اکنون می توان فشار صعودی را که هزینه مسکن باعث تورم می شود نادیده گرفت. اگر جز اجاره چیزی نبود.
وزارت کار روز پنجشنبه گزارش داد که قیمتهای مصرفکننده در سپتامبر نسبت به آگوست به میزان 0.4 درصد افزایش یافته است که آنها را 8.2 درصد بیشتر از سطح یک سال قبل نشان میدهد. قیمتهای اصلی، که غذا و انرژی را در تلاش برای ردیابی بهتر روند تورم حذف میکنند، ماهانه 0.6 درصد و نسبت به سال قبل 6.6 درصد افزایش یافت. هر دو معیارهای کلیدی و اصلی بالاتر از برآوردهای اقتصاددانان بودند و امیدهای باقی مانده مبنی بر اینکه سیاست گذاران فدرال ممکن است نرخ ها را در نوامبر آینده به جای سه چهارم یک واحد افزایش دهند، نیم درصد افزایش دهند.
بخشی از دلیل افزایش شدید قیمت ها در ماه گذشته این است که هزینه های سرپناه که حدود یک سوم از کل سبد مصرفی وزارت کار و حدود دو پنجم هزینه های اولیه را تشکیل می دهد، در سپتامبر نسبت به ماه قبل 0.7 درصد افزایش یافت. بدون احتساب سرپناه، قیمتهای کلی 0.2 درصد و قیمتهای اصلی 0.5 درصد افزایش مییابد.
مستثنی کردن هزینه های سرپناه، یا حداقل کاهش وزن بر روی آنها، مناسب به نظر می رسد. این به این دلیل است که هزینه های سرپناه تا حد زیادی منعکس کننده اجاره بها است و خوانش وزارت کار از اجاره بها از آنچه اجاره واقعی انجام می دهد عقب است.
خود اجاره تنها حدود 7 درصد از سبد مصرفی وزارت کار را تشکیل می دهد، زیرا افراد بیشتر از اجاره بها دارند. برای اندازهگیری هزینههای مسکن صاحبخانه، وزارت کار از نرخهای اجاره برای محاسبه «اجاره معادل اجارهبها» استفاده میکند – این همان چیزی است که فکر میکند مردم در صورت اجاره خانههایی معادل خانههایی که دارند، باید بپردازند. این تا حدودی بحث برانگیز است، حتی حامیان موضع وینستون چرچیل در مورد دموکراسی را طوطی وار می دانند و می گویند که این بدترین راه برای اندازه گیری هزینه های مسکن است، به جز همه روش های دیگری که امتحان شده است.
اما مشکل اکنون این است که اندازهگیری اجارهها توسط وزارت کار منعکسکننده آن چیزی است که اجارهکنندگان عموماً میپردازند – چه آنها فقط قراردادهای اجاره را امضا کردهاند و چه کسانی که برای مدتی امضا کردهاند. بنابراین زمانی که اجاره بها در اجارههای جدید افزایش مییابد، اقدام وزارت کار زمان میبرد تا این افزایش را منعکس کند، زیرا تمدید اجارههای قدیمی به زمان نیاز دارد. در همین راستا وقتی قیمت اجاره پایین میآید، ظاهر شدن نیز زمان میبرد.
و اکنون قیمت اجاره شروع به کاهش کرده است. برای مثال، دادههای Zillow نشان میدهد که در سپتامبر نسبت به آگوست 0.3 درصد افزایش یافته است، در حالی که در سپتامبر سال گذشته 1.6 درصد افزایش یافته است. ارقام اجاره از CoreLogic، ارائهدهنده نرمافزار مدیریت املاک RealPage و فهرست آپارتمانهای موجود در بازار اجاره، همگی نرخهای اجاره متوسطی را نشان میدهند. مدتی طول می کشد تا خنک کننده در اعداد قیمت مصرف کننده وزارت کار ظاهر شود، اما این اتفاق خواهد افتاد.
هیچکدام از اینها راز نیست – بسیاری از مردم، از جمله اقتصاددانان فدرال رزرو، همه چیز را در مورد تأثیر تاخیر نرخ اجاره بها بر داده های تورم می دانند، به علاوه هزینه های سرپناه وزن کمتری را در شاخص تورمی که فدرال رزرو نسبت به وزارت بازرگانی ترجیح می دهد نسبت به آنها دارد. انجام دادن. در مقیاس وزارت کار. نگاهی به تورم بدون احتساب هزینه های سرپناه ممکن است مشکلات بصری برای فدرال رزرو ایجاد کند، اما هنوز منطقی است.
بزرگترین مشکل این است که، بدون احتساب هزینه های سرپناه، تورم هنوز بسیار بالاست. آن را بردارید، مواد مغذی و انرژی را نیز دریافت کنید، قیمت ها نسبت به سال قبل 6.7 درصد افزایش یافته است. شما می توانید اجاره را نادیده بگیرید، اما نمی توانید همه چیز را نادیده بگیرید.
به جاستین لاهارت به آدرس Justin.Lahart@wsj.com بنویسید
اصلاحات و تقویت
هزینه های سرپناه در ماه سپتامبر نسبت به ماه قبل 0.7 درصد افزایش یافته است. نسخه قبلی این مقاله به اشتباه اعلام کرد که در ماه اوت 0.7 درصد افزایش داشته است. (تصحیح 13 اکتبر)
حق چاپ © 2022 Dow Jones & Company, Inc. تمام حقوق ذخیره شده است 87990cbe856818d5eddac44c7b1cdeb8