مصر سقوط می کند. فقط چند ماه تا ورشکستگی مونده

بعدی-یحیی حامد، وزیر سابق سرمایه گذاری در دولت محمد مرسی که در سال 2013 با کودتا سرنگون شد. او همچنین سخنگوی ستاد انتخاباتی مرسی و مشاور سابق رئیس جمهور بود. او یکی از اعضای موسس کمیته روابط خارجی حزب آزادی و عدالت، شاخه سیاسی اخوان المسلمین است.

به گزارش فرارو به نقل از میدل ایست آی، از زمان آغاز حمله روسیه به اوکراین در فوریه گذشته، مقالات بی شماری درباره تاثیرات مخرب این جنگ بر کشورهای واردکننده گندم در خاورمیانه و شمال آفریقا به ویژه مصر منتشر شده است. اما به دلیل بی کفایتی رژیم تحت ریاست جمهوری «عبدالفتاح السیسی» و کوته فکری حامیان بین المللی وی، وخامت شدید اقتصاد از سال ها قبل آغاز شده است. جنگ در اوکراین نقاب از چهره این وضعیت برداشته و حقیقتی آشکار را آشکار کرده است: مصر تنها چند ماه با ورشکستگی فاصله دارد و نرخ فقر 30 درصدی به زودی به نرخ غیرقابل تحمل گرسنگی تبدیل خواهد شد.

بسیاری از مخالفان دولت مصر به این نتیجه رسیده اند که ما بالاخره به نقطه اوج رسیده ایم، نقطه عطفی که رژیم سیسی به شدت تضعیف شده است. با این حال، من کاملاً ناامید هستم که به نظر می رسد اکنون برای نجات مصر از هرج و مرج و بی ثباتی دیر شده است.

چند نامه به هیئت مدیره صندوق بین المللی پول ارسال شده است که به آنها در مورد بدهی های فزاینده، سوء استفاده از بودجه برای پروژه های بیهوده و فساد هشدار داده شده است؟ رهبران اروپایی و آمریکایی چند بار گزارش های نگران کننده ای در مورد وضعیت واقعی اقتصاد و خطرات مرتبط با ناآرامی های اجتماعی، تروریسم و ​​مهاجرت غیرقانونی دریافت کرده اند؟

هر هشداری با سکوت یا تمسخر مواجه می شد. سه سال پیش، من در فارین پالیسی هشدار دادم که اقتصاد مصر در حال رونق نیست، بلکه در حال فروپاشی است. دیگران با رد نظر من در مورد مقالات، من را متهم کردند که به دلیل نفرت من از سیستم، در تحلیل وضعیت، کوربین هستم. به این ترتیب، با وجود همه هشدارها و نشانه های روشن، سرطان سوء مدیریت عمومی رشد کرده و در سراسر بدنه ملی کشور گسترش یافته و اکنون به همه ارگان ها سرایت کرده است. اکنون این بیماری به مرحله نهایی خود رسیده است. کشوری با 105 میلیون نفر در حال فروپاشی است.

این نتیجه 9 سال حکومت بی کفایت سیسی و یارانش است. سیسی علیرغم کنترل کامل سیستم قضایی، بودجه و ارتش، علیرغم سرکوب گسترده و سیستماتیک تمامی صداهای مخالف، منجر به بازداشت خودسرانه بیش از 60000 زندانی سیاسی و حضور حامیان بین المللی در این مسیر شده است. به معنای واقعی کلمه مصر را ویران کرد.

از قضا، علیرغم علائم هشداردهنده بحرانی که مصر را تکان خواهد داد، رژیم همچنان به روایت خود درباره دستاوردهای ادعایی مصر ادامه می دهد. پس از نه سال سرکوب، تبلیغات و استبداد، اعتراف به اشتباه یا اشتباهی که ممکن است نیاز به اصلاح داشته باشد، از روی میز خارج است.

با این حال، وضعیت اقتصادی در مصر ناامیدکننده است. نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی در سال جاری به 93.8 درصد رسیده است و 54 درصد بودجه دولت تنها از طریق بازپرداخت وام ها و سود مصرف می شود و برای تامین نیازهای اساسی کشور اندکی باقی می ماند.

با وجود تصمیم بانک مرکزی مصر مبنی بر افزایش نرخ بهره، سرمایه در حال فرار از کشور است. سیسی می‌داند که اوضاع وخیم است و در واقع، مشتاق پول بین‌المللی است که ممکن است تاج و تخت او را برای چند ماه دیگر نجات دهد. اخیراً، او در مورد شیرین کاری های روابط عمومی بر روی اهداکنندگان بالقوه دو برابر شده است. برخی از زندانیان سیاسی را خودسرانه بازداشت و از اینجا و آنجا آزاد می کردند.

و اخیراً سیسی به گفته وی آغاز گفتگوهای سیاسی را با بیانی شگفت انگیز اعلام کرده است. زمانی که رژیم «عبدالمنعم ابوالفتوح» نامزد پیشین ریاست جمهوری در سال 2012 را به 15 سال زندان محکوم کرد، انتظار چه نوع گفت وگویی را می توان داشت؟ در نهایت، رژیم در تلاش برای اطمینان دادن به صندوق بین المللی پول، فروش دارایی های نظامی و دولتی را اعلام کرد.

اگر هیچ تغییر اساسی در عادات خرج کردن رژیم به جز خرید زمان بیشتر برای چسبیدن به قدرت به سیسی صورت نگیرد، این گفتگو چه فایده ای دارد؟

هرج و مرج اجتناب ناپذیر به نظر می رسد

متأسفانه، بزرگترین کابوس مصر همچنان با عواقب پر کردن سد بزرگ رنسانس اتیوپی همراه است. در سال 2015، رژیم سیاسی مصر حقوق تاریخی این کشور را به رودخانه نیل از دست داد. این تصمیم فاجعه آمیز خط حیاتی را که تمدن 7000 ساله بر روی آن بنا شده است، تهدید می کند. بحران اقتصادی کنونی میلیون‌ها نفر را که از فقر، گرسنگی و بی‌ثباتی رنج می‌برند، به شدت تحت تأثیر قرار خواهد داد. اما بحران آب فردا موجودیت کشور ما را به خطر خواهد انداخت.

ما نباید خودمان را گول بزنیم. بی ثباتی در راه است و هرج و مرج اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. سوال این است که چگونه می توان قبل از اینکه سیسی کشور را نابود کند، خسارات را مهار کرد. این فراخوانی برای اقدام خطاب به همه احزاب از جمله رژیم، ارتش، گروه های مخالف، مدافعان حقوق بشر، غرب و البته مردم عادی مصر است. مصر نیاز فوری به یک طرح نجات جان دارد که اساساً با استراتژی های خودخواهانه و مخربی که رژیم و حامیان بین المللی آن در دهه گذشته دنبال کرده اند متفاوت است. غرب برای دستیابی به منافع خود بر حمایت از رژیم های استبدادی شرط بندی کرده است. حمایت قبلی سیسی از روسیه نمونه دیگری از نقص اساسی در این استراتژی است.

روایت “مبارزه با اسلام گرایان” که توسط حامیان سیسی ترویج می شود، زمانی که علا عبدالفتاح، فعال سکولار برجسته مصری به اعدام آهسته در زندان محکوم شد، اصلا قابل اعتماد نیست. در این مدت، هرگز درباره جنگ با اسلام گرایان نبود، بلکه درباره جنگ علیه دموکراسی بود. این کاری است که سیسی و دوستانش در خلیج فارس انجام دادند.

مصر جان سالم به در برد

اکنون که رژیم در آستانه فروپاشی است، لازم به نظر می رسد که همه نیروهای ملی حول پروژه ای بزرگتر از ما، بزرگتر از عقاید سیاسی ما و حتی بزرگتر از شکایات قبلی ما نسبت به یکدیگر جمع شوند: نجات مصر. همه زندانیان سیاسی باید آزاد شوند. فقیرترین افراد به محافظت در برابر گرسنگی نیاز دارند و بدهی ها باید بازسازی شوند و احتمالاً تا حدی لغو شوند. ارتش باید از همه حوزه هایی که هیچ ربطی به وظایفش ندارد عقب نشینی کند: اقتصاد و سیاست.

سد اتیوپی نیازمند گفتگوهای فوری در سطح بالا است که همه نیروهای سیاسی را گرد هم می آورد. فروش دارایی های عمومی باید تا رسیدن به اجماع متوقف شود. اما چیزی که از ته قلبم می‌خواهم، یک روند آشتی ملی واقعی است که به ده‌ها هزار قربانی مصری از سال 2011 احترام می‌گذارد.

بدون در نظر گرفتن سن، جنسیت، یا پیشینه سیاسی، دیکتاتوری با همه شهروندان مصری به عنوان یکسان رفتار می کند و حقوق آنها را زیر پا می گذارد و امید آنها را در هم می شکند. مصر با تهدیدهای وجودی مواجه است که نیازمند اتحاد مقدس همه نیروهای سیاسی است. چه کسی به نبردهای گذشته ما در مواجهه با چنین خطراتی اهمیت می دهد؟ سالوا مجدی روزنامه نگار مصری از دوستی غیرمنتظره خود در زندان با دو زن با دیدگاه های سیاسی و عقیدتی متفاوت گفت: بدون آنها من زنده نمی ماندم. بدون یکدیگر، نه ما زندگی خواهیم کرد و نه مصر.