هنگامی که لیگ ملی در بازی ستارگان امسال در استادیوم داجر در 19 جولای به میدان می‌رود، ویلسون کنترراس پشت صفحه در گیربکس خواهد بود و برادرش ویلیام در ست ضربه‌گیر شروع می‌کند. این نود و دومین بازی Midsummer Classic خواهد بود، اما این تنها ششمین بازی خواهد بود که برادران با هم شروع کرده اند.
برای ویلسون کنترراس 30 ساله، این انتخاب جای تعجب نداشت. او که هفت سال کهنه سرباز شیکاگو کابز بود، دو بار قبلاً یک آل استار بود و یکی از بهترین بازیکنان تهاجمی دفاعی در این بازی محسوب می شود. او یک کاهش پایه به اضافه 0.867 داشت تا با 13 راند خانه تا یکشنبه ادامه دهد.
ویلیام کنترراس، 24 ساله، انتخاب شگفت‌انگیزتری بود. او که یک شکارچی سابق بود، تا قبل از اینکه قبل از این فصل توسط NL پذیرفته شد، به نقش ضربه زن تعیین شده برای آتلانتا بریوز قدم گذاشت. او تا یکشنبه 0.924 OPS و 11 راند خانه داشت و قبل از اینکه به عنوان جایگزین برایس هارپر مصدوم به ترکیب اصلی ارتقا یابد، به عنوان ذخیره NL معرفی شد.
برادران بارها بازی های آل استار را با هم ساخته اند – اخیراً برت و آرون بون برای AL در سال 2003 – اما فقط چهار گروه دیگر از برادران در همان بازی شروع کردند. فقط یک گروه از برادران این کار را تکرار کردند.
مورت واکر کوپر
در حالی که هیچ یک از برادران من کوپر در تالار مشاهیر نبوده اند، آنها حرفه های به یاد ماندنی داشته اند. واکر کوپر 18 فصل بازی کرد، دو بار قهرمان جهان شد، تا 35 بار در یک فصل گلزنی کرد و در هشت بازی آل استار انتخاب شد. مورت کوپر 11 فصل بازی کرد و همچنین دو بار قهرمان جهان شد و در 20 مسابقه یا بیشتر سه بار پیروز شد. او در سال 1942 با ارزش ترین بازیکن NL بود و در چهار بازی آل استار انتخاب شد.
آنها باتری شروع مسابقات NL All-Stars را در سال های 1942 و 1943 تشکیل دادند. در سال 1942، واکر 1 به 2 رفت، در حالی که مورت پس از اجازه دادن به سه دویدن در سه راند شکست خورد. در سال 1943، واکر نیز 1 به 2 رفت، و مورت دوباره آن را به سختی انجام داد، و پس از چهار ران در راند دو و سه شکست خورد.
دیکسی و هری واکر
دیکسی واکر، یک بازیکن تدافعی، برای چندین سال قبل از معامله با بروکلین داجرز در سال 1939 اعتبار او را تقویت کرد. در 9 فصل حضورش در داجرز، او عنوان ضربتی، تاج RBI را به دست آورد و به پنج تیم آل استار انتخاب شد، اما بیشتر به خاطر مخالفتش با بیسبال ادغام شد، اعتراف کرد که سال ها بعد دادخواستی را ارائه کرد تا از داجرز بخواهد که از بیس بال خودداری کنند. برای اضافه کردن جکی رابینسون یا هر بازیکن دیگری از سیاه پوستان. داجرز پس از فصل 1947 او را با پیتسبورگ معاوضه کردند.
هری واکر که بهترین سال‌هایش با کاردینال‌های سنت لوئیس بود، دو سال از شروعش در ارتش در جنگ جهانی دوم انصراف داد، اما عنوان ضربتی را به دست آورد و در حرفه‌اش امتیاز 0.296 را به دست آورد و یک ستاره یک نفره شد. تیم
برادران با هم در NL در سال 1947 شروع کردند و هری جلوتر بود و برای ثانیه به دیکسی ضربه می زد. آنها دور هم جمع شدند تا 0 به 4 بروند.
1947: MLS 2، لیگ ملی 1
جو و دام دیماجیو
جو دیماگیو نیازی به معرفی ندارد – لوح تالار مشاهیر او در دسترس است اگر بخواهید به آن نگاه کنید – اما Dom شل و ول نبود. او در 11 فصل به 0.298 رسید – دو سال از اولین حضورش در خدمت سربازی را از دست داد – و دو بار در دوش AL رهبری کرد. ممکن است هفت انتخاب آل استار او نسبت به تولیداتش متورم شده باشد، اما در بهترین فصلش، 1942، او 5.4 برد در برابر تعویض به دست آورد.
جو و دام با هم در شش تیم آل استار حضور داشتند و هر دو در سال 1949 در AL شروع کردند. دام که در زمین راست شروع کرد، با RBI 2 بر 5 رفت و دو گل زد. جو که از وسط شروع کرد، با سه RBI 2 به 4 رفت
1949: لیگ آمریکا ۱۱، لیگ ملی ۷
روبرتو و سندی عمر
Age Brothers یکی از ستون های اصلی بازی های ستارگان در دهه 90 بود. روبرتو عمر، مرد دوم بیسبال، در سال 2011 به تالار مشاهیر بیسبال معرفی شد، اما سال گذشته پس از تحقیقات در مورد آزار جنسی در لیست محرومان بیسبال قرار گرفت. او 12 تیم آل استار ساخت و بهترین بازیکن این بازی در سال 1998 بود.
سندی عمر، هانتر، در سال 1990 به عنوان بازیکن تازه کار سال انتخاب شد و به شش تیم ستاره انتخاب شد. او بهترین بازیکن این بازی در سال 1997 بود.
در حالی که آنها در یک بازه 9 فصل شش بار در بازی All-Star با هم بازی کردند، آنها فقط یک بار با هم شروع کردند، در سال 1992. روبرتو پیشرفت کرد و 1 به 2 رفت.
1992: لیگ آمریکا 13، لیگ ملی 6.
