پرزیدنت بایدن و دموکرات ها در کنگره امیدوار بودند که بسته سیاست داخلی گسترده ای را تصویب کنند که شبکه ایمنی اجتماعی را گسترش دهد، مالیات شرکت ها و آمریکایی های ثروتمندتر را افزایش دهد و مقررات مربوط به آلاینده های تغییر اقلیم را تشدید کند. اما تصمیم جو مانچین، سناتور ویرجینیای غربی برای کنار گذاشتن حمایت خود از سایر جنبه‌های بسته کاهش‌یافته در این هفته، چیزی جز مراقبت‌های بهداشتی روی میز باقی نگذاشت.
اما حتی اگر چیزی که زمانی بخشی از قانون به اصطلاح بازسازی بهتر بود، اکنون تنها خودرویی باشد که در جاده باقی مانده است، باز هم تأثیر زیادی بر زندگی بسیاری از آمریکایی ها خواهد داشت. و بر خلاف سایر مقرراتی که با پذیرش سیاسی متفاوتی مواجه شده اند، پیشنهاد مراقبت های بهداشتی مرکزی همچنان در بین مردم محبوب است – از جمله جمهوری خواهان.
این مقاله درباره اصلاحات قیمت داروهای تجویزی است که دموکرات‌ها سال‌ها وعده آن را می‌دادند و بسیاری از آمریکایی‌ها به نظرسنجی‌کنندگان می‌گویند که می‌خواهند. این لایحه مستلزم چندین ضربه به قیمت دارو است – تنظیم قیمت گروه گران قیمت داروها Medicare به طور کامل خریداری کرده است و شرکت های دارویی را که قیمت داروهای موجود را برای همه آمریکایی ها خیلی سریع افزایش می دهند، جریمه می کند.
قانون مورد بحث همچنین مزایای داروهای تجویزی مدیکر را گسترش می‌دهد، کمک‌های مالی را برای سالمندان فقیرتر افزایش می‌دهد و اشتراک هزینه‌های نامحدود فعلی برنامه را حذف می‌کند و برخی از ذینفعان را با بیش از 10000 دلار در سال در هزینه‌های دارو مواجه می‌کند. طبق این قانون، هیچ کس در مدیکر ملزم به پرداخت بیش از 2000 دلار در سال برای داروهای تجویزی نخواهد بود، که این یک مزیت بزرگ برای بیمارانی است که داروهای گران قیمت را برای بیماری های جدی مانند سرطان و مولتیپل اسکلروزیس مصرف می کنند.
مقررات داروهای تجویزی از این جهت غیرمعمول است که مزایای ملموسی را به آمریکایی ها ارائه می دهد – قیمت داروها پایین تر، حمایت مالی بیشتر – در حالی که در واقع باعث صرفه جویی در پول دولت فدرال می شود. این به این دلیل است که این لایحه اساساً پس انداز را به پشتوانه صنعت داروسازی می گذارد، که باید قیمت های پایین تری را برای برخی از فروشندگان بزرگ بپذیرد.
طرفداران صنعت در کنگره و خود شرکت‌های دارویی استدلال می‌کنند که تغییر می‌تواند مانع نوآوری شود و منجر به از دست دادن شغل شود. چنین استدلال هایی در گذشته مانع اصلاح قیمت دارو شده است. اما دور قبلی مذاکرات نشان می دهد که این بسته احتمالاً آرای کافی برای تصویب در سنا را خواهد داشت.
آقای مانچین همچنین حمایت خود را از سایر مراقبت های بهداشتی که در گزارش های اخیر در مورد معامله نوظهور کمتر مورد توجه قرار گرفته اند، اعلام کرد. او گفت که آماده گسترش یارانه های حق بیمه است که به جای دریافت آن از طریق دولت یا شغل، قیمت بیمه را برای آمریکایی هایی که پوشش خود را خریداری می کنند، کاهش می دهد.
این یارانه ها قبلاً به عنوان بخشی از لایحه امداد بیماری همه گیر کنگره در سال گذشته گسترش یافته بود، اما این یارانه در دسامبر پایان می یابد مگر اینکه قانون جدید ادامه یابد.
یارانه ها برای بسیاری از قانونگذاران دموکرات مهم است زیرا آنها به عنوان تحقق وعده قانون مراقبت مقرون به صرفه تلقی می شوند. این پول اضافی حق بیمه را برای تقریباً هر آمریکایی که یک طرح بهداشتی را از طریق بازارهای Obamacare خریداری می کند کاهش می دهد، برخی از برنامه ها را برای آمریکایی های کم درآمد رایگان می کند و برای افراد پردرآمدی که قبلاً هیچ کمکی برای پرداخت بیمه دریافت نکرده اند، حمایت مالی می کند.
آقای بایدن در بیانیه‌ای در روز جمعه در حمایت از اقداماتی که در آن سنا را برای تصویب این قانون پیش از تعطیلات آگوست فراخواند، گفت دموکرات‌ها “با یکدیگر ملاقات کردند” و “صنعت داروسازی را شکست دادند.”
وی افزود: «این نه تنها هزینه داروهای تجویزی و مراقبت های بهداشتی خانواده را کاهش می دهد، بلکه کسری را کاهش می دهد و به مبارزه با تورم کمک می کند».
اما برای دموکرات‌هایی که به هزینه‌های اجتماعی برای برنامه‌هایی غیر از مراقبت‌های بهداشتی امیدوار بودند، قیمت تمدید یارانه‌های اوباما ممکن است ناامیدکننده باشد. یک تخمین تا حدی منسوخ نشان می دهد که تمدید آن برای دولت فدرال تقریباً به همان اندازه هزینه دارد که باعث صرفه جویی در مقررات قیمت گذاری دارو می شود – 220 میلیارد دلار در یک دهه، در مقایسه با حدود 288 میلیارد دلار پس انداز.
آقای مانچین گفت که ممکن است در پاییز به بررسی مقررات آب و هوایی و مالیاتی بپردازد. اگر او همچنین امیدوار به کاهش کسری بودجه باشد، ممکن است پول کمتری نسبت به انتظار برخی قانونگذاران وجود داشته باشد.
