پس از اینکه همه‌گیری ویروس کرونا سیستم آموزشی آمریکا را متزلزل کرده و یادگیری میلیون‌ها کودک را مختل کرده است، یک گزارش جدید پرتو امیدی را نشان می‌دهد: در پایان سال تحصیلی گذشته، بسیاری از دانش‌آموزان به سرعت عادی رشد تحصیلی خود بازگشته بودند. برای اولین بار از زمان شیوع این بیماری همه گیر.
با این حال، این سرعت برای جبران خسارات شدید بیماری همه گیر به اندازه کافی سریع نبود.
طبق گزارشی که روز سه‌شنبه توسط NWEA منتشر شد، با این میزان، دانش‌آموزان دبستانی ممکن است حداقل به سه سال نیاز داشته باشند تا بتوانند جایی که اگر همه‌گیری اتفاق نمی‌افتاده بودند، و دانش‌آموزان دبیرستانی ممکن است به پنج سال یا بیشتر نیاز داشته باشند. یک سازمان غیردولتی سودآوری ارزیابی های آکادمیک را برای مدارس فراهم می کند. محققان نتایج ارزیابی های ریاضی و خواندن بیش از هشت میلیون دانش آموز را در نزدیک به 25000 مدرسه بررسی کردند. این گزارش به مدارس متوسطه توجهی نکرده است.
کارن لوئیس، محقق ارشد در NWEA می‌گوید: «نمی‌خواهم فراموش کنم که این چیزی برای جشن گرفتن است.
او گفت: “با این حال – و او عالی است – ما هنوز تحصیلات ناقصی داریم.” رشدی بالاتر از حد متوسط لازم است تا ما از این شکاف خارج شویم.»
دولت فدرال بزرگترین سرمایه‌گذاری یک‌باره را در مدارس آمریکا انجام داده است – حدود 190 میلیارد دلار – برای حمایت از بهبودی پس از همه‌گیری. اما آخرین تخمین‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از دانش‌آموزان ممکن است مدت‌ها پس از تمام شدن پولشان همچنان به کمک نیاز داشته باشند. مناطق مدرسه باید آخرین بودجه خود را تا سپتامبر 2024 اختصاص دهند.
انتظار می‌رود بهبودی برای گروه‌هایی که بیشتر از همه از همه‌گیری آسیب دیده‌اند، از جمله دانشجویان کم‌درآمد و دانشجویان سیاهپوست، لاتین و بومیان آمریکا بیشتر طول بکشد. تحقیقات نشان داده است که یادگیری از راه دور محرک اصلی یادگیری از دست رفته بوده است که منجر به افزایش شکاف‌های نژادی و اقتصادی در طول همه‌گیری شده است. مدارس با فقر بالا، مانند دانش آموزان سیاهپوست و دانش آموزان اسپانیایی تبار، زمان بیشتری را صرف آموزش از راه دور می کنند.
توماس کین، اقتصاددان دانشگاه هاروارد، که زنگ خطر را در مورد مقیاس مداخله مورد نیاز به صدا درآورده است، گفت: «اگر اجازه دهیم از دست دادن دستاوردها دائمی شود، عواقب بدی در پی خواهد داشت.
بر اساس محاسبات وی، دانش‌آموزان در مدارس بسیار فقیر که بیش از نیمی از سال تحصیلی 2020-2020 را ترک کرده‌اند، معادل 22 هفته آموزش را از دست داده‌اند.
با این حال، بسیاری از مداخلات رایج قدرت شلیک کافی برای جبران شکاف به این اندازه ندارند.
به عنوان مثال، مدرسه تابستانی معمولاً به صلاحدید او حدود پنج هفته درآمد دارد. یکی دیگر از گزینه های محبوب، دوبرابر کردن آموزش ریاضی شما در طول یک سال تحصیلی، ممکن است منجر به بیشتر شود: تا 10 هفته زمان تدریس.
حتی تدریس مکرر و گروه‌های کوچک – که یکی از بهترین‌ها، هرچند گران‌تر به حساب می‌آیند – به تنهایی نمی‌توانند بدترین اثرات همه‌گیری را جبران کنند. دکتر کین تخمین زده است که وقتی تدریس خصوصی در طول سال تحصیلی به خوبی انجام شود، ممکن است معادل حدود 19 هفته به دست آورد.
در مورد همه گیری ویروس کرونا بیشتر بخوانید
بعید است که هر دانش آموزی که به کمک نیاز دارد تمام این مداخلات را دریافت کند. حتی با وجود هجوم بودجه فدرال، اغلب پول کافی برای ارائه حمایت کامل به همه دانش‌آموزان وجود ندارد.
بسیاری از مکان ها باید استراتژیک باشند.
تنسی با استفاده از بودجه فدرال برای شروع یک برنامه گسترده در سراسر ایالت که توسط بیش از نیمی از مناطق مدرسه ای ایالت استفاده می شود، مشغول تدریس شده است. حدود 150000 دانش آموز ابتدایی و راهنمایی به عنوان بخشی از این برنامه تدریس خصوصی دریافت می کنند که حدود 15 درصد از کل دانش آموزان در ایالت است.
در مدرسه ابتدایی کلینتون شمالی در کلینتون، تنسی، جایی که بیش از 90 درصد دانش‌آموزان واجد شرایط کم درآمد هستند، این به معنای هدف قرار دادن دانش‌آموزانی است که در اوج توانایی خواندن در سطح پایه هستند.
به مدت 45 دقیقه در هر روز مدرسه، این دانش آموزان “حباب” به اتاق کارکنان یا دفتر در کتابخانه مدرسه می روند و از نزدیک با یک معلم یا دستیار کار می کنند. به نسبت سه دانش آموز به ازای هر معلم، آنها جنبه های چالش برانگیز تری از درک مطلب را تمرین می کنند، مانند چگونگی خلاصه کردن یک پاراگراف خواندن یا استنباط اینکه یک شخصیت ممکن است به چه چیزی فکر کند.
نتایج امیدوارکننده بود: مقامات مدرسه گفتند که در پایان سال تحصیلی، حدود 50 درصد از دانش‌آموزان کلینتون شمالی که در برنامه ایالتی شرکت می‌کردند، درخواست داده بودند تا سطح کلاس خود را «در مسیر» قرار دهند.
جیمی جردن، دستیار مدیر ناحیه مدرسه، گفت: «این مسیر دانش آموزان را تغییر خواهد داد.
با این حال، دانش آموزان دیگر عقب افتاده اند. آنها در گروه های آموزشی خود که توسط برنامه دولتی پشتیبانی نمی شوند، ملاقات می کنند.
برای بسیاری از آسیب پذیرترین دانش آموزان، خطرات این لحظه بسیار زیاد است.
دانش‌آموزان کم‌درآمد و دانش‌آموزان سیاهپوست، لاتین و بومی، پشت همسالان خوش‌شانس‌تر خود و دانش‌آموزان آسیایی و سفیدپوست وارد این بیماری همه‌گیر شدند، تا حدی به دلیل نابرابری‌هایی که در اوایل کودکی شروع شد. با منابع محدود و عدم دسترسی به پیش دبستانی، بسیاری از کودکان از زمان شروع مهدکودک عقب مانده اند، شکافی که می تواند در طول سال های تحصیلی آنها ادامه داشته باشد.
همه گیری فقط این شکاف ها را تشدید کرده است.
برای مثال، دانش‌آموزان سفیدپوست کلاس پنجم در ارزیابی ریاضی بالاتر از میانگین ملی عمل کردند. بر اساس این گزارش، آنها مانند سایر دانش‌آموزان در طول همه‌گیری دچار افت شدند. اما این کاهش – هفت درصد، از 64 به 57 درصد – همچنان آن را بالاتر از میانگین کشوری قرار می دهد.
از سوی دیگر، دانش‌آموزان اسپانیایی تبار کاهش بیشتری در ارزیابی‌های اخیر نشان دادند – کاهش 10 درصدی از صدک 44 به صدک 34 – و حتی بیشتر کنار گذاشته شدند.
کاساندرا آر دیویس، استادیار دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل، که تأثیر بلایایی مانند طوفان و سیل را بر مدارس حاشیه‌نشین مطالعه کرده است، گفت.
پس از بلایای دیگر، جوامع مرفه تر بهبود خوبی را تجربه کرده اند، اما جوامع کم درآمد اغلب حمایت کمتری دریافت می کنند. او گفت: “زمان بهبودی آنها بسیار طولانی تر است.”
همچنین نشانه هایی وجود دارد که دانش آموزان دوره راهنمایی بیشتر از دانش آموزان مقطع ابتدایی آسیب می بینند.
به عنوان مثال، بر اساس این گزارش، از بهار گذشته تا بهار امسال، دانش‌آموزان کلاس هفتم پیشرفت کمی در خواندن داشتند و تغییری در ریاضیات نداشتند. دانش‌آموزان کلاس هشتم همچنان در ریاضیات، تنها گروه سنی در این گزارش، جایگاه خود را از دست دادند.
کیم لبلانک اسپارزا، معاون ناظر شهرستان جفرسون، کلرادو، گفت که او روند مشابهی را با دانش‌آموزان دبیرستانی در ناحیه مدرسه خود دیده است، که به حدود 78000 دانش‌آموز در منطقه دنور خدمات ارائه می‌دهد. این شکاف به ویژه در ریاضیات پایدار بود.
دکتر لبلانک اسپارزا معتقد است که این تفاوت تا حدی به دلیل تغییرات در برنامه درسی با افزایش سن دانش آموزان است. اگرچه والدین ممکن است بتوانند در سال‌های ابتدایی به دانش‌آموزان کمک کنند، اما دانش‌آموزان اغلب به آموزش مستقیم بیشتری نیاز دارند، زیرا آنها با مفاهیم پیشرفته مانند کسری، اعشاری و درصد شروع می‌کنند.
دکتر LeBlanc-Esparza گفت: “بیشتر والدین از برخورد با این موضوع احساس راحتی نمی کنند، همانطور که آنها با حروف الفبا، آواز و آموزش رنگ ها به کودکان برخورد می کنند.”
حدود 34 درصد از دانش‌آموزان در ناحیه مدرسه او کم درآمد محسوب می‌شوند و به گفته او، در طول سه سال گذشته، شکاف تحصیلی بین دانش‌آموزان کم درآمد و دانش‌آموزانی که در فقر زندگی نمی‌کنند، سال به سال افزایش یافته است.
در یک مسابقه برای رسیدن به عقب، منطقه او معلمان – و حتی داوطلبانی از جامعه – را برای خدمت به عنوان مربی آموزش می دهد.
دکتر LeBlanc-Esparza می گوید: «این احساس فوق العاده ای از فوریت ایجاد می کند. او به ما به عنوان مربیان می گوید که ما وظیفه اخلاقی داریم که به این داده ها نگاه کنیم و کاری متفاوت انجام دهیم.
