صبح روز سه شنبه، ناسا اولین تصاویر و داده های تلسکوپ فضایی جدید جیمز وب را نمایش خواهد داد. این به نزدیک به 30 سال و 10 میلیارد دلار برنامه ریزی، ساخت، آزمایش و نوآوری پایان می دهد و به دنبال آن 6 ماه وحشت، تنش و انتظار به دنبال خواهد داشت.
این تصاویر یک تور دیدنی از جهان را تشکیل می دهند که با رنگ هایی که چشم انسان هرگز ندیده است – پرتوهای مادون قرمز نامرئی یا تشعشعات حرارتی رنگ آمیزی شده است. جو اشعه مادون قرمز را مسدود می کند، بنابراین فقط در فضا قابل مطالعه است. از جمله، آنها می توانند به ابرهای غباری که مهد کودک های کیهانی را که در آن ستاره ها متولد می شوند، نفوذ کنند و آنها را به حباب های شفافی تبدیل کنند که ستارگان جوان را در درون خود نشان می دهد.
اولین تصویر دوشنبه ساعت 5 بعد از ظهر توسط پرزیدنت بایدن در کاخ سفید در رویدادی که از تلویزیون ناسا یا کانال یوتیوب این آژانس پخش می شود، فاش خواهد شد. سپس ناسا تصاویر بیشتری را در ساعت 10:30 صبح روز سه‌شنبه به وقت شرقی در یک پخش ویدئوی زنده نشان می‌دهد. می توانید در اینجا ثبت نام کنید تا یادآوری در تقویم دیجیتال شخصی خود دریافت کنید تا به آن نگاه کنید.
تنها جوانترین ستاره شناسان جهان در واقع نگاهی اجمالی به آنچه وب دیده است، گرفته است. اما مقامات ناسا که نگاهی اولیه به تصاویر جدید داشتند، تنها در یک کنفرانس مطبوعاتی در اواخر ژوئن توانستند پخش کنند.
پاملا ملروی، معاون مدیر ناسا و فضانورد سابق، گفت که به سختی توانسته خود را مهار کند.
درباره تلسکوپ فضایی جیمز وب بیشتر بدانید
تلسکوپ فضایی جیمز وب پس از طی نزدیک به یک میلیون مایل برای رسیدن به مکانی فراتر از ماه، سال ها را صرف رصد کیهان خواهد کرد.
او گفت: “آنچه دیدم مرا به عنوان یک دانشمند، مهندس و یک انسان متاثر کرد.”
توماس زوربوخن، معاون مدیر ماموریت های علمی در ناسا، مشاهده تصاویر را با لحظه ای مقایسه کرد که یک دانشجوی فارغ التحصیل در حال تجزیه و تحلیل داده ها در ساعت 2 بامداد متوجه شد چیزی در مورد جهان کشف کرده است که هیچ کس دیگری نمی دانست. او گفت که دیدن طبیعت از اسرار خود غافلگیر کننده بود.
بیل نلسون، مدیر ناسا، که تلسکوپ را به عنوان «نمونه خوبی از آنچه دولت می تواند انجام دهد» ستایش کرد، گفت: «ما به بشریت دید جدیدی از جهان خواهیم داد.
وب بزرگترین تلسکوپ فضایی است که تاکنون به فضا پرتاب شده است. ماموریت آن کاوش در روزهای اولیه کیهان است، زمانی که کهکشان ها و ستارگان از مه انفجار بزرگ یخ می زدند و در زمان و مکان به دورتر از تلسکوپ فضایی هابل می رسیدند. همانطور که هابل نجوم را در 30 سال گذشته تعریف کرده است، ناسا پیش بینی می کند که وب نجوم را برای نسل جدیدی از ستاره شناسان که مشتاقانه منتظر دیدار خود با کیهان بوده اند، تعریف خواهد کرد.
گارث الینگورث، اخترفیزیکدان دانشگاه کالیفرنیا، سانتا کروز، که از هابل و تلسکوپ های دیگر برای جستجوی کهکشان های اولیه دور استفاده کرده است، گفت.
به گفته بیل اوکس، مدیر پروژه تلسکوپ، این تلسکوپ حاصل تلاش مشترک حدود 20000 مهندس، اخترشناس، تکنسین و بوروکرات است. اکنون در نقطه‌ای به نام L2 به دور خورشید می‌چرخد، یک میلیون مایل دورتر از زمین، جایی که میدان‌های گرانشی ترکیبی ماه، زمین و خورشید برای ایجاد یک نقطه استراحت تقریباً پایدار توطئه می‌کنند. آینه آن از 18 شش ضلعی بریلیوم با روکش طلا ساخته شده است و به نظر می رسد مانند یک گل آفتابگردان – اگر بتوانید آن را از اینجا ببینید – روی یک بیل غول پیکر قرار گرفته است، یک ضد آفتاب که تلسکوپ را خنک نگه می دارد و به سمت بیرون از ستاره ما حرکت می کند. .
تصاویری که در روزهای دوشنبه و سه شنبه فاش خواهند شد، توسط تیم کوچکی از ستاره شناسان و متخصصان گسترش علم انتخاب شده اند تا قدرت تلسکوپ جدید را به نمایش بگذارند و جوراب را از روی مردم پرتاب کنند. انتشار این تصاویر در مرکز پرواز فضایی گودارد در گرین‌بلت مریلند در روز سه‌شنبه به دنبال یک سمپوزیوم علمی انجام می‌شود و ستاره‌شناسان حرفه‌ای به رایانه‌های خود می‌روند تا شروع به برداشت و تجزیه و تحلیل داده‌های خود از رصدهای علمی کنند که در ژوئن آغاز شد.
روز جمعه، ناسا فهرستی از پنج سوژه برای این تصاویر را منتشر کرد. در میان آنها دوستان قدیمی ستاره شناسان آماتور و حرفه ای به طور یکسان هستند که اکنون می توانند آنها را در لباس های جدید مادون قرمز ببینند.
سحابی حلقه جنوبی، که پوششی از گاز است که از یک ستاره در حال مرگ در فاصله 2000 سال نوری از اینجا آزاد می شود، و سحابی کارینا، گستره عظیمی از گاز و ستارگان شامل برخی از عظیم ترین و بالقوه ترین منظومه های ستاره ای جهان است. راه شیری.
یکی دیگر از منظره‌های نجومی آشنا، پنج‌گانه استفان است، گروه باریکی از کهکشان‌ها، که دو تای آنها در حال ادغام هستند، در فاصله حدود 290 میلیون سال نوری از اینجا در صورت فلکی پگاسوس.
این تیم همچنین یک طیف‌نگار دقیق از یک سیاره فراخورشیدی به نام WASP-96b منتشر خواهد کرد، غول گازی که نصف جرم مشتری است که هر 3.4 روز یک‌بار به دور ستاره‌ای در فاصله 1150 سال نوری از اینجا می‌چرخد. خیلی گرم و بزرگتر از آن است که زندگی را در خود جای دهد، اما چنین طیفی از آن نوع جزئیات است که می تواند آنچه را در جو آن جهان است آشکار کند.
آخرین اما نه کم‌اهمیت، تکه‌ای از آسمان جنوبی است که SMACS 0723 نامیده می‌شود. این میدانی است که اغلب توسط هابل و تلسکوپ‌های دیگر بازدید می‌شود و شامل مجموعه عظیمی از کهکشان‌ها است که میدان گرانشی آنها به عنوان یک عدسی بزرگ‌نمایی عمل می‌کند و نور مرئی را از کهکشان‌های پشت و حتی می‌سازد. در گذشته.
دکتر زوربوخن گفت که این تصویر عمیق‌ترین تصویری است که تاکنون در جهان ما وجود داشته است، کهکشان‌هایی که از مه خلقت تقریباً 14 میلیارد سال پیش به‌عنوان جرقه‌هایی در شب بیرون آمده‌اند. او افزود که عکس های بعدی مطمئناً حتی بیشتر به گذشته نگاه خواهند کرد.
دکتر زوربوخن گفت: با این تلسکوپ، شکستن رکوردها واقعاً سخت است.
