شورای حقوق بشر می شنود که زنان در افغانستان از روی ناامیدی دست به خودکشی می زنند

این در حالی است که مجمع عالی حقوق بشر سازمان ملل در ژنو با درخواست کشورهای عضو برای یک بحث فوری نادر در مورد این موضوع در روز جمعه موافقت کرد.

فوزیه کوفی، معاون پیشین پارلمان افغانستان در یک سخنرانی در مجلس گفت که کمبود فرصت ها و بیماری های روانی آسیب های سنگینی را به همراه دارد: «هر روز وجود دارد. حداقل یکی دو زن به دلیل کمبود فرصت، برای سلامت روان، به دلیل فشاری که وارد می‌شوند، دست به خودکشی زدند.

این واقعیت که دختران 9 ساله به فروش می رسند، نه تنها به دلیل فشارهای اقتصادی، بلکه به دلیل این واقعیت که هیچ امیدی به آنها و خانواده هایشان نیستاین عادی نیست.”

باشله بر «حذف تدریجی» تاکید می کند

میشل باشله، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، با تکرار نگرانی گسترده بین المللی برای مردم عادی افغان، بیکاری گسترده زنان و محدودیت در نحوه لباس پوشیدن و دسترسی آنها به خدمات اولیه را محکوم کرد.

خانم باشلت افزود که مشاغل تحت مالکیت و اداره زنان بسته شده اند و گفت که 1.2 میلیون دختر دیگر نمی توانند به آموزش متوسطه دسترسی داشته باشند، مطابق با تصمیم مقامات عملی که در اوت 2021 قدرت را به دست گرفتند.

«مقامات بالفعل، که من در سفر خود در ماه مارس سال جاری با آنها ملاقات کردم، گفتند که به تعهدات حقوق بشری خود به همان اندازه عمل خواهند کرد. [being] مطابق با شریعت اسلام.

“تا به حال با وجود این اطمینان ها، شاهد حذف تدریجی زنان و دختران هستیم از حوزه عمومی و آزار و اذیت نهادی و سیستمی آنها.»

خانم باشله ایجاد مجدد یک مکانیسم مستقل برای دریافت شکایات از مردم و حمایت از قربانیان خشونت مبتنی بر جنسیت را تشویق کرد.

علاوه بر حق بودن، یک ضرورت عملی نیز هست.کمیساریای عالی گفت. در بحبوحه بحران اقتصادی، مشارکت زنان در فعالیت‌های اقتصادی ضروری است که خود مستلزم دسترسی به آموزش، آزادی حرکت و خشونت است.»

نامرئی کردن زنان

ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر در افغانستان، هنگام سخنرانی در شورای حقوق بشر، تلاش وحشتناک طالبان برای ایجاد زنان را توصیف کرد.نامرئی، با حذف تقریباً کامل آنها از جامعه“.]

این کارشناس مستقل حقوق به عنوان نمونه ای از قصد مقامات بالفعل برای اعمال «تبعیض جنسیتی مطلق» به موارد زیر نیز اشاره کرد: مردان اکنون نماینده زنان در لویه جرگه کابل هستند، یا اجتماع بزرگ علما و بزرگان دین.

آقای بنت اصرار داشت که این اقدامات در تضاد با تعهدات افغانستان تحت چندین معاهدات حقوق بشری است که این کشور عضو آن است، قبل از اینکه اضافه کند که وضعیت زنان “به طور چشمگیری زندگی زنان را کاهش می دهد، به طور عمدی به خودمختاری، آزادی و کرامت زنان و دختران حمله می کند. و فرهنگ معافیت از مجازات را ایجاد می کند. مجازات خشونت خانگی، ازدواج کودکان، و فروش و قاچاق دختران، به چند مورد از پیامدهای آن اشاره می شود.

وعده های شکسته

علیرغم تضمین های عمومی طالبان مبنی بر رعایت حقوق زنان و دختران، آنها به تدریج در حال بازگرداندن تبعیض علیه زنان و دختران هستند. خانم کوفی یکی از اعضای سابق تیم مذاکره کننده صلح با طالبان گفت که بنیادگرایان واضح است که آنها به وعده های خود در مورد آنچه در مذاکرات در خصوص رعایت حقوق اسلامی زنان به ما گفتند عمل نکردند.

خانم کوفی آن را اضافه کرد “در واقع کاری که آنها انجام می دهند خلاف اسلام است. دین زیبای ما با خواندن شروع می شود. اما امروز طالبان به نام خود دین 55 درصد جامعه را از رفتن به مدرسه محروم می کند.”

پاسخ افغانستان

درباره نصیر اندیشه، سفیر و نماینده دایمی افغانستان در سازمان ملل متحد در ژنو، «وضعیت زنان و دختران در افغانستان حداقل نیازمند یک مکانیسم نظارتی قوی برای جمع‌آوری، تجمیع و تجزیه و تحلیل شواهد نقض، مستندسازی و راستی‌آزمایی اطلاعات، شناسایی مسئولین برای افزایش پاسخگویی و درمان قربانیان، و ارائه توصیه‌هایی برای پیشگیری مؤثر از تخلفات است. در آینده.”

پیش نویس قطعنامه در مورد وضعیت زنان و دختران در افغانستان در شورای حقوق بشر در حال مذاکره است و در 7 جولای مورد بررسی قرار خواهد گرفت.