بعدی- این کشف بر اساس تجزیه و تحلیل دقیق فسیل های ران و ساعد Sahelanthropus tchadensis، قدیمی ترین گونه نماینده بشریت است. این فسیل ها اولین بار در سال 2001 در توروس-مانالا در کشور چاد در قاره آفریقا کشف شد. دانشمندان می گویند که در همان زمان، این انسان های اولیه از چهار دست و چهار پا برای بالا رفتن از درخت استفاده می کردند.
محققان در مقاله منتشر شده خود نوشتند: “در اینجا ما شواهدی را برای رفتار حرکتی در S. tchadensis با بینش های جدید در مورد راه رفتن با دوپا در اوایل تاریخ تکامل هومینین ها ارائه می دهیم.” در واقع با مقایسه فسیل های ران و ساعد این انسان با استخوان های معادل انسان، شامپانزه و گوریل، این دانشمندان توانستند مکانیسم استفاده از آنها و نحوه حرکت این گونه را بیاموزند.
در مجموع 20 ویژگی مختلف استخوان فسیل شده با تصویربرداری میکروسکوپی برای تعیین اینکه آیا S. tchadensis دوپا است یا چهارپا مورد ارزیابی قرار گرفت.
دانشمندان در نهایت دریافتند که محتمل ترین سناریو برای این گونه دوپا بودن است که با برخی فعالیت ها مانند کوه نوردی محدود از درخت همراه بوده است. این تیم همچنین بر این باور است که بین روش بالا رفتن این گونه از درختان در مقایسه با گوریل‌ها و شامپانزه‌های امروزی، بر اساس افزایش استفاده از دست، تفاوت وجود دارد.
این تحقیق بر اساس مطالعه قبلی جمجمه فسیلی کشف شده در همان مکان و گمان می رود متعلق به گونه S. tchadensis است. تجزیه و تحلیل قبلی جمجمه این گونه نیز نشان داد که این موجودات میمون مانند دوپا بودند، اما اکنون شواهد قطعی تری وجود دارد.
قدمت این فسیل‌ها به دوره زمانی بین 6 تا 8 میلیون سال پیش برمی‌گردد، زمانی که انسان‌ها به طور ژنتیکی از نزدیک‌ترین خویشاوندان ما، شامپانزه‌ها و بونوبوها جدا شدند، بنابراین این گام بسیار مهمی است.
این انسان‌های اولیه احتمالاً در محیطی زندگی می‌کردند که جنگل‌ها، باغ‌ها و علفزارها مخلوط می‌شدند، بنابراین به احتمال زیاد راه رفتن روی علف‌های بلند و بالا رفتن از درختان به طور همزمان در این گونه تکامل یافته است.
محققان نوشتند: محتمل ترین فرضیه این است که مورفولوژی ساحل دوپا بودن آن را تایید می کند. هر فرضیه دیگری قدرت توضیح کمتری برای مجموعه ویژگی های ارائه شده توسط فسیل های کشف شده در چاد دارد.» نتایج این تحقیق در مجله معتبر Nature منتشر شده است.
منبع: شما را راهنمایی کند
