیوترها به خوبی با اعداد کار می کنند. بنابراین، زمانی که رایانه شما می خواهد به دستگاه یا رایانه دیگری در شبکه یا اینترنت متصل شود، اطلاعاتی را به آدرس IP مقصد ارسال می کند. حتی امروزه، ما معمولا از آدرس های IPv4 با فرمت رایج 192.168.10.1 استفاده می کنیم.

هنگامی که نامه ای را به یک آدرس خاص در یک منطقه ارسال می کنید، آدرس IP به رایانه اجازه می دهد تا داده ها را به دستگاه دیگری ارسال کند. هنگامی که از وب سایت ها بازدید می کنید، رایانه شما به آدرس IP سرور وب مورد نظر که محتوا از آن دانلود می شود متصل می شود.

آدرس IP عمومی چیست؟

آدرس IP عمومی آدرسی است که شبکه خانگی شما را به بقیه اینترنت هدایت می کند. از آنجایی که اکثر شبکه های شخصی از روترها برای اتصال به اینترنت استفاده می کنند، این آدرس عمومی برای روتر شما محفوظ است.

سپس، از آنجایی که همه لوازم خانگی شما از طریق روتر به اینترنت متصل هستند، هنگام آنلاین شدن از آدرس IP عمومی روتر استفاده می کنند. در این صورت فرقی نمی کند از چه دستگاهی استفاده می کنید، دسکتاپ، تلفن، دستگاه شاد خانه یا …، زیرا اتصال به اینترنت از طریق IP عمومی شما انجام خواهد شد. هر کامپیوتر همچنین می تواند از IP عمومی شما برای دسترسی به روتر استفاده کند.

برخی از کاربران برای دریافت یک آدرس IP ثابت به ارائه دهندگان خدمات اینترنت (ISP) هزینه اضافی می پردازند. آدرسی که اکثر کاربران به آن نیاز ندارند. اگر یک IP ثابت خریداری نکرده اید، آدرس IP عمومی شما پویا خواهد بود. این بدان معناست که ISP شما هر از چند گاهی از یک آدرس IP جدید برای اتصال به اینترنت استفاده می کند و در واقع آن را تغییر می دهد.

دلیل این امر تاریخی است. زیرا در روزهای اولیه اینترنت، اکثر افراد فقط برای مدت کوتاهی به شبکه متصل می شدند. توجه داشته باشید که اگر زمان اتصال کافی نباشد، اختصاص یک آدرس IP ثابت به هر کاربر منطقی نیست. به آدرس های IP عمومی، IP های جهانی یا خارجی نیز گفته می شود. همه این اصطلاحات در نهایت به یک معنی اشاره دارند.

آدرس IP خصوصی چیست؟

آدرس IP خصوصی آدرسی است که فقط برای دستگاه های موجود در شبکه خانگی شما استفاده می شود و سایر دستگاه های موجود در اینترنت خارج از خانه شما به این آدرس ها دسترسی نخواهند داشت. در عوض، آدرس‌های IP خصوصی برای اتصال دستگاه‌ها در شبکه خانگی استفاده می‌شوند. بنابراین، روتر شما می داند که اطلاعات دریافت شده را به کجا ارسال کند.

آدرس های IP خصوصی مورد استفاده در شبکه های خانگی نیز در هزاران شبکه دیگر استفاده می شود. به عنوان مثال، آدرس IP تلفن هوشمند شما در شبکه خانگی شما ممکن است 192,169,100.17 باشد. این آدرس منحصر به فرد نیست و همسایگان شما ممکن است از همان آدرس IP خصوصی برای اتصال دستگاه خود به روتر و در نهایت به اینترنت استفاده کنند.

شایان ذکر است که این آدرس ها با هم همپوشانی ندارند. زیرا در شبکه های جداگانه استفاده می شوند. اگر دو آدرس شناسه یکسان در یک شبکه خصوصی داشته باشید، IP شما در تضاد است. علاوه بر این، آدرس های IP خصوصی را می توان به عنوان IP محلی یا IP داخلی شناسایی کرد. اما در نهایت همه این اصطلاحات یک معنی دارند.

آدرس های IP عمومی و خصوصی چگونه با هم کار می کنند؟

برای نشان دادن نحوه عملکرد آدرس های IP خصوصی و عمومی، یک محوطه دانشگاهی با صندوق پستی دانشجویی در نظر بگیرید. اگر در محوطه دانشگاه زندگی می کنید و می خواهید نامه ای به دارنده جعبه 561 ارسال کنید، می توانید روی پاکت نامه “باکس 561” بنویسید و آن را در صندوق پستی دانشگاه بیندازید. پس از آن، کارمند به راحتی نامه شما را به گیرنده تحویل می دهد.

با این حال، اگر خارج از دانشگاه زندگی می کنید و می خواهید نامه ای برای صاحب جعبه 561 بفرستید، نمی توانید فقط کلمه “Box 561” را در پاکت قرار دهید و آن را در صندوق پستی استاندارد قرار دهید. در این صورت اداره پست نمی داند نامه باید به کدام ساختمان ارسال شود. زیرا تعداد 561 صندوق در کشور وجود دارد.

در عوض باید نامه را به آدرس ساختمان دانشگاه بفرستید و در کنار آدرس از عبارت “باکس 561” استفاده کنید. اگر شماره صندوق را وارد نکنید، کارکنان اداره پست متوجه نمی شوند که گیرنده اصلی نامه کدام دارنده صندوق در دانشگاه است. در این مثال، آدرس ساختمان دانشگاه همان آدرس IP عمومی است، در حالی که شماره صندوق دانشجویی به عنوان آدرس IP خصوصی عمل می کند.

تکامل پروتکل های NAT و اینترنت

NAT به معنای «ترجمه آدرس شبکه» یک اصطلاح مهم در شبکه های خانگی است که وظیفه آن افزودن آدرس IP خصوصی و عمومی است. NAT به روتر شما اجازه می دهد تا IP های عمومی را در چندین آدرس IP خصوصی به اشتراک بگذارد.

روتر شما از NAT برای ردیابی ترافیک ورودی و سپس ارسال آن به دستگاه های موجود در شبکه استفاده می کند. به همین دلیل، می توانید در حالی که یک دستگاه در حال پخش موسیقی از ورودی دیگر است، بازی های آنلاین انجام دهید، در این صورت هر دو عملیات به درستی کار خواهند کرد.

NAT مهم است. زیرا در دنیا، IPv4 تحت آدرس های IP، نسخه فعلی پروتکل اینترنت تمام شده است. تنها بیش از چهار میلیارد آدرس IP ممکن وجود دارد، و تعداد زیادی از دستگاه های متصل به اینترنت در سراسر جهان بدون استفاده از IP استفاده نشده اند.

راه حل این مشکل استفاده از IPv6 است که در واقع می توان آن را نسل جدیدی از پروتکل اینترنت دانست. این پروتکل از آدرس های 128 بیتی استفاده می کند (2)¹²⁸) و دارای فضای کافی برای ارائه تعداد زیادی آدرس IP (قدرت 38 3.4 ضربدر 10). این عدد آنقدر زیاد است که نمی توان آن را درک کرد. آدرس های IPv6 ما زیاد دوام نمی آورند. نسخه 6 نمونه ای از آدرس IP است: 2001: db8: 8a2e: 370: 7334.

چگونه آدرس IP عمومی و خصوصی خود را پیدا کنیم؟

یافتن هر دو آدرس IP برای دستگاه های متصل به اینترنت کار دشواری نیست و در بیشتر مواقع لازم نیست نگران آن باشید. اما شرایطی وجود دارد که دانستن آدرس IP مهم است.

برای بررسی آدرس IP عمومی شبکه خانگی خود می توانید عبارت What’s My IP را در موتور جستجوی گوگل وارد کنید. پس از وارد کردن عبارت، گوگل کادری حاوی آدرس IP عمومی شما را نشان می دهد. توجه داشته باشید که این آدرس ممکن است هر از گاهی تغییر کند. بنابراین، اگر سعی کنید IP عمومی خود را در چند روز یا چند هفته بازیابی کنید، احتمالاً یک آدرس جدید دریافت خواهید کرد و نباید زیاد تعجب کنید.

پیدا کردن آدرس IP خصوصی شما بستگی به پلتفرمی دارد که از آن استفاده می کنید. برای گوشی های هوشمند می توانید از روش های زیر برای سیستم عامل های اندروید و iOS استفاده کنید.

آدرس IP را در اندروید پیدا کنید

• ابتدا وارد تنظیمات گوشی اندرویدی خود شوید و سپس به مسیر Network and Internet > Wi-Fi بروید.
• اگر قبلاً به شبکه Wi-Fi متصل نیستید، روی نام شبکه مورد نظر ضربه بزنید و آن را وصل کنید.
• روی نام شبکه ضربه بزنید و وارد قسمت Advanced شوید.
• در این قسمت می توانید آدرس IP و سایر اطلاعات شبکه خود را مشاهده کنید.

یک آدرس IP در آیووا پیدا کنید

• به Settings > Wi-Fi بروید.
• اگر قبلاً به شبکه خانگی خود متصل نیستید، روی نام شبکه مورد نظر ضربه بزنید و به آن متصل شوید.
• روی نام شبکه ضربه بزنید و سپس قسمت گزینه ها را باز کنید تا اطلاعات مختلف شبکه به شما نمایش داده شود.
• در این قسمت می توانید آدرس IP را تحت عنوان IPv4 Address مشاهده کنید.

برای دسترسی به تنظیمات IP ویندوز می توانید به این مقاله زومیت مراجعه کنید.

آدرس های IP خصوصی و عمومی در اینترنت کار می کنند

درک نحوه عملکرد هر دو نوع آدرس IP به شما کمک می کند تا نحوه کار اینترنت را بهتر درک کنید. IP های عمومی به همه شبکه های محلی اجازه می دهد تا به طور گسترده در اینترنت شناخته شوند. آدرس‌های IP خصوصی استفاده از آدرس‌های IPv4 را کاهش می‌دهد، در نتیجه روتر شما می‌تواند ترافیک همه دستگاه‌های خانه شما را مدیریت کند. هر دو آدرس IP خصوصی و عمومی مهم هستند و در بیشتر موارد بدون دخالت کاربر به درستی کار می کنند.