سرنا ویلیامز همه اینها را در تنیس انجام داده است، اما چیزهای بیشتری در راه است

با این حال، ویلیامز یک عنوان انفرادی گرند اسلم را بدون رکوردی که توسط مارگارت کورت استرالیایی ثبت شده بود، به پایان رساند، اما این چیزی است که او می گوید بیشتر از آن قبول دارد.

“باید، شاید، می‌توانست. من آنطور که باید یا می‌توانستم ظاهر نشدم. اما 23 بار شرکت کردم، و این خوب است. در واقع، فوق‌العاده است.”

سرنا ویلیامز همراه با خواهرش ونوس، نسلی از جوانان را الهام بخشیده است که یک راکت بردارند و اثری پاک نشدنی در این ورزش بر جای بگذارند.

این دو الهام بخش هالیوود بودند، به ویژه فیلم “شاه ریچارد” که نشان داد فداکاری و تمرکز مورد نیاز برای تمام خانواده ویلیامز برای تولید دو تا از بهترین بازیکنانی که تا به حال به میدان رفتند.

پدر آنها، ریچارد ویلیامز، تمرکز این فیلم است و به عنوان مربی آنها آنها را به سختی در استادیوم های عمومی مخروبه دهه 1990 کامپتون، لس آنجلس آموزش داد. این یک درس آموزشی بود که پایه‌های شغلی آنها را پایه‌گذاری کرد و دیگران را از هر جنبه‌ای از زندگی به این باور برانگیخت.

“فکر می کنم او باشد [Williams’] نائومی اوزاکا، قهرمان گرند اسلم، در تشریح تاثیر سرنا ویلیامز قبل از مسابقات آزاد آمریکا گفت که میراث واقعاً آنقدر گسترده است که حتی نمی توان آن را با کلمات توصیف کرد.

“این ورزش را بسیار تغییر داده است. افرادی را که قبلاً نام تنیس نشنیده بودند را وارد این ورزش کرده است.

“فکر می کنم من محصول کاری هستم که انجام دادم. بدون سرنا، ونوس و تمام خانواده اش اینجا نبودم. من برای او بسیار سپاسگزارم.”

ویلیامز اولین کار حرفه ای او در سال 1995 بود، زمانی که آنی میلر را در حالی که فقط 14 سال داشت شکست داد.

او به سرعت پیشرفت کرد و نیازی به منتظر ماندن طولانی برای عناوین نداشت و اولین عنوان خود را در گرند اسلم تک نفره در سال 1999 در US Open کسب کرد.

این جامی بود که او پنج بار دیگر را در حالی که به سراسر جهان می رفت و هزاران طرفدار را سرگرم می کرد، به دست آورد.

در مجموع، او هفت عنوان انفرادی در ویمبلدون، سه عنوان در اوپن فرانسه و هفت عنوان در اوپن استرالیا کسب کرد تا به بزرگترین نام این ورزش در سراسر جهان تبدیل شود.

او نسل هایی از تنیس بازان را با قدرت و استحکام ذهنی اغلب غیرقابل توقف خود دیده است. در اوج خود، غیر قابل بازی بود. فقط اون میتونه به خودش ضربه بزنه

برخی از بزرگ‌ترین نام‌های این ورزش از ویلیامز و موفقیت‌های او در طول مسابقات آزاد آمریکا استقبال کردند. پس از شکست روز جمعه، لبرون جیمز، قهرمان چهار دوره NBA، ویدیویی را در توییتر منتشر کرد و از دستاوردهای ویلیامز تمجید کرد.

“وای، از کجا شروع کنم؟” او گفت. “اول از همه، من با تبریک به شما شروع می کنم، برای یک حرفه باورنکردنی. “

تماشای سفر شما، تماشای به ثمر رساندن تمام اهدافی که تعیین کرده اید، دیدن رکورد شکستن شما، دیدن شما شگفت انگیز و عالی، نه تنها در زمین تنیس، بلکه خارج از آن، افتخار بزرگی است.

“من به معنای واقعی کلمه می توانم اینجا بنشینم و در مورد سفر شما صحبت کنم و فقط در مورد تماشای شما از دور و صحبت کردن در مورد رابطه خود اکنون برای یک ساعت صحبت کنم، اما نمی خواهم در مورد چیزهایی که شما قبلاً می دانید غرق شوم. بنابراین من فقط می خواهم برای تشکر از شما که الهام بخش بسیاری هستید.”

تایگر وودز، برنده پانزده بار گلف، در توییتی گفت: “تو به معنای واقعی کلمه بهترین بازیکن در زمین و خارج از زمین هستی. ممنون که به همه ما انگیزه دادی تا رویاهایمان را دنبال کنیم. دوستت دارم خواهر کوچک!”

باراک اوباما، رئیس جمهور سابق ایالات متحده، گفت: “تبریک می گویم، سرنا، به خاطر قلب، مهارت، هوش، فداکاری، و پیچیدگی شما. تعداد کمی از ورزشکاران الهام بخش افراد بیشتری در ورزش خود و فراتر از آن هستند.”

حرفه استقامت

وقتی او به پایان کار خود رسید، همیشه محبوب در لیگ های بزرگ مجبور شد نقش جدیدی را ایفا کند – نقشی که او حتی با آن آشنایی نداشت.

ویلیامز از زمان بازگشت از وقفه پس از به دنیا آوردن دخترش، دیگر آن بازیکن سرکوب‌ناپذیر سابق نیست.

قلب آنجا بود، البته که بود، و بیش از اندازه اجمالی جادویی وجود داشت که شما را باور می کرد که یک گرند اسلم 24 امکان پذیر است، اما چالش در نهایت بسیار بزرگ بود.

اما در حقیقت، قابل توجه است که ویلیامز پس از یک تجربه خطرناک در هنگام زایمان در زمین بازی می کرد.

دخترش المپیا در یک سزارین اورژانسی به دنیا آمد، و در حالی که آن جراحی بدون مشکل پیش رفت، ویلیامز عوارضی را پس از آن تجربه کرد.

او برای سی‌ان‌ان نوشت: «این با آمبولی ریه شروع شد، وضعیتی که در آن یک یا چند شریان در ریه‌ها توسط یک لخته خون مسدود می‌شوند.

“به دلیل سابقه پزشکی من با این مشکل، من در ترس از این وضعیت زندگی می کنم. بنابراین، وقتی نفسم تنگ شد، لحظه ای صبر نکردم تا به پرستاران هشدار دهم.

او گفت: “این باعث ایجاد تعداد زیادی از عوارض سلامتی شد که من خوشبختانه از آن جان سالم به در بردم. در ابتدا یک زخم سزارین به دلیل سرفه های شدیدی که در نتیجه انسداد متحمل شدم باز شد.

من به عمل جراحی برگشتم، جایی که پزشکان یک هماتوم بزرگ، تورم خون لخته شده را در شکمم پیدا کردند، سپس به اتاق عمل برگشتم تا عملی را انجام دهم که از انتقال لخته ها به ریه های من جلوگیری می کند.

وقتی بالاخره به خانواده ام برگشتم، مجبور شدم شش هفته اول مادر شدن را در رختخواب بگذرانم.»

کسب کسب و کار

این داستانی از انعطاف پذیری و یک عالم کوچک از حرفه او است.

ویلیامز همیشه راهی برای ادامه حضور، مبارزه با صدمات متعدد و بازی در حالی که از افسردگی پس از زایمان رنج می برد، پیدا کرده است.

به همین دلیل است که او بسیار بیشتر از دستاوردهای تنیس و قراردادهای حمایت مالی او در یادها باقی خواهد ماند.

ویلیامز در طول زندگی خود همه چیز را فدای حرفه خود کرده است – در نهایت این چیزی است که او را به یکی از بزرگترین و برجسته ترین ورزشکاران جهان تبدیل کرده است – اما اکنون او آماده است تا از این ورزش “تکامل” کند.

به گزارش رویترز، ویلیامز بیش از 94 میلیون دلار جایزه به دست آورده است، اما از طریق تاییدیه ها حدود 340 میلیون دلار به دست آورده است و بعید به نظر می رسد که قراردادهای حمایت مالی او به پایان برسد.

بازنشستگی او اکنون به او زمان بیشتری برای دنبال کردن سرمایه‌گذاری‌های تجاری می‌دهد و او مشتاق است تا با نقش‌هایش به عنوان سفیر امور بشردوستانه به او بازگردد.

و در حالی که ویلیامز بدون شک پس از تنیس حرفه ای موفق خواهد داشت، این ورزش بدون او در تور با مشکل مواجه خواهد شد.

او در مقاله خود در Vogue نوشت: “من در خداحافظی افتضاح هستم، بدترین در جهان. اما لطفاً بدانید که من بیش از آن که بتوانم با کلمات بیان کنم از شما سپاسگزارم.”

“تو من را به پیروزی‌ها و جوایز زیادی رساندی. دلم برای آن نسخه از خودم، آن دختری که تنیس بازی می‌کرد، تنگ خواهد شد. و دلم برایت تنگ خواهد شد.”