آژانس محیط زیست سازمان ملل درباره تجمع پلاستیک در خاک های سراسر جهان هشدار می دهد

پلاستیک ها به طور گسترده در کشاورزی استفاده می شوند، از دانه های پیچیده شده در پلاستیک گرفته تا پوشش های محافظ که برای تنظیم دمای خاک و جلوگیری از رشد علف های هرز در بالای محصولات استفاده می شود.

این مواد مصنوعی همچنین به طور عمدی به کودهای جامد زیستی که در مزارع پخش می شوند، اضافه می شوند و در لوله ها، کیسه ها و بطری های آبیاری استفاده می شوند.

تنوع زیستی، اثرات سلامتی

این گزارش هشدار می دهد که در حالی که همه این محصولات به افزایش بازده محصولات کمک کرده اند، شواهد زیادی وجود دارد که پلاستیک های تخریب شده خاک را آلوده کرده و تنوع زیستی و سلامت خاک را تحت تاثیر قرار می دهد.

علاوه بر این، میکروپلاستیک‌ها، مانند آنهایی که در برخی از کودها استفاده می‌شوند، هنگامی که از طریق زنجیره غذایی به افراد منتقل می‌شوند، بر سلامت انسان تأثیر می‌گذارند.

پروفسور آیلین بیکر، یکی از نویسندگان این گزارش از دانشگاه سیدنی گفت: «تنها مقدار محدودی زمین کشاورزی در دسترس است. ما در حال درک این موضوع هستیم که انباشت پلاستیک می‌تواند اثرات گسترده‌ای بر سلامت خاک، تنوع زیستی و بهره‌وری داشته باشد که همه این‌ها برای امنیت غذایی ضروری هستند.

همه چیز تحت تأثیر پلاستیک است

کارشناسان UNEP توضیح می دهند که با گذشت زمان، قطعات بزرگ پلاستیک می توانند به قطعاتی با طول کمتر از 5 میلی متر شکسته و در خاک نفوذ کنند.

اینها میکروپلاستیک هستند این می تواند ساختار فیزیکی زمین را در زیر پا تغییر دهد و ظرفیت نگهداری آب آن را محدود کند. آنها همچنین می توانند با کاهش رشد ریشه و جذب مواد مغذی روی گیاهان تأثیر بگذارند.

در حال حاضر، بزرگترین منبع آلودگی میکروپلاستیک در خاک، کود تولید شده از مواد آلی مانند کود است.

اگرچه این کودها می‌توانند ارزان‌تر و بهتر برای محیط زیست باشند، اما کمپوست با همان توپ‌های میکروپلاستیک که معمولاً در برخی از صابون‌ها، شامپوها و محصولات آرایشی استفاده می‌شود، مخلوط می‌شود.

در حالی که برخی کشورها این توپ های میکروسکوپی را ممنوع کرده اند، میکروپلاستیک های دیگر همچنان از طریق فیلترهای سیگار دور ریخته شده، اجزای تایر و الیاف مصنوعی لباس وارد سیستم های آبی ما می شوند.

چکار کنم؟

این گزارش پیشرفت در بهبود زیست تخریب پذیری پلیمرهای مورد استفاده در محصولات کشاورزی را برجسته می کند.

با این حال، برخی از فیلم های محافظ – که برای جلوگیری از از دست دادن رطوبت استفاده می شود – اکنون به عنوان کاملاً زیست تخریب پذیر و زیست تخریب پذیر به بازار عرضه می شوند که همیشه اینطور نیست.

پلیمرهای مبتنی بر زیست لزوماً زیست تخریب پذیر نیستند، برخی ممکن است به اندازه پلیمرهای مبتنی بر سوخت های فسیلی سمی باشند و قیمت آنها هنوز یک مسئله است.

راه حل پیشنهادی نویسندگان گزارش، به اصطلاح «محصولات پوششی» است که از خاک محافظت می کند و قرار نیست برداشت شود.

برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد هشدار می دهد که این راه حل های مبتنی بر طبیعت می توانند علف های هرز را سرکوب کنند، بیماری های خاک را کنترل کنند و حاصلخیزی خاک را بهبود بخشند، اما نگرانی هایی وجود دارد که ممکن است باعث کاهش عملکرد و افزایش هزینه ها شود.

هیچ یک از این راه حل ها یک گلوله جادویی نیستند. خانم بیکر توضیح داد که پلاستیک ارزان است و کار با آن آسان است، که تلاش برای معرفی جایگزین‌ها را دشوار می‌کند.

با این حال، این کارشناس توصیه می‌کند که دولت‌ها از «استفاده از پلاستیک‌های کشاورزی با پیروی از مسیر اتحادیه اروپا که در اوایل سال جاری استفاده از انواع خاصی از پلیمرها در کودها را ممنوع کرد، خودداری کنند.

این دانشمند استرالیایی تاکید کرد: اکنون زمان اتخاذ اصل احتیاط و توسعه راه حل های هدفمند برای متوقف کردن جریان پلاستیک از منبع به محیط است.