دهکده ایتالیایی با “اکسیر” زندگی سالم

(سی ان ان) – اینجا مکانی از باغ‌های لیموی پلکانی، نسیم‌های گرم کوهستانی و یک ژن قدرتمند چربی‌کشی است که توسط تعداد کمی از ساکنان خوش‌شانس حمل می‌شود.

Limone sul Garda، یک دهکده ماهیگیری زیبا که در سواحل دریاچه گاردا در شمال منطقه لمباردی ایتالیا واقع شده است، با جمعیتی بیش از 1000 نفر، مقصدی غیرعادی است.

این شمالی ترین نقطه در کل جهان است که در آن لیمو به طور طبیعی رشد می کند و با توجه به قرار گرفتن آن در پای کوه های آلپ، آب و هوای فوق العاده معتدلی دارد.

این ترکیب عوامل ممکن است به ادعای روستاییان مبنی بر یک “اکسیر” مخفی برای زندگی سالم و طولانی منجر شده باشد.

به نظر می‌رسد بسیاری از مردم محلی دارای ظرفیت گوارشی فوق‌العاده‌ای هستند که به آنها اجازه می‌دهد تا نان‌های پر از خامه و گوشت‌های اغذیه‌فروشی‌های چرب را بدون نگرانی در مورد بزرگ شدن دور کمر یا مشکلات قلبی بسته‌بندی کنند.

این ساکنان دارای چیزی هستند که آنها را “ژن لیمو” می نامند، که حاوی پروتئین خاصی است که چربی ها را از بین می برد و مایع خون را حفظ می کند.

انسان های فوق العاده

40 سال است که ساکنان لیمون سول گاردا تحت نظارت علمی بوده اند و روستاییان ژن های حامل ژن ها را به عنوان موش آزمایشگاهی آزمایش می کنند.

از جمعیت 1000 نفری، نیمی در لیمون متولد و بزرگ شده اند. از این 500، 60 نفر دارای این ژن هستند.

جیانی سگالا صاحب مغازه می گوید: «این ژن در خانواده من وجود دارد.

من و برادرانم، مادرم – که 96 ساله است و هنوز خیلی باهوش است – و همه فرزندانم آن را حمل می کنند.

او به طعنه می افزاید: «از دهه 1980، ما خون خود را برای آزمایشات مکرر اهدا می کنیم و تقریباً خونریزی کامل داشتند.

او اولین باری را به یاد می آورد که پزشکان هر دو ساعت یک بار یک دوز شیرین خامه فرم گرفته را قورت دادند تا خون او را کنترل کنند.

بعد از هر لقمه، خونم را می گرفتند، خیلی شیرین و چرب بود، احساس تهوع داشتم، اما با وجود اینکه مقدار زیادی از آن را خوردم، خونم بلافاصله چربی را بدون جذب آن از بین برد. تا شب تقریباً از حال رفتم. [due to blood loss]” او می گوید.

با این حال، در حالی که افرادی مانند سگلا ممکن است هرگز نگران انسداد رگ‌ها و لخته‌های خون نباشند، او می‌گوید که زندگی بسیار عادی دارد و «سوپرمن» نیست.

Cesare Certori، استاد فارماکولوژی بالینی در دانشگاه degli Studi di Milano، تیمی را رهبری کرد که برای اولین بار آنچه را که مردم محلی لیمو پروتئین “اکسیر” می نامیدند شناسایی کردند و آن را A-1 Milano نامیدند. او می‌گوید افراد ساکن لیمون دارای سطوح استثنایی پایینی از کلسترول HDL هستند (در محدوده 7-15 زمانی که معمولاً 40-60 است) که به نظر می‌رسد نتیجه یک جهش ژنتیکی در حامل پروتئین باشد.

او می‌گوید: «کلسترول HDL پایین – چون کلسترول «خوب» نامیده می‌شود – برای شما مضر است و منجر به مشکلات قلبی مانند سکته‌های بالقوه می‌شود، اما در این افراد محلی تأثیر مثبت معکوس دارد.

و اگرچه 99 درصد جهش‌های ژنتیکی پروتئین منجر به بیماری و بیماری می‌شود، اما این جهش‌ها عدم وجود بیماری عروقی را در ناقلین مشخص می‌کند.» سرتوری اکنون در حال مطالعه لیموناد است تا ببیند چگونه می تواند مبارزه با آترواسکلروز را تقویت کند.

کشف شد که ژن غالب در لیمو در DNA کودکان پنج ساله، جوانان و افراد مسن وجود دارد.

“آزادی در خوردن هر چه می خواهم”

این ژن ابتدا در خون راننده قطار لیمویی، یکی از اجداد سگالا، که در میلان تصادف کرد (از این رو پروتئین A-1 Milano نامیده می شود) شناسایی شد و به بیمارستان منتقل شد. پزشکانی که او را معالجه کردند از نتایج شگفت‌انگیز خون او متحیر شدند و یک کمپین غربالگری گسترده در روستا را آغاز کردند.

جولیانو سگالا، پسر جیانی، می‌گوید: «وقتی برای اولین بار خونم را آزمایش کردند، من بچه بودم و پزشکان مرتباً برای نظارت بر رفتار ژنی ما مراجعه می‌کردند.

“حقیقی که من دارم [the gene] این به من نوعی بیمه عمر می دهد – من احساس سلامتی و اطمینان بیشتری می کنم که شریان هایم مسدود نخواهد شد و یا در اثر حمله قلبی نخواهم مرد.

اگرچه او گاهی اوقات احساس می کند که یک خوکچه هندی است، جولیانو، لاغر و تناسب اندام، با خوشحالی اعتراف می کند که در خوردن گوشت های پخته شده از جمله مورتادلا، سالامی و حتی گوشت خوک – درست مانند مادربزرگش که از خودش مراقبت می کند و برای تمام خانواده آشپزی می کند، افراط می کند. سیگالاس جوانتر این ژن را از او به ارث برد.

“من هرگز معده درد نداشته ام و آنچه را که احساس می کنم می خورم. من آن را دوست دارم کتلت (کوکوی گوساله سرخ شده و سرخ شده)، سرخ کردنی ها، سالامی، من هم عاشق نوشیدن هستم. جولیانو می گوید: «من مثل یک بچه می خوابم. اما فقط به این دلیل که او حامل این ژن فوق العاده است، به این معنا نیست که همیشه زیاد غذا می خورد. او همچنین به طور منظم ورزش می کند و با پدرش در قله کوه ها پیاده روی می کند تا از مناظر خیره کننده دریاچه گاردا در مجاورت لذت ببرد.

سارتوری هنوز امیدوار است که تجزیه و تحلیل کند اگر دو زن باردار بچه ای به دنیا بیاورند چه اتفاقی می افتد. تاکنون پدر یا مادر ناقل حامل این ژن بوده است.

ترکیبی قدرتمند از عوامل

سرتوری می گوید که این جهش ژنتیکی و فواید سلامتی مرتبط با آن منحصر به لیمو است و حتی در روستاهای مجاور نیز یافت نمی شود. با این حال او علاقه ای به جستجوی دلیل این امر ندارد.

اما دیگران. آنتونیو گیراردی، هتلدار محلی که کل شجره خانواده را به دوران انتقال جین لمون به قرن هجدهم ردیابی کرد، معتقد است که محیط، آب و هوا و محصولات طبیعی نقش اصلی را ایفا می کنند.

او می گوید: “این آب و هوا می تواند در تمام طول سال گرم باشد – ما برف یا یخ نداریم، به همین دلیل است که لیمو در این منطقه شمالی برای قرن ها در اینجا رشد می کند.”

“یا شاید به لطف روغن زیتون بکر استثنایی است که همه ما از آن از شیر گرفته شده ایم و تازه ترین ماهی دریاچه ای که می خوریم.”

از زمان رنسانس، خانواده‌های ثروتمند برای گذراندن تعطیلات به سواحل لیمون هجوم آورده‌اند و هوای شیرین آلپ را با رایحه‌های مرکبات تنفس می‌کنند و از آب و هوا استفاده می‌کنند.

گیراردی یک دفترچه تلفن با تماس های همه حاملان ژن 60 چیزی نگه می دارد. ساکنان دیگر بین متولدین لیمون و ساکنان شهرهای مجاور یا خارج از کشور تقسیم می‌شوند، که توسط فضای بهشتی و آرام هزارتوی لیمون از کوچه‌های سنگ‌فرش‌شده، کوچه‌ها و خانه‌های سفیدکاری شده فریفته شده‌اند.

در گذشته، روستاییان یا شکارچی بودند یا چوب‌بران در کوه‌ها و چوب را روی الاغ حمل می‌کردند تا به کشتی‌ها در بندر بفروشند. امروزه همه آنها در بخش گردشگری کار می کنند که پول زیادی جذب می کند.

خانواده ها در امتداد بندر زیبا قدم می زنند و گردشگران از موزه ماهیگیری دیدن می کنند. سواحل آرام در تابستان علاقه‌مندان به حمام آفتاب و قایقرانی را به خود جذب می‌کنند، در حالی که کوهنوردان صخره‌های بلند و دندانه‌دار بر فراز دریاچه را کاوش می‌کنند.

گیراردی می‌گوید: «این کوه‌ها مانند سپرهای طبیعی عمل می‌کنند که از ما در برابر بادهای سرد محافظت می‌کنند، اشعه‌های خورشید را می‌گیرند و دما را دائماً گرم نگه می‌دارند.

ما باید شکرگزار چنین اقلیمی خوشایند و استثنایی باشیم که چنین اکسیر طبیعی را به مردم ما عطا کرده است.»