تحقق عدالت برای عروس های زیر سن قانونی در کومور

پرداختن به این فاجعه موضوع رویداد اخیر سازمان ملل در جلسه افتتاحیه مجمع عمومی بود که در آن مقامات ارشد خواستار اقداماتی برای اطمینان از پاسخگویی عاملان جنایات خود شدند.

“دنبالش رفتم خونه من نمی دانستم که او به من تجاوز می کند.”تنها در سیزده سالگی، مری (نام واقعی او نیست) هنگامی که از مدرسه به خانه آمد توسط همسایه مورد تجاوز جنسی قرار گرفت: نه ماه بعد، او خودش یک کودک و یک مادر شده بود. در شانزده سالگی دختری دارم که حدود یک سال و نیم است.

حدود 17 درصد از زنان در کومور حداقل یک مورد خشونت فیزیکی یا جنسی را در زندگی خود تجربه کرده اند و بیش از 30 درصد از دختران در حالی که هنوز کودک هستند ازدواج کرده اند.

سعید احمد سعید، از وزارت بهداشت کومور، می‌گوید که بیشترین موارد خشونت توسط دختران جوان گزارش شده است: «سال گذشته 173 گزارش خشونت جنسی دریافت کردیم که 162 مورد آن علیه دختران زیر 17 سال بود.

اما با توجه به هنجارهای اجتماعی کومور و آسیب پذیری اقتصادی زنان، تصور می شود که آمار رسمی فقط نوک کوه یخ باشد.

گزارش خشونت برای یک زن تابو محسوب می شود و تا زمانی که او هنوز در خانه با مرد مورد نظر مشترک است، به ندرت پیش می آید.

سعید توضیح داد: «زنان اغلب هیچ منبع درآمدی ندارند و وقتی مردی از زن طلاق می‌گیرد، دیگر از بچه‌ها مراقبت نمی‌کند». هیچ خدمات اجتماعی برای مدیریت چنین مواردی وجود ندارد، هیچ مکانی وجود ندارد که آنها بتوانند سرپناهی پیدا کنند.»

گوش کن و محافظت کن

با وجود چالش ها، سازمان ملل متعهد به پایان دادن به همه اشکال خشونت علیه زنان و دختران در کومور است.

آژانس بهداشت باروری سازمان ملل متحد، صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، خط تلفن رایگانی راه اندازی کرده است که بازماندگان می توانند برای دریافت کمک و اطلاعات در مورد دریافت کمک های پزشکی و حقوقی، و یک سرویس شنود و حمایت حمایتی برای کودکان و زنان قربانیان تماس بگیرند. خشونت در پایتخت مورونی.

این سرویس همچنین خدمات مامایی، داروهای پیشگیری از بارداری، مراقبت های پس از تجاوز و آزمایشات مربوط به بیماری های مقاربتی و همچنین ارجاع به بیمارستان ها را ارائه می دهد. از سال 2021 یک روانشناس برای کمک به زنان و دخترانی که به تنهایی از خانواده خود مراقبت می کنند مستقر شده است.

آقای سعید می‌گوید از زمان شروع این سرویس، حدود 17 سال پیش، آگاهی از موضوع خشونت جنسی در کومور افزایش یافته است و زنان و دختران بیشتر از قبل از افتتاح آن، تجاوزات را گزارش می‌کنند.

پس از حمله او به ماریاما، که مصمم به درخواست کمک و عدالت بود، از مرکز کمک های پزشکی و حقوقی دریافت کرد و پس از دستگیری مرد، کارکنان پرونده از او در راه دادگاه حمایت کردند.

“بیشتر عاملان هرگز مسئول شناخته نمی شوند”

احساس فوریت در حصول اطمینان از پاسخگویی در قبال خشونت جنسی در یک رویداد جانبی اخیر در هفتاد و هفتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، که بر لزوم تمرکز بر نیازها و حقوق بازماندگان بیش از هر چیز تاکید کرد، مورد تاکید قرار گرفت.

دکتر ناتالیا کانم، مدیر اجرایی صندوق جمعیت ملل متحد، گفت: «رویکرد بازماندگان محوری که ما تشویق می‌کنیم، در مورد گوش دادن به بازماندگان، رفتار محترمانه با آنها و حمایت از پاسخی مبتنی بر نیازها و خواسته‌های آنها است.

تعداد بسیار کمی به عدالت دسترسی دارند و اکثر مرتکبین مسئول جنایات خود نیستند. این مصونیت از مجازات بازماندگان را ساکت می‌کند و مجرمان را جسور می‌کند.»

خانم کانم خشونت جنسی را “یک وضعیت اضطراری جهانی که به تعهد، همکاری و بسیج کامل ما نیاز دارد” توصیف کرد.

او گفت: «خشونت جنسی اجتناب ناپذیر نیست. ما نمی توانیم به هیچ وجه اجازه دهیم عادی شود.»

عدالت زیاد دوام نیاورد

برای ماریاما، عدالت به طرز ناامیدکننده ای کوتاه بود: متجاوز او پس از گذراندن تنها یک سال زندان آزاد شد. او گفت: “من هنوز او را در همسایگی خود می بینم، اما همیشه دور می مانم یا راهم را تغییر می دهم. اگر او بخواهد با من صحبت کند، جواب نمی دهم.”

اگرچه می ترسد دوباره مورد حمله قرار بگیرد، اما سرکشی می کند. تمرکز من اکنون تحصیلاتم است: می خواهم وکیل شوم.

ماریاما می خواهد از خود و دیگران به خصوص دخترش دفاع کند. من می خواهم که او بتواند بهتر از خود و سایر دختران جوانی که ممکن است از هر شکلی از آزار و اذیت رنج ببرند دفاع کند.”