علی اصغر مزدا درباره تصمیم خود برای کنار گذاشتن دوچرخه‌سواری حرفه‌ای گفت: وسایل دوچرخه‌سواری من برای بازی‌های کشورهای مسلمان در سطح پایینی بود، بنابراین از جیب خودم وسایل جدید خریدم. 55 میلیون از آنها را خودم پرداخت کردم. 20 میلیون دیگر بود، در آن زمان آقای انوشیروانی مدیر کل ورزش و جوانان استان اردبیل بود، در جمع بندی گفت این پول پرداخت می شود. خوشبختانه ایران در استقامت جاده مدال طلا گرفت اما مدیرکل عوض شد و 20 میلیون پرداخت نشد، چون یکی دو نفر در اداره کل استان مخالف پرداخت پول به ورزشکار هستند.
وی ادامه داد: پاداش مدال طلای بازی های کشورهای اسلامی 1500 یورو بود. آقای وفایی مربی تیم ملی به ما گفت طلا بیاورید 1500 یورو می گیریم اما وقتی به ایران آمدیم آن مبلغ 15 میلیون تومان بود هنوز همین مقدار را نداده اند و هر وقت پیگیری می کنیم می گویند پول به حساب اتحادیه اضافه نمی شود. مراسم تشریفاتی را در مشکین شهر برگزار کردند که فرماندار انعام داد، البته در سایت خود اعلام کردند که 6 میلیون تومان هم جایزه داده اند. در واقع من پولی نگرفتم و از طرفی هم که لوازم را از او خریدم زیر قولم زدم.
موسی زاده در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه استاندار به شما پولی نداده است، گفت: خیر، نه چیزی ارائه کرده اند و نه کمک مالی. بارها گفته ام که باید این پول را بپردازم و اگر فایده ای نداشته باشد باید دوچرخه ام را بفروشم. به نظر من ترک دوچرخه سواری بهتر از دوچرخه سواری در ذلت و بدبختی است. برای من سخت است که اینگونه تمرین کنم و روحم را از دست داده ام. دوچرخه‌ام را می‌فروشم تا بدهی‌هایم را بپردازم و تجارت دیگری راه‌اندازی کنم.
تیم ملی دوچرخه سواری در پاسخ به این سوال که کمیته ملی المپیک به مدال آور جایزه داد و آیا قرار است به آنها هم اهدا شود؟ وی تاکید کرد: کار تیمی در دوچرخه سواری مهم است و هیچ سوارکاری نمی تواند به تنهایی بدون کمک روی سکو سوار شود. بنابراین در پیستی که بهنام آرن نقره گرفت، او و محمد جنگ خانلو که به او کمک کردند، هر کدام 1200 یورو به دست آوردند. وقتی آرین دوباره نقره گرفت، به آرین 1200 یورو و امیرحسین جمشیدیان 1200 یورو پرداخت کردند. گنج خانلو با این امکانات ضعیف به استقامت در جاده ها برای بازی های کشورهای مسلمان کمک کرد، گنج خانلو مدال طلا گرفت، اما 1500 یورو به گنج خانلو دادند و قرار شد به ما جایزه بدهند، اما نشد.
وی با اشاره به مشکلات مالی خود گفت: قرارداد لیگ من 60 میلیون تومان است و با جک پات و تور ایرانی آذربایجانی در مجموع سالانه 90 میلیون تومان درآمد داشتم که 75 میلیون آن برای خرید تجهیزات رفت. من هم در روز اول مسابقات کشورهای مسلمان زمین خوردم و 10 میلیون برایم هزینه شد، در واقع از 90 میلیونی که بردم چیزی برایم باقی نمانده است.
یکی از شهروندان دوچرخه سوار در پاسخ به سوال دیگری چون تصمیمش برای رفتن جدی است؟ وی تاکید کرد: بله با تیم قرارداد دارم و منتظر پایان آخرین مرحله لیگ هستم و بعد می روم. بسیاری از دوچرخه سواران حرفه ای به دلیل مسائل مالی این رشته را رها کرده اند و من هم می بینم که آینده ای ندارم و هنوز پولی دریافت نکرده ام. هرچه توضیح دهیم که کار تیمی در دوچرخه سواری مهم است و در بازی های کشورهای اسلامی هم به ما کمک کرد تا مدال طلا بگیریم، اما می گویند باید خودت مدال می گرفتی.
وی در پایان گفت: تسلیم شدن برای من آسان نیست، به هر حال من زمان و هزینه زیادی گذاشته ام اما آینده شوخی نیست و چاره ای ندارم.
