یکی از جعلی‌ها می‌گوید: آخرین باری که بارندگی کافی و خوبی در تهران داشتیم در سال 2018 بود، بارندگی در سال 2019 بد نبود، اما طی سال‌های 1400 و 1401، 35 درصد کاهش بارندگی را نسبت به مقدار نرمال تجربه کردیم. به عبارت دیگر، مجموع بارندگی در سال آبی گذشته 191 میلی متر بوده که نسبت به شاخص بارش بلندمدت 294 میلی متری 103 میلی متر کمتر است.
به گزارش خبرآنلاین، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان تهران روز گذشته در یک برنامه تلویزیونی مصرف روزانه آب شرب تهران را 3 میلیون متر مکعب اعلام کرد و تهران تنها 100 روز آب دارد. وی هشدار داد: در صورت عدم تمهیدات لازم و صرفه جویی در اوایل زمستان با مشکل مواجه خواهیم شد.
یکی از مهمانان تلفنی این برنامه احد تعزیفی رئیس مرکز مدیریت بحران آب و هوا و خشکسالی بود. با توجه به اهمیت موضوع به سراغ آن رفتیم و درباره سرنوشت کم آبی در پایتخت گفت وگو کردیم.
وضعیت دقیق سدهای استان تهران چگونه است؟
آخرین تعداد سدهای استان تهران که مربوط به یک هفته پیش است و در سایت وزارت نیرو ثبت شده است، نشان می دهد که میزان آب پشت سدها بین 300 تا 400 میلیون مترمکعب است که البته خیر. تمام این آب را می توان حذف کرد زیرا برای حفظ بدنه سد و جلوگیری از شکستگی و مشکلاتی از این دست باید همیشه مقداری آب در پشت سد باقی بماند. بنابراین این عدد به معنای تمام آب قابل برداشت از سدها نیست.
بر این اساس، از آنجایی که مصرف روزانه آب تهران 3 میلیون مترمکعب اعلام شده است، حدود 100 روز ذخیره آب در سدهای استان تهران وجود دارد.
چرا با این مشکل مواجه می شویم؟
مجموع عواملی که باعث این مشکل شده اند به دلیل کم بودن ورودی سد، بارندگی کم و خشکسالی است.
میزان بارندگی چقدر کاهش یافته است؟
آخرین باری که در سال 1397 بارندگی کافی در تهران داشتیم، بارندگی در سال 2019 نیز بد نبود، اما طی سال های 1400 و 1401 نسبت به مقدار نرمال 35 درصد کاهش بارندگی را تجربه کردیم. به عبارت دیگر، مجموع بارندگی در سال آبی گذشته 191 میلی متر بوده که نسبت به رکورد بلندمدت 294 میلی متری 103 میلی متر کمتر است.
آیا این بدان معناست که دلیل اصلی این کم آبی بارندگی و عوامل طبیعی است؟
خیر، متاسفانه بخشی از این مشکل مربوط به دسترسی به منابع آبی است، می بینید که بخشی از آب ورودی به پشت سدها از سرچشمه ها و سرچشمه رودخانه می آید، در حالی که اگر از دره های تهران دیدن کنید، می بینید. خواهند دید که اطراف چشمه ها را اتاق هایی احاطه کرده اند، سپس حوض هایی ساخته اند و آب چشمه را با لوله های پلاستیکی به باغ ها، مزارع و ویلاها هدایت می کنند. این در حالی است که بیشتر این پارک ها و مزارع یا غیرقانونی هستند یا به صورت غیرقانونی توسعه یافته اند. در واقع چشمه های تهران به جای رسیدن به سدها از همان سرچشمه به جمعیت می رسد.
با این تفاسیر سرنوشت دسترسی به آب در تهران چه می شود؟ آیا آب در تهران جیره بندی می شود؟
در حال حاضر و به دلیل اینکه در ابتدای فصل سرما هستیم، با توجه به حذف کولرها و کاهش میزان دوش و حمام و همچنین پیش بینی بارندگی در اواخر آبان و آذر، امیدواریم که نگیرید. با کمبود آب مواجه هستند، اگرچه بخش بزرگی از منابع آبی تهران از چاه های زیرزمینی تامین می شود. بر این اساس بعید است امسال با جیره بندی آب مواجه باشیم. اما ما نگران آینده هستیم.
دلایل اصلی این نگرانی چیست؟
همانطور که می بینید ما با عواملی مواجه هستیم که نشان می دهد وضعیت آب بسیار نگران کننده و خطرناک است، باید توجه داشت که آب در حال شکل گیری نیست، روند بارش ها کاهش یافته است، با گرم شدن زمین و خشکسالی مواجه هستیم. دما افزایش یافته و در نتیجه تبخیر افزایش یافته و در نهایت افزایش جمعیت داریم و همه این عوامل به این معناست که در سال های آینده با بحران آب و جیره بندی مواجه خواهیم شد، همان اتفاقی که در همدان افتاد. سال و مردم به دنبال آب در کنار گالن بودند.
