استراتژی انسان هوشمند و شاد برای بقا!

تاکنون، بسیاری از نظریه ها به دنبال توضیح این موضوع بوده اند که چه چیزی یک موضوع را آنقدر خنده دار می کند که باعث خنده ما می شود.

به گزارش خبرآنلاین به نقل از ساینس آلرت، مسائل تابو، آسیب رساندن به حس غرور یا برتری افراد، تمسخر و همچنین ناهماهنگی و ناهماهنگی از جمله مواردی است که باعث خنده می شود. آیا می توان با مرور تمام ادبیات موجود در مورد طنز و خنده که در سال های اخیر به زبان انگلیسی منتشر شده است، به نتیجه دیگری رسید؟ پس از بررسی بیش از 100 مقاله، این مطالعه به یک توضیح جدید احتمالی رسید: خنده ابزاری است که طبیعت برای کمک به زنده ماندن ما فراهم کرده است.

من مقالات تحقیقاتی در مورد تئوری های طنز را بررسی کرده ام که اطلاعات جالبی را در سه زمینه ارائه کرده اند: خواص فیزیکی خنده، مراکز مغزی که مسئول تولید خنده هستند و فواید خنده برای سلامتی. این بررسی شامل بیش از 150 مقاله بود که شواهدی از ویژگی های مهم در مورد شرایطی که مردم را می خنداند ارائه می کرد.

با سازماندهی تمام تئوری ها در زمینه های خاص، من توانستم فرآیند خنده را در سه مرحله اصلی خلاصه کنم: شگفتی، وضوح، و یک کنایه بسیار واضح که بعدا توضیح داده خواهد شد.

این احتمال را افزایش می دهد که خنده ممکن است یک انتخاب طبیعی در طول هزاره های گذشته برای کمک به بقای انسان بوده باشد. همچنین ممکن است توضیح خوبی برای این باشد که چرا ما به سمت افرادی جذب می شویم که ما را می خندانند.
تکامل خنده

نظریه ناسازگاری و ناهماهنگی در توضیح طنز خنده، در عین حال که یک نظریه خوب است، کافی نیست. در این مورد، خندیدن به معنای از هم گسیختگی یا متناقض دیدن چیزها نیست. بلکه نشان دهنده این است که ما در موقعیت خاصی هستیم که انتظارات ما از زندگی عادی را زیر و رو کرده و دگرگون می کند.

به عنوان مثال، اگر ببری را ببینیم که در خیابان شهر راه می‌رود، ممکن است یک حس متناقض و متناقض به ما دست دهد، اما اصلاً موضوع خنده‌داری نیست، برعکس، وحشتناک خواهد بود. اما اگر همان ببر مثل توپ روی زمین غلت بزند، داستان خنده دار می شود.

انیمیشن ضد قهرمان سیمپسون وقتی از پشت بام می افتد و مانند توپ به زمین می خورد ما را به خنده می اندازد. یا وقتی می خواهد پسرش بارت را خفه کند، چشمانش می افتد و زبانش می چرخد ​​و ما را می خنداند.

اینها نمونه هایی از تجربه انسانی هستند که به یک نسخه کارتونی اغراق آمیز از جهان تبدیل شده است. دنیایی که در آن هر چیزی ممکن است اتفاق بیفتد، به خصوص چیزهای خنده دار.

اما برای خنده دار بودن، هر رویدادی را باید بی ضرر دانست. ما می خندیم زیرا احساس می کنیم تایگر یا سیمپسون به دیگران یا خودشان صدمه نمی زنند. چون دنیای آنها واقعی نیست.

بنابراین، ما می توانیم خنده را به یک فرآیند سه مرحله ای طبقه بندی کنیم. اول از همه، موقعیتی را می طلبد که عجیب به نظر می رسد و شامل حس تناقض و ناهماهنگی (حتی سردرگمی یا وحشت) است.

ثانیاً، اضطراب یا استرس ناشی از این وضعیت ناسازگار و متضاد را باید حل و فصل کرد، بر آن غلبه کرد و حل کرد. و سوم، خنده واقعی به عنوان یک آژیر بسیار واضح عمل می کند تا به مخاطب هشدار دهد و اطمینان دهد که در امنیت است.

خنده می تواند نشانه ای باشد که مردم هزاران سال است که از آن استفاده کرده اند تا به دیگران نشان دهند که نیازی به جنگیدن و فرار نیست و تهدید درک شده پایان یافته است.

به همین دلیل است که خنده در بسیاری از موقعیت ها بسیار مسری است: ما را متحد می کند، ما را اجتماعی تر می کند و نشان دهنده پایان ترس یا اضطراب است. خنده در واقع یک تایید زندگی است.

این را می‌توان مستقیماً به فیلم «دوران مدرن» که در سال 1936 ساخته شد ربط داد. فیلمی که در آن شخصیت کمیک چارلی چاپلین با وسواس در یک کارخانه مانند یک ربات به جای انسان کار می کند. این صحنه باعث خنده ما می شود. زیرا ما ناخودآگاه می خواهیم به دیگران نشان دهیم که صحنه آزاردهنده ربات تبدیل به مرد، یک صحنه تخیلی است. او یک انسان است نه یک ماشین!

طنز چقدر می تواند موثر باشد؟

در مطالعه قبلی در مورد رفتار انسان هنگام گریه، اشاره شد که خنده در فیزیولوژی بدن بسیار مهم است. خندیدن، مانند گریه کردن، جویدن، نفس کشیدن یا حتی راه رفتن، یک رفتار ریتمیک است که مکانیسم رهاسازی بدن است.

مراکزی در مغز که خنده را تنظیم می‌کنند، همان مراکزی هستند که احساسات، ترس‌ها و اضطراب‌های ما را کنترل می‌کنند و رها شدن خنده تنش یا تنش موقعیت را می‌شکند و بدن را پر از آرامش می‌کند.

شوخ طبعی گاهی در بیمارستان ها برای کمک به بهبودی بیماران استفاده می شود و این در مطالعاتی به نام دلقک درمانی تأیید شده است. شوخ طبعی همچنین فشار خون و سیستم ایمنی را بهبود می بخشد و به افراد کمک می کند بر اضطراب و افسردگی غلبه کنند.

در تحقیقات مشخص شده است که شوخ طبعی یک نکته مهم در آموزش است و برای تأکید بر مفاهیم و ایده ها به کار می رود. شوخ طبعی مرتبط با مطالب درسی افراد را به موضوع علاقه مند نگه می دارد و محیط یادگیری آرام تر و سازنده تری ایجاد می کند. در یک محیط آموزشی، شوخ طبعی باعث کاهش اضطراب و افزایش تعامل و انگیزه افراد می شود.

خنده و عشق

وقتی داده‌های مربوط به خنده را بررسی می‌کنیم، فرض می‌کنیم که چرا مردم عاشق کسی می‌شوند که آنها را می‌خنداند. این فقط در مورد خنده دار و بامزه بودن نیست، بلکه می تواند پیچیده تر از این باشد.

اگر خنده شخص دیگری باعث خنده ما شود، آن شخص به ما پیام می دهد که می توانیم امن و آرام باشیم و این احساس باعث ایجاد حس اعتماد به نفس می شود.

تأثیر خنده در نتیجه شوخی ها و شوخی های فرد این است که به ما کمک می کند بر ترس های ناشی از موقعیت های عجیب و غریب و ناآشنا غلبه کنیم. اگر توانایی فردی برای خوب بودن به ما کمک کند بر ترس‌هایمان غلبه کنیم، بیشتر به سمت آنها کشیده می‌شویم. این توضیح می دهد که چرا ما افرادی را دوست داریم که ما را می خندانند.

البته در عصر مدرن ما از خندیدن و لذت بردن از خنده به عنوان یک تجربه نشاط آور و حس خوبی که به ما می دهد دریغ نمی کنیم. از دیدگاه تکاملی، این رفتار انسانی احتمالاً کارکرد مهمی از نظر آگاهی از خطر و حفظ خود در انسان انجام می دهد.