سنا روز چهارشنبه یک لایحه عظیم 280 میلیارد دلاری را با هدف تقویت برتری صنعتی و فناوری آمریکا برای مقابله با چین تصویب کرد و در رای قاطع دو حزبی مهم‌ترین مداخله دولت در سیاست صنعتی در دهه‌های اخیر را پذیرفت.
این قانون منعکس کننده یک اجماع قابل توجه و نادر در یک کنگره قطبی شده به نفع تدوین یک استراتژی بلند مدت برای پرداختن به رقابت شدید ژئوپلیتیکی بین ملت و پکن بود. این طرح حول محور سرمایه‌گذاری وجوه فدرال در جدیدترین فناوری‌ها و نوآوری‌ها برای افزایش قدرت صنعتی، فناوری و نظامی کشور است.
این قطعنامه با 64 رای موافق در مقابل 33 رای موافق و 17 جمهوری خواه به تصویب رسید. حمایت دو حزبی توضیح داد که چگونه رقابت تجاری و نظامی با پکن – و همچنین وعده هزاران شغل جدید در آمریکا – اساساً سنت‌های قدیمی حزب را تغییر داد و منجر به توافقی بین جمهوری‌خواهانی شد که از مداخله دولت در بازارها اجتناب کردند و دموکرات‌هایی که در برابر باران مقاومت می‌کردند. شرکت های بزرگ با سخاوت فدرال.
سناتور چاک شومر، دموکرات نیویورک و رهبر اکثریتی که به رهبری این طرح کمک کرد، در مصاحبه ای گفت: “هیچ دولتی در هیچ کشوری – حتی کشور قدرتمندی مانند ما – نمی تواند در حاشیه بنشیند.” “من فکر می کنم این یک تغییر شدید است که باقی خواهد ماند.”
مجلس سپس این قانون را بررسی خواهد کرد، جایی که انتظار می رود با حمایت جمهوری خواهان تصویب شود. پرزیدنت بایدن که بیش از یک سال است از این بسته حمایت کرده است، می تواند تا اوایل این هفته قانون را امضا کند.
این لایحه، که همگرایی سیاست های اقتصادی و امنیت ملی است، 52 میلیارد دلار یارانه اضافی و معافیت های مالیاتی را برای شرکت هایی که در ایالات متحده تراشه تولید می کنند، فراهم می کند. همچنین 200 میلیارد دلار برای تحقیقات علمی به ویژه در زمینه هوش مصنوعی، رباتیک، محاسبات کوانتومی و انواع فناوری‌های دیگر اضافه خواهد کرد.
این لایحه خواستار تزریق 10 میلیارد دلاری به وزارت بازرگانی – که همچنین یارانه تراشه‌ها را بین شرکت‌های متقاضی توزیع می‌کند – برای ایجاد 20 “مرکز فناوری منطقه‌ای” در سراسر کشور است. زاییده افکار سناتور تاد یانگ، R-Ind.، و آقای شومر، این هاب ها با هدف ایجاد ارتباط بین دانشگاه های تحقیقاتی با صنعت خصوصی در تلاش برای ایجاد مراکز نوآوری فناورانه مانند دره سیلیکون در مناطق خالی از جهانی شدن هستند.
این قانون میلیاردها دلار را به وزارت انرژی و بنیاد ملی علوم اختصاص می‌دهد تا تحقیقات پایه و تحقیق و توسعه در تولید نیمه‌رساناهای پیشرفته و همچنین برنامه‌های توسعه نیروی کار را در تلاش برای ایجاد خط لوله تجاری برای تعداد زیادی از استارت‌آپ‌ها پیش ببرند. . صنایع
این تلاش‌ها هجومی به سیاست صنعتی بود که سابقه چندانی در تاریخ اخیر آمریکا نداشت و سوالات بی‌شماری را در مورد اینکه چگونه دولت و کنگره بایدن یک ابتکار بزرگ را که شامل صدها میلیارد دلار مالیات‌دهندگان می‌شود، اجرا و نظارت خواهند کرد، ایجاد کرد.
در مورد روابط آسیا و ایالات متحده بیشتر بخوانید
تصویب این قانون اوج سال‌ها تلاش بود که با سخنرانی آقای شومر در سالن ورزشی سنا در سال 2019 آغاز شد، زمانی که او با این ایده به آقای یانگ نزدیک شد. آقای یانگ، شاهین چینی، پیش از این در سیاست خارجی با دموکرات ها همکاری داشته است.
در نهایت، حمایت سنا تنها با برخورد غیرمنتظره عوامل امکان پذیر شد: یک بیماری همه گیر که هزینه های کمبود جهانی نیمه هادی ها، فشار شدید صنعت تراشه، و اصرار آقای یانگ بر ترغیب همکاران به جدا شدن از حزب را آشکار کرد. . دگم و حمایت از این لایحه و رسیدن آقای شومر به بالاترین مقام در سنا.
چندین سناتور، از جمله جمهوری‌خواهان، این قانون را گامی حیاتی برای تقویت قابلیت‌های تولید نیمه‌رسانای آمریکا می‌دانستند، زیرا این کشور به طور خطرناکی به کشورهای خارجی – به ویژه تایوان آسیب‌پذیر – برای تراشه‌های پیشرفته وابسته شد.
آقای شومر گفت که به دست آوردن آرای دموکرات ها که تمایل کمتری نسبت به هزینه های دولت دارند، چندان دشوار نبوده است. اما او همچنین به حمایت جمهوری خواهان، از جمله سناتور کنتاکی، میچ مک کانل، رهبر اقلیت اشاره کرد: “به اعتبار آنها، 17 جمهوری خواه، از جمله مک کانل، آمدند و گفتند: “این هزینه ای است که ما باید خرج کنیم.”
این قانون، که در واشنگتن با مجموعه‌ای از نام‌های اصیل همیشه در حال تغییر شناخته می‌شد، با تعریف آسان مخالفت کرد. بیش از 1000 صفحه، فاکتور تحقیق و توسعه، فاکتور عملکرد کوتاه مدت و بلند مدت، فاکتور ساخت و فاکتور نیمه هادی است.
نسخه اولیه او که توسط آقایان شومر و یانگ نوشته شده بود، به عنوان قانون مرزهای بی نهایت شناخته می شد، که اشاره ای به گزارش تاریخی سال 1945 است که به سفارش رئیس جمهور فرانکلین دی. روزولت در مورد اینکه چگونه دولت فدرال می تواند پیشرفت علمی و نیروی کار را ارتقا دهد.
آقای روزولت در آن زمان می‌نویسد: «پیش از ما افق‌های عقل تازه‌ای است و اگر پیشگامی با همان بینش، جسارت و رهبری باشد که ما با آن جنگیده‌ایم، می‌توانیم جنگی پربارتر و پربارتر ایجاد کنیم. و زندگی پربارتر و پربارتر.»
در حالی که سهم ظرفیت تولید مدرن در ایالات متحده به 12 درصد کاهش یافته است، تصویب این قانون گامی حیاتی برای تقویت توانایی های آمریکا در زمینه نیمه هادی ها تلقی می شود. این امر باعث شده است که کشور به طور فزاینده ای به کشورهای خارجی وابسته شود، در میان کمبود تراشه که موج های شوکی را در زنجیره تامین جهانی ایجاد کرده است.
در کوتاه‌مدت، انتظار می‌رفت که یارانه‌ها به شرکت‌های تولید تراشه ده‌ها هزار شغل ایجاد کند، زیرا تولیدکنندگان متعهد شدند که کارخانه‌های جدید بسازند یا کارخانه‌های موجود را در اوهایو، تگزاس، آریزونا، آیداهو و نیویورک توسعه دهند. در حالی که شرکت های تراشه فورا وجوه فدرال را دریافت نخواهند کرد، بسیاری از آنها گفتند که تصمیمات تجاری خود را در هفته های آینده بر اساس اینکه آیا تضمین هایی دریافت کرده اند که پول به زودی خواهد رسید یا خیر، اتخاذ خواهند کرد.
این لایحه همچنین به دنبال ایجاد مشاغل طولانی مدت تحقیق، توسعه و تولید است. این شامل مقرراتی با هدف ایجاد خطوط لوله برای کارگران – از طریق کمک های مالی توسعه نیروی کار و سایر برنامه ها – است که در قطب های صنعتی زمانی پررونق متمرکز شده اند که توسط شرکت های خارج از کشور خالی شده اند.
در مصاحبه ای، آقای یانگ این قانون را تلاشی برای ایجاد مشاغل در زمینه های پیشرفته برای کارگران آمریکایی متاثر از جهانی شدن توصیف کرد که به کاهش وابستگی کشور به چین نیز کمک می کند.
آقای یانگ گفت: «این فناوری‌ها کلید امنیت ملی ما هستند. ما در واقع به آمریکایی‌های عادی فرصتی می‌دهیم، مثلاً به تولید تراشه، نقشی معنادار، نه تنها در حمایت از خانواده‌هایشان، بلکه در به کارگیری خلاقیت، استعداد و کار سخت ما برای برنده شدن در بیست و یکمین بازی کنند. قرن.”
انتظار می رود این لایحه راه را برای ساخت کارخانه ها در سراسر کشور و همچنین ده ها هزار شغل هموار کند.
تولیدکنندگان تراشه در ماه‌های اخیر سخت و غالباً بی‌وقار برای یارانه‌ها لابی کرده‌اند و تهدید کرده‌اند که اگر کنگره به سرعت با کنار گذاشتن آنها با پول فدرال برای ماندن در ایالات متحده موافقت نکند، منابع خود را برای کارخانه‌های ساخت و ساز در کشورهای خارجی مانند آلمان یا سنگاپور تخلیه خواهند کرد. ایالت ها.
این قانون همچنین بیان می‌کند که تولیدکنندگان تراشه که از بودجه فدرال و مزایای مالیاتی ارائه شده توسط این قانون استفاده می‌کنند، نمی‌توانند کارخانه‌های موجود را گسترش دهند یا کارخانه‌های جدید را در کشورهایی از جمله چین و روسیه بسازند تا از تولید تراشه‌های پیشرفته در کشورهایی که نگرانی‌های امنیت ملی دارند، جلوگیری کنند.
سناتورها گفتند که اگر شرکت ها از این محدودیت ها پیروی نکنند، وزارت بازرگانی پولی را که این لایحه ارائه می دهد، بازپرداخت خواهد کرد.
اکثر سناتورها، به ویژه آنهایی که نماینده ایالت هایی هستند که شرکت های تولید تراشه به آنها نگاه می کنند، این تلاش ها را دلیلی برای تصویب سریع این قانون می دانستند. اما آنها برنی سندرز، سناتور مستقل ورمونت را که آشکارا و مکرراً مدیران عامل موفق چنین شرکت هایی را به بی ثبات کردن کنگره متهم کرده است، عصبانی کرده اند.
سندرز گفت: «این شرکت‌ها برای کسب سود بیشتر، پول دولت را گرفتند و از آن برای ارسال مشاغل با درآمد خوب به خارج از کشور استفاده کردند. اکنون، به عنوان پاداشی برای این رفتار بد، همین شرکت‌ها حاضرند از مالیات دهندگان کمک مالی هنگفتی دریافت کنند تا خسارات وارده را جبران کنند.»
چندین بار در طول عمر اسکناس، به نظر می رسید محکوم به سقوط یا کاهش شدید اندازه آن است. در شکل محدودتر خود، می‌توانست از مفاد سیاست راهبردی بلندمدت چشم پوشی کند و تنها فوری‌ترین اقدام تجاری و سیاسی یعنی 52 میلیارد دلار یارانه را به شرکت‌های تولید تراشه باقی بگذارد.
این لایحه اواخر ماه گذشته پس از اینکه مک کانل اعلام کرد در صورتی که دموکرات های سنا به پیشبرد سیاست اجتماعی و طرح مالیاتی خود که یکی از محورهای دستور کار داخلی بایدن است، ادامه دهند، اجازه نخواهد داشت پیش برود، در معرض خطر قرار گرفت.
آقای یانگ در گفتگوی خصوصی از آقای مک کانل خواست تا در این مورد تجدید نظر کند.
آقای مک کانل به یاد می آورد: «پیشنهاد ارزش کوتاه مدت و، صادقانه بگویم، اهمیت دریافت بودجه قانون چیپ».
با این حال، با نامشخص بودن موقعیت آقای مک کانل و امتناع سایر جمهوری خواهان از تعهد به حمایت از این اقدام، شومر هفته گذشته اقدام به رای گیری سریع در مورد حمایت از نیمه هادی ها کرد و احتمال به حاشیه راندن این لایحه گسترده تر را باز گذاشت.
این امر باعث شد که آقای یانگ در آخرین لحظه تلاش کند تا از حمایت جمهوری خواهان کافی – حداقل 15 نفر، به گفته آقای شومر – برای بازیابی سرمایه گذاری های قابل توجه در تولید و فناوری حمایت کند. آقای یانگ و متحدانش روزها با تلفن کار کردند تا جمهوری خواهان را به خود جلب کنند و بر اهمیت امنیت ملی این لایحه و فرصت هایی که می تواند برای ایالت هایشان به ارمغان بیاورد، تاکید کردند.
در یک ناهار خصوصی در روز سه‌شنبه، آقای شومر به اعضای خود نمایشی از خودش ارائه داد.
آقای شومر گفت که به سناتورهای دموکرات گفته است: “این لایحه یکی از بزرگترین و جامع ترین تاثیراتی را خواهد داشت که ما تا به حال انجام داده ایم.” بسیاری از نوه های شما به دلیل رای شما در مشاغل پردرآمد خواهند بود.
