“از 8 ژوئیه، خشونت در شهر سیته سولیل و به ویژه در منطقه ای که من زندگی می کنم، که بروکلین نام دارد، افزایش یافته است. درگیری های شدیدی در خیابان ها وجود دارد و همه بسیار عصبی هستند. ما نمی توانیم بیشتر خانه های خود را ترک کنیم. زمان و ترافیک ورودی و خروجی محله وجود ندارد.
این امر باعث ایجاد مشکلات زیادی به خصوص کمبود آب و غذا می شود. من گاهی اوقات می توانم غذا را با همسایه ها تقسیم کنم، اما بسیاری از مردم گرسنه هستند. قیمت اندک آب شرب موجود سه برابر شده است.
ما در زبان خودمان یک سلام داریم، کریول، وقتی کسی از خانه بیرون می رود، به او می گوییم “برایدان” یا مراقب باش، اما این عبارت اکنون معنای خود را از دست داده است زیرا زندگی ما بسیار خطرناک است. شما فکر می کنید در خانه امن هستید، اما گلوله ها همه کوچه ها و کوچه های محله ما را می شناسند.
چرخه ترس، استرس و ناامیدی
اگر یکی از دوستان یا اعضای خانواده موفق به ترک Cité Soleil شود، نگران هستیم که اگر در طول روز خبری از آنها نداشته باشیم، کشته شوند. این نگرانی حتی بیشتر به زندگی دردناک ما اضافه می کند.
به رختخواب می روم و با صدای بسیار استرس زا شلیک از خواب بیدار می شوم، اما حتی اگر تیراندازی مرا وحشت زده کند، سعی می کنم از صدای موزون شلیک استفاده کنم تا بخوابم. این تنها راهی است که می توانم از این دوران سخت جان سالم به در ببرم. گاهی اوقات می توانید از موسیقی برای فرار از سر و صدای تیراندازی مداوم استفاده کنید، اما نه زمانی که در نزدیکی خانه خود عکس می گیرید. خیلی بلند.
زندگی من اکنون چرخه ای از ترس، استرس و ناامیدی است. من همیشه حداقل یکی از این احساسات را احساس می کنم و فقط می خواهم متوقف شود، تا بتوانم به زندگی عادی برگردم.
تلاش برای یک زندگی ساده اما عادی
با وجود آن، من کمی امیدوار هستم و بیشتر اوقات مثبت می مانم. کاری که با گروه جوانانم Comite Consultatif des Jeunes انجام می دهم به من کمک می کند تا از این دوره سخت عبور کنم.
این گروه فعالیت هایی را برای آوردن جوانان از سیته سولیل و دو محله دیگر به نام های سن مارتین و بل ایر که توسط گروه های رقیب کنترل می شوند، سازماندهی می کند. ما صدها کودک را دور هم جمع می کنیم تا از ورزش، موسیقی یا بازی های رومیزی مانند شطرنج لذت ببرند.
ما با زنان و مردان جوان برای ایجاد روابط دوستانه و حمایت از شبکه در سراسر جامعه کار می کنیم. به نوعی، با درگیری هایی که در اطراف ما جریان دارد، ما برای یک زندگی ساده اما معمولی دست و پنجه نرم می کنیم، جایی که می توانید با دوستان در خیابان ها قدم بزنید، شغلی پیدا کنید یا یک تجارت کوچک راه اندازی کنید. البته طی دو هفته گذشته هیچ یک از این فعالیت ها نمی توانست انجام شود.
صدای ما را بشنو
من متعهد به کار با جوانان برای بهبود زندگی آنها هستم و خود را به عنوان یک رهبر می بینم. عضویت در کمیته به من اعتماد به نفس می دهد و به توانمندسازی نه عضو دیگر کمک می کند.
ما میخواهیم صدایمان خارج از Cité Soleil شنیده شود، زیرا اگر کسی صدای ما را نشنود هیچ چیز تغییر نخواهد کرد. اگر می شنویم که مردم در بقیه پورتو پرنس یا هر جای دنیا زندگی می کنند، فراموش نخواهیم کرد و می توانیم با هم برای تغییر زندگی خود برای بهتر شدن تلاش کنیم.
*نام واقعی او نیست