بسیاری از حمام‌های عمومی در ژاپن در سال‌های اخیر بسته شده‌اند، اما برخی از حمام‌های ژاپنی مانند ایناریو با بازسازی‌ها احیا شده‌اند و مشتریان جوان‌تری را جذب می‌کنند.
فرارو گفت که ساکنان مسن بیرون از آخرین حمام های قدیمی باقی مانده در توکیو جمع می شوند و صابون، صابون و شامپو با خود می آورند.
ایناریو با وان های بزرگ، نقاشی دیواری کوه فوجی روشن و ورودی چوبی کشویی زیر سقف نوک تیز، نمونه کلاسیک حمام عمومی ژاپنی یا سنتو است.
حمام های عمومی زمانی در مناطق شلوغ شهری همه جا وجود داشت، اما سانتوس اکنون به سرعت بسته می شود زیرا مردم بیشتر در خانه حمام می کنند. در سراسر کشور، تعداد حمام ها از 18000 در اواخر دهه 1960 به حدود 1800 حمام کاهش یافته است.
اما برخی، مانند ایناریو، با نوسازی، جان تازه ای یافته اند، در حالی که برخی دیگر به یک پاتوق عالی تبدیل شده اند.
یاسوکو اوکونو، یکی از افرادی که برای نجات کبوترهای محله کار می کند، آن را راهی برای استراحت پس از یک روز کاری طولانی می داند. نویسنده 36 ساله انجمن سنتو توکیو گفت: من از کار زیاد خسته شده ام. حتی وقتی به خانه رسیدم، نمی توانستم کار را فراموش کنم. او به خبرگزاری فرانسه گفت: “من برای اولین بار پس از مدتی به سنتو رفتم و احساس کردم وزنه ای از روی شانه ام برداشته شد.” حمام بزرگی بود و مردم عادی با مهربانی از من استقبال کردند.
ژاپن هرگز قرنطینه سخت کووید-19 را اعمال نکرده است، و مکان‌هایی مانند باشگاه‌های ورزشی و سنتوها باز مانده‌اند، حتی با اینکه بسیاری از دفاتر به کار از خانه روی آورده‌اند و ساعات کاری رستوران‌ها کاهش یافته است.
معمولاً در قطارها و سایر مکان‌های عمومی از ماسک استفاده می‌شود، اما نیازی به پوشیدن آنها در سنتو نیست، اگرچه رعایت فاصله اجتماعی و دوش گرفتن بدون صحبت توصیه می‌شود.
یاسوکو گفت برای بسیاری از سالمندان این یک روال روزانه است که نمی‌خواهند در طول همه‌گیری آن را متوقف کنند، و برخی احساس می‌کنند که با دیگران دوش بگیرند تا از آسیب احتمالی ناشی از سقوط جلوگیری کنند.
سام هولدن، مدیر یک حمام عمومی در ژاپن که از کمک مالی 200000 دلاری صندوق جهانی بناهای تاریخی برای بازسازی استفاده کرد، گفت: «بستن حمام ها می تواند روابط اجتماعی را از بین ببرد.
تیم او سعی کرد فضای راحت و دلپذیر حمام را که در دهه 1930 در منطقه ای کم ارتفاع در شمال توکیو ساخته شده بود، حفظ کند.
هولدن، یک آمریکایی 32 ساله که نزدیک به یک دهه در پایتخت زندگی کرده است، گفت که ایناریو مشتریانی در تمام سنین دارد، از جمله بسیاری از سالمندان، که بسیاری از آنها ممکن است تنها زندگی کنند و در معرض انزوا باشند. من و همکارانم نگران بودیم و می خواستیم برخی از این بناهای تاریخی را قبل از تبدیل شدن به مجتمع های آپارتمانی و چیزهای دیگر حفظ کنیم.
مشتریان برای ورود به حمام مردانه یا زنانه 500 ین (3.70 دلار آمریکا) می پردازند، هزینه ای که توسط دولت توکیو تعیین شده است. آنها کفش های خود را در یک کمد کوچک می گذارند و قبل از غوطه ور شدن در وان های آرامش بخش دوش می گیرند.
برخلاف چشمه آب گرم ژاپنی معروف به onsen، آب جزیره سنتو معمولا با گاز گرم می شود.
شونجی سوچیموتو، که حمام عمومی ایناریو را به همراه همسرش اداره می کند، به خبرگزاری فرانسه گفت که کبوترها 50 درصد بیشتر از سال گذشته برای انرژی پرداخت کردند. اما او امیدوار است که برگزاری رویدادها در ساختمان های بازسازی شده با جذب مشتریان جوان تر، درآمد را افزایش دهد. گفت می خواهم این فرهنگ سنتو را بشناسند.
یکی از سنتوهایی که توانسته مشتریان جوان تری را جذب کند کوگانیو در شرق توکیو است که پس از بازسازی کامل در سال 2020 بازگشایی شد.
هفته گذشته حمام مملو از مشتریان جوانی بود که آبجو می نوشیدند و به موسیقی نواخته شده با گرامافون گوش می دادند.
کوهی اوئدا، 25 ساله، برای شرکت در حمام کوگانیو به مدت یک ساعت با یکی از دوستانش سفر کرد. او گفت: “من یک ایده برای سنتو در جایی که پدربزرگ و مادربزرگ ملاقات می کنند.” اما سنتاو بسیار شیک‌تر و مدرن‌تر است، اینطور نیست…من احساس راحتی می‌کنم که اینجا بیایم.
