راز پنهانی که در تصاویر تلسکوپ فضایی جیمزوپ پنهان شده است

محققان اخیرا گفتند که تصاویر جدید تلسکوپ فضایی جیمز وب گروه عظیمی از کهکشان ها را نشان می دهد که نور را خم می کنند.

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، در رقص ماده تاریک، تلسکوپ فضایی ناسا نوری را ثبت کرد که به سوی دنیای دور خم شده بود.

آینه عظیم تلسکوپ فضایی جیمز وب از گرانش یک گروه کهکشانی برای مشاهده یک کهکشان شناخته شده استفاده کرد، اما یک پیچ و تاب وجود دارد: تحقیقات جدیدی که چهارشنبه (26 اکتبر) منتشر شد نشان می دهد که وب ممکن است به جای یک کهکشان، دو کهکشان را ببیند. منطقه کهکشان قبلا توسط تلسکوپ فضایی هابل تصویربرداری شده بود، اما این نمای جدید واضح تر از همیشه است.

دان کو، ستاره شناس موسسه علمی تلسکوپ فضایی، در بیانیه ای از ناسا گفت: ما به طور فعال در حال بحث در مورد اینکه آیا آنها دو کهکشان هستند یا دو گروه از ستاره ها در یک کهکشان واحد، بحث می کنیم. ما هنوز چیزی نمی دانیم، اما اینها سوالاتی هستند که وب برای کمک به پاسخ به آنها طراحی شده است.

به گفته کو، هابل 10 سال پیش این اجرام را به نام MACS0647-JD کشف کرد و آنها را به عنوان یک “نقطه قرمز کم رنگ” دید که تنها 400 میلیون سال پس از انفجار بزرگ که جهان را آغاز کرد ظاهر شد. در حالی که وب فاش کرد که این شی در واقع دو جرم است، ماهیت آنچه تلسکوپ جدید می بیند یک راز باقی مانده است.

تیم وب متعهد به انتشار داده‌های علمی در حین پیشرفت است، و به همین دلیل، این یافته هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است و هنوز در مرحله بحث اولیه است. اگر وب دو کهکشان را کشف کند، احتمال جالب‌تری وجود دارد: ممکن است یک ادغام کهکشانی در کیهان اولیه رخ دهد.

دکتر تایگر یو یانگ هسیائو گفت: “اگر این دورترین همجوشی باشد، من واقعا خوشحال خواهم شد.” اما چه وب به دو خوشه ستاره ای نگاه کند یا دو کهکشان، تفاوت های مشخصی بین آنها وجود دارد: یک گروه با تعداد زیادی ستاره کمی آبی تر است و گروه دیگر با غبار زیاد کمی قرمز است.

استفاده وب از عدسی گرانشی در نجوم چیز جدیدی نیست، اما استفاده از توانایی اجرام عظیم در خم کردن نور، بینش جدیدی را برای ابزار ظریف تلسکوپ به ارمغان خواهد آورد. وب برای نگاه کردن به جهان اولیه، که به سرعت در طول موج های فروسرخ از ما دور می شود، بهینه شده است.

ربکا لارسون، یکی از همکاران بنیاد ملی علوم، می‌گوید: «مشاهدات 20 ساله وب از فضا، موجودی کهکشان‌های اولیه ما را تا حد زیادی گسترش می‌دهد. مطالعه آنها می تواند به ما کمک کند تا بفهمیم چگونه آنها به کهکشان هایی مانند کهکشان هایی که امروز در آن زندگی می کنیم تکامل یافته اند و همچنین چگونه جهان در طول زمان تکامل یافته است.