از جنگل‌های حرا بنگال غربی گرفته تا مجمع‌الجزایر وسیعی که اندونزی را تشکیل می‌دهد، از شهر ساحلی شلوغ گوایاکیل، اکوادور، تا سواحل گرمسیری جنوب توگو، خطرات سیستمیک ناشی از همه‌گیری COVID-19 از منظر انسانی آشکار آشکار شده است. .
میلیون‌ها نفری که از قبل برای گذران زندگی خود با مشکل مواجه بودند، اغلب در اقتصاد غیررسمی در کشاورزی کار می‌کردند و زیر خط فقر زندگی می‌کردند، مجبور بودند با انبوهی از خطرات جدید روبرو شوند که قابل پیش‌بینی نبود..
اینها شامل بیکاری، بدهی، خشونت مدنی و خانوادگی، از بین رفتن تحصیلات کودکان و کاهش شدید فرصت ها بود. در بسیاری از مکان ها، زنان به دلیل تعصبات جنسیتی از قبل موجود در جامعه به طور نامتناسبی آسیب دیده اند.
در مجموع، این تجربیات انسانی فقط فهرستی از رنج مکان‌هایی در جهان نیستند که اغلب در تیتر اخبار قرار نمی‌گیرند. همچنین به شدت بر روی یک چالش بسیار واقعی تمرکز می‌کند: چگونگی درک و مدیریت خطرات سیستمیک آبشاری که COVID-19 هنگام انتشار در سراسر مرزها ایجاد کرده است.
UNU-EHS / پولینا شاپووا
خانه ها در سانداربان های هند عمدتاً از مخلوطی از خاک رس، چوب و عناصر فلزی تشکیل شده اند. این امر آن را در برابر حوادث شدید آب و هوایی آسیب پذیر می کند. .
اثر دومینوی تهدید کننده زندگی
گزارش، “بازنگری خطرات در زمان COVID-19این نشان می دهد که چگونه، در هر یک از این چهار مکان – بخشی از پنج مطالعه میدانی که در سال 2021 توسط موسسه دانشگاهی محیط زیست و امنیت انسانی سازمان ملل (UNU-EHS) و دفتر کاهش خطر بلایا (UNDRR) سازمان ملل انجام شده است – واضح است. تصویر پدیدار می شود اثر دومینو، ناشی از شیوع کووید-19، در جوامع به دور از اثرات مستقیم خود بیماری همه گیر گسترش یافته است.
این به وضوح نشان می دهد که جهان ما به هم مرتبط است از طریق سیستم هایی با ریسک های فرار که آسیب‌پذیری‌ها را در سراسر جامعه آشکار و تقویت کرد.
برای مثال در شهر بندری اکوادور، خانواده‌هایی که قبلاً در خانه‌های شلوغ زندگی می‌کردند، بیشتر از خانواده‌هایی که در شرایط زندگی مطلوب‌تر بودند، از دستورات ماندن در خانه آسیب دیدند.
سیستم مراقبت های بهداشتی این شهر در عرض چند هفته پس از کشف اولین مورد در فوریه 2020 به نقطه اوج رسید و تعداد زیادی از اجساد بدون مراقبت در بیمارستان ها و خانه های مراقبت و همچنین در خیابان ها باقی ماند. تصاویری از انباشته شدن اجساد در خیابان ها در رسانه های جهانی یکی از اولین مواردی بود که نشان داد وقتی COVID-19 به مناطق شهری پرجمعیت رسید چه اتفاقی افتاد.
UNU-EHS / پولینا شاپووا
تعطیلی مدارس در طول قرنطینه COVID-19 تأثیر منفی بر نیازهای تغذیه ای کودکان داشته است، به طوری که مدارس وعده های غذایی روزانه را برای هر کودک زیر پنج سال ارائه می دهند.
شبکه پیچیده و شکننده
با این حال، قبل از COVID-19، وابستگی متقابل بین این خطرات ممکن است بلافاصله در زندگی روزمره ما آشکار نشده باشد. همچنین ماهیت سیستمیک این خطرات، به این معنا که چگونه بر کل جوامع فراتر از مشکل اولیه تأثیر می‌گذارند، نبود.
برای یک چیز، ما تمایل داشتیم در مورد ریسک سیستمیک در رابطه با آنچه در نتیجه رکود مالی سال 2008 رخ داد، فکر کنیم، که در آن ورشکستگی بانک‌های بزرگ در سراسر اقتصاد جهانی گسترش یافت و میلیون‌ها نفر را بیکار کرد و باعث رکود جهانی شد.
نمونه‌های دیگر را می‌توان در چگونگی تغییر آب و هوا، مخاطرات طبیعی و اخیراً پیامدهای جهانی جنگ در اوکراین مشاهده کرد که چگونه جهان ما به شبکه‌ای پیچیده و اغلب شکننده از عوامل به هم پیوسته وابسته است که در وضعیت بی‌ثبات‌کننده قرار دارد. ، می تواند اثرات مخربی بر کل جوامع داشته باشد. برای مثال، اوکراین و روسیه هر دو تولیدکنندگان عمده غلات و کود در سطح جهان هستند. یکی از اثرات آبشاری جنگ را می توان در افزایش قیمت جهانی مواد غذایی مشاهده کرد، که هزینه زندگی را برای کسانی که توانایی پرداخت آن را دارند بالا می برد و کسانی را که نمی توانند به سمت ناامنی غذایی بیشتر سوق می دهد.
Unsplash / آندرس مدینه
گوایاکیل، شهر بندری در اکوادور.
وقت آن است که یک دیدگاه گسترده تر داشته باشیم
ظهور COVID-19 باعث گسترش دیدگاه در مورد خطرات سیستمیک شد. خبر خوب این است که درک این خطرات و نحوه رسیدگی به آنها را گسترش داده است.
خطرات و شوک ها می توانند از بیرون و داخل سیستم ظاهر شوند. قرار گرفتن در معرض آن می تواند غیرمستقیم باشد، به این معنی که اثرات آن را می توان در مکان هایی احساس کرد که به طور مستقیم تحت تأثیر خطر – در این مورد، COVID-19 – نیستند، اما در نهایت در نتیجه اتصال متقابل تحت تأثیر قرار می گیرند. در نهایت، آسیب‌پذیری یک سیستم می‌تواند به خطر یا آسیب برای سایر سیستم‌های متصل به هم تبدیل شود.
با توجه به این موضوع، چه اقداماتی برای بهبود مدیریت ریسک انجام می شود؟روش های سنتی در موقعیت های پیچیده تر کوتاهی می کنند؟
اولین مورد این است که بفهمیم چیزها چگونه به هم مرتبط هستند. اثرات آبشاری کووید-19 تشخیص وابستگی متقابل موجود در بسیاری از این سیستم‌ها و ارزیابی اینکه آیا سیستم به‌طور مورد نظر عمل می‌کند یا خیر را ممکن کرده است.
یکی دیگر، شناسایی مبادلات ضمنی در اقدامات سیاستی است: چندین اقدام برای مبارزه با COVID-19، مانند تعطیلی مدارس، دستورات در خانه ماندن یا محدودیت های سفر، اثرات گسترده ای داشته است.
این امر نیاز به ارزیابی و ارزیابی معاوضه‌های بالقوه و اثرات آبشاری موجود در معرفی چنین اقداماتی را برجسته می‌کند، زیرا می‌توانند پیامدهای پیش‌بینی‌نشده‌ای داشته باشند و آسیب‌پذیری‌های اجتماعی موجود را تشدید کنند.
سومین اقدام این است که بر فرآیندهای بازیابی جامع تمرکز کنید در حالی که کسی را پشت سر نگذارید. ماهیت به هم پیوسته سیستم ها با ایجاد تأثیرات مثبت، فرصتی برای نقاط عطف مثبت فراهم می کند. در زمینه همه‌گیری، این امر از طریق ایجاد شغل که به دنبال ارائه کمک‌های مالی از سوی دولت‌ها، موسسات خیریه و سازمان‌های غیردولتی یا پیشرفت‌هایی در دیجیتالی‌سازی به دنبال دستورات ماندن در خانه انجام می‌شود، حاصل شده است.
دنیای به هم پیوسته امروزی یک سیستم در حال تکامل است و رویدادهای فاجعه بار اغلب نتیجه شکست های سیستماتیک هستند.. این گزارش روشن می‌کند که زمان آن فرا رسیده است که درک عمیق‌تری از ریسک‌های سیستمی و اینکه چگونه آنها به خطرات و شوک‌های دیگر، اغلب به روش‌های غیرمنتظره، منجر می‌شوند، ایجاد شود.
همچنین روشن می‌کند که مدیریت این ریسک‌ها باید به درستی در نحوه رویکرد سیاست‌گذاران، برنامه‌ریزان و سایر ذینفعان به مدیریت ریسک، با هدف ایجاد جوامع و جوامع انعطاف‌پذیرتر، عادلانه‌تر و مرفه‌تر در سراسر جهان گنجانده شود.
