عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها در مجلس تایید کرد: متاسفانه وضعیت خدمات اینترنتی در کشور شبیه خودروسازی شده است و به نوعی می توان گفت مردم برای خودروی تویوتا کمری هزینه کردند. اما آنها آن را خواهند گرفت.»
احمد علیرضا بیگی در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران، با اشاره به سرعت و کیفیت اینترنت در کشور گفت: از چند کانال در حال معرفی اینترنت به کشور هستیم. این مسئولیت بر عهده شرکت زیرساخت است. به عبارت دیگر، شرکت زیرساخت کانال های انتقال را از طریق اینترنت از مرزهای مختلف فراهم می کند. ما بخشی از این اینترنت را در داخل کشور استفاده می کنیم و برای قسمت دیگر حق ترانزیت می گیریم و از کشور ما می گذرد و به کشورهای دیگر می رود.
وی در ادامه گفت: همانطور که اشاره کردم، اینترنت از چند کانال وارد می شود. بیشتر آنها از بوشیر و جنوب وارد کشور می شوند. بخشی از طرف ارمنی را هم وارد می کنیم. و چون دولت بازیگر اصلی این موضوع است، ما با اینترنت مشکل داریم که در حوزه های دیگر نیز با آن مواجه هستیم.
نماینده مردم تبریز در شورای اسلامی تصریح کرد: زمانی که او منبع انحصاری است به خود حق می دهد هر طور که می خواهد با مشتری برخورد کند و مشتری جای دیگری برای مراجعه و دسترسی به آن ندارد. اینترنت. از جانب. این بیماری مزمن کشور ما است که دولت در بسیاری از زمینه ها بازیگر اصلی آن است. از آنجایی که دولت هم مصرف کننده اصلی است، مردم برای تویوتا کمری پول می دهند اما سمند می خرند.
وی در ادامه تاکید کرد که اینترنت نیز از همین قاعده پیروی می کند. مردم پول زیادی پرداخت کردند اما خدمات با کیفیت پایینی دریافت کردند. مردم کشورهای دیگر دنیا حتی در همسایگی ما خدمات اینترنتی با کیفیت بسیار بهتری را بدون محدودیت و مشکل دریافت کرده اند، اما در کشور ما از آنجایی که دولت بازیگر اصلی این عرصه است، مردم در معرض سرکوب قرار دارند.
در دنیای امروز، اکثر کشورهای نوپا دسترسی قابل قبولی به اینترنت دارند
وی با اشاره به ضرورت افزایش پهنای باند اینترنت در کشور گفت: امروز عصر اتصال است. با بهبود کیفیت اینترنت، اطلاعات بیشتری رد و بدل می شود و تجارت گسترش می یابد. امروزه دیگر نمی توان زندگی بدون اینترنت را تصور کرد. زندگی در جامعه بدون اینترنت غیرممکن است. امروزه در اکثر کشورهای نوپا دسترسی به اینترنت به راحتی امکان پذیر است. اما وقتی خودمان را با کشورهای همسایه مقایسه می‌کنیم، می‌بینیم که رفاه اجتماعی در کشور ما بالاتر است، اما استفاده، دسترسی و کیفیت اینترنت در کشور ما کمتر از آنهاست. این وضعیت به نوعی تضییع حقوق مردم است.
