بعدی- حدود 40 سال پیش بقایای یک تخم غول پیکر در استرالیا کشف شد که سال ها دانشمندان را متحیر کرده است. این تخم‌ها از یک گونه کاملاً جدید بودند و تلاش‌ها برای شناسایی گونه‌های جانوری ناموفق بود تا اینکه سرانجام تحقیقات جدید پاسخی برای این معمای مرموز یافت.
به گزارش فردا؛ دانشمندان دانشگاه کپنهاگ و همکاران بین المللی آنها با یک مطالعه جدید به یک بحث علمی دهه ها در مورد اینکه حیوان والد واقعی این تخم غول پیکر اسرارآمیز چیست پایان دادند. طبق بررسی های این تیم بین المللی، این تخم ها متعلق به گونه منقرض شده اردک غول پیکر به نام اردک دیو مرگ او زمانی در دشت های استرالیا پرسه می زد.
دانشمندان می گویند که این اردک باستانی پرنده ای به وزن 200 کیلوگرم با منقاری بزرگ تا ارتفاع دو متر بوده است. قدیمی ترین آثار کشف شده از این پرنده به 65000 سال قبل در استرالیا باز می گردد، بنابراین می توان حدس زد که آنها با انسان های اولیه تماس داشته اند. بر اساس مطالعه این تیم بین‌المللی، این اردک بدون پرواز تخم‌هایی به اندازه طالبی گذاشته است که ممکن است منبع ضروری پروتئین برای انسان‌های باستان بوده باشد.
از سال 1981، هویت پرنده‌ای که این تخم‌ها را می‌گذارد، محل بحث و جدل برای دانشمندان سراسر جهان بوده است. تا همین اواخر، مشخص نبود که آیا این تخم ها واقعاً متعلق به خانواده “اردک شیطان” هستند یا خیر. برای مدت طولانی، گروهی از دانشمندان معتقد بودند که این تخم ها متعلق به گونه Genyornis newtoni است، در حالی که برخی دیگر آنها را به پرنده Progura، یکی از اعضای منقرض شده گروه گونه های megapode نسبت می دهند. پروگوراها «پرندگانی شبیه مرغ» بودند که تنها پنج تا هفت کیلوگرم وزن داشتند. طرفداران این ایده که تخم ها متعلق به پرنده پروگورا هستند معتقدند که ضخامت پوسته تخم مرغ کشف شده برای پرندگان غول پیکر بسیار نازک است.
تخم اردک Genyornis newtoni در سمت چپ و تخم شترمرغ استرالیایی در سمت راست
جوزفین استیلر، استادیار دپارتمان زیست شناسی در دانشگاه کپنهاگ و یکی از محققان این مطالعه جدید توضیح می دهد. چنین پوسته ای فقط می تواند توسط گونه های Genivarni تشکیل شود. متیو کالینز، یکی از نویسندگان و استاد دانشگاه کپنهاگ که زمینه تحقیقاتش ژنتیک تکاملی است، می‌افزاید: «به این ترتیب، ما به بحث طولانی و داغ درباره منشأ این تخم‌ها پایان دادیم.
این نتایج از تجزیه و تحلیل پروتئین و پایگاه داده ژن برای تخم مرغ به دست آمد. توالی‌های پروتئین مجموعه‌ای از «کدهای» ژنتیکی را در اختیار دانشمندان قرار دادند که می‌توانستند آنها را با ژن‌های بیش از ۳۵۰ گونه پرنده مقایسه کنند. ژوزفین استیلر توضیح داد که مشخص شد که تخم‌ها توسط Megapod گذاشته نشده و بنابراین متعلق به Progora نیست. با انجام این کار، محققان توانستند معمای منشا تخم مرغ باستانی استرالیا را حل کنند و دانش جدیدی در مورد تکامل به ما بدهند.
استخوان ران چپ جنیورنیس نیوتنی و استخوان ران راست یک شترمرغ استرالیایی
تحقیقات قبلی روی تکه های تخم مرغ نشان می دهد که پوسته ها پخته شده و سپس دور ریخته شده اند. ذغال شدن روی سطح پوسته تخم مرغ این را تایید می کند و ثابت می کند که اولین ساکنان استرالیا حدود 65000 سال پیش تخم می خوردند. دانشمندان می گویند که ساکنان اولیه استرالیا ممکن است تخم ها را به تعداد زیادی از لانه ها گرفته باشند، که به نظر آنها ممکن است 47000 سال پیش منجر به انقراض جنرنی ها شده باشد. این تحقیق اخیراً در Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.
منبع: scitechdaily
مترجم: مصطفی الجرفی فرارو
