جزئیات تشییع جنازه هوشنگ ابتهاج

بعدی- مراسم تشییع پیکر هوشنگ ابتهاج از مقابل تالار وحدت برگزار شد. ورود جسد هوشنک با شادی همراه با تشویق بی وقفه حضار و قرائت بخشی از شعر شادی «امید به معجزه نیست زنده باد، زنده باد» شادی و درود در سایه همراه بود.

به گزارش فردا قبل از شروع مراسم در تالار واحد، پیکر ابتهاج راهی خانه ارجوان شد تا برای آخرین بار با درخت ارجوان عزیزش وداع کند.

آخرین دیدار سایه و ارغوان; امروز صبح

زینا یاد ابتهاج در سال 1306 در شهر رشت به دنیا آمد و در بیست سالگی اولین کتاب خود را به نام اولین ترانه ها منتشر کرد. غزل نویسی و همچنین سرودن شعر در قالب های سنتی دیگر را تجربه کنید.

در میان آثار این شاعر نمونه هایی از شعر نو نیز به چشم می خورد. منظومه عامیانه معروف «سبیده» که به «ایرانی سرای امید» معروف است از سروده های ابتهاج است.

ابتهاج در ژوئیه 1401 به دلیل نارسایی کلیه در بیمارستانی در شهر کلن آلمان بستری و تحت معالجه قرار گرفت و در صبح روز چهارشنبه 19 اوت در سن 95 سالگی درگذشت.

پیکر مرحوم هوشنگ ابتهاج عصر چهارشنبه (دوم شهرفر 1401) با حضور جمعی از مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اعضای خانواده وی از طریق فرودگاه بین المللی امام خمینی (ره) به ایران منتقل شد.

شعر “ارغوان” را برای شادی در مراسم خاکسپاری او بخوانید

مراسم تشییع جنازه هوشنگ چن به فردا موکول شد

و در این مراسم که در مقابل تالار وحدت برگزار شد، یلدا ابتهاج دختر این شاعر با شعار سلام بر سایه و تسلیت به حاضران، سن و سال حضورش را همراهی کرد.

گفت: سرانجام سایه به سرزمین خود بازگشت. خوشحالم که با همکاری وزارت ارشاد، سفارت ایران و تعاون مردمی این اتفاق افتاد و من و برادرانم کیوان و کافیه توانستیم مقدماتی را فراهم کنیم که امروز به وطن برگردد و به زادگاهش برود. با همراهی شما فردا شنبه پنجم شهرفر ساعت هشت صبح در باغ مهشم به خاک سپرده می شود.

وی افزود: من این روز را تصور نمی کردم و نمی دانستم چه اتفاقی می افتد، اما اکنون همه در غم یکسان هستیم، به شما تسلیت می گویم. امیدوارم این امانت را از ما بپذیرید و در این سرزمین حفظ کنید.

ابن ابتهاج گفت: درست است که جنازه او را دفن می کنند، اما با موهایش در این سرزمین می ماند.
پدرم شخص شریفی بود و تا آخرین لحظه که حتی در بیمارستان صحبت می کرد، فکرش به مردم ایران و غم و شادی آنها بود و همیشه عشق مردم ایران را در دل داشت.

فرزند وی خاطرنشان کرد: السایه با شعر خود پیام خود را رساند و هیچ حرف و حرف اضافه دیگری نگفته است. او با شعرش عشق به ایران و فرهنگ و هویت آن را حفظ کرد. امروز همه ما وارث سخنان او هستیم، امیدوارم در شعر او تعمق کنیم و فقط آن را نخوانیم. او در شعرش جز حفظ عشق و دوستی و آبروی این سرزمین چیزی نگفته است.

و دختر هوشنگ با خوشحالی ادامه داد: پدرم همیشه می گفت می خواهم به رشت برگردم، جایی که از خانواده او هستم. او همیشه می گفت آدمی را که راست می گوید مردم درک می کنند و امروز مردم ایران با هر سلیقه ای به حرف او پاسخ می دهند. سایه با اینکه در زندگی اش سختی های زیادی کشید اما تلخی را احساس نکرد و ما را امیدوار کرد و با این امید زندگی کردیم.

وی در ادامه خطاب به مردم گفت: این امانت (جسد پدرش) را از ما بگیرید و وقتی به آلمان برگشتم نمی توانم هر روز از این سرزمین دیدن کنم، اما امیدوارم همیشه به یاد او باشید. شعر، حتی سر مزارش، گور شایسته ای باشد، و چه برسد به شعرهایش.

پیکر هوشنگ ابتهاج از مقابل تالار وحدت تشییع شد

این مراسم با پخش سرود ملی ایران سرای امید و همراهی مردم به پایان رسید. این مراسم با حضور محمدرضا شفیعی کدکنی، بهمن فرمان آرا، ابراهیم اسماعیلی آرشی، محمدعلی مدب، سهیل محمودی و …