تلسکوپ فضایی جیمز وب یک پیروزی است. این تلسکوپ قدرتمندترین تلسکوپ فضایی است که تا کنون ساخته شده است، قادر است تقریباً به ابتدای زمان نگاه کند، و اگر درک بشر از سؤالات اساسی در مورد هستی را متحول نکند، تغییر خواهد کرد: چگونه جهان به آنچه هست تبدیل شده است؟ آیا دنیای ما تنها دنیای زنده است؟ همچنین، هنگام درخواست دوست، آیا جایی در این نزدیکی هست که بتوانیم به آنجا فرار کنیم؟
واقعا همین باید کافی باشه اما بعد از ظهر سهشنبه، یک جلسه توجیهی رسانهای را تماشا کردم که در آن تیم تلسکوپ بر روی تصاویر و دادههای اولیه دستگاه متمرکز شد. شور و شوق آنها مسری بود.
دههها طول کشید تا تلسکوپ وب ساخته شود، پروژهای که با تأخیرهای متعدد و گرانی هزینهها مواجه شد. اما از زمانی که سال گذشته در روز کریسمس به فضا پرتاب شد، تقریباً از تمام انتظارات ناسا از آن فراتر رفت.
این اولین عکسها بسیار بیشتر از یک پیروزی برای علم هستند. موفقیت وب گواهی بر بهترین ماست – سرسختی، خلاقیت، دقت، گشاده رویی، همکاری جهانی، سرمایه گذاری، تعهد به برتری، اکتشاف و جاه طلبی رویایی. در زمانی دیگر تاریک، تلسکوپ یکی از آن نقاط دیدنی است که باید درک شما را از آنچه گونه ما می تواند انجام دهد افزایش دهد.
در سطح پایین، پیروزی روح انسان است.
اریک اسمیت، دانشمند ارشد پروژه وب میگوید: «بسیاری از مردم گاهی اوقات تصاویری از فضا را میبینند و این باعث میشود احساس کوچکی کنند. “وقتی این عکس ها را می بینم، احساس قدرتمندی در من ایجاد می کنند.” او گفت که آنها باعث ایجاد غرور در انسانیت می شوند – وقتی ما آن را بخواهیم، می توانیم آن را انجام دهیم چه کسی – کدام. جین ریگبی، دانشمند عملیات در این پروژه، گفت که وقتی اوایل سال جاری متوجه شد که تلسکوپ بالاتر از مشخصات است، “فریاد زشتی به خود گرفت.” به گفته او، عملکرد او نمونه ای از “مردم در یک دنیای از هم پاشیده بودند” قادر به انجام کاری درست برای دیدن عظمت آنجا هستم.”
من گریه نمیکنم. گریه میکنی!
اگر کمی ساده لوح به نظر می رسم مرا ببخش. من متوجه هستم که ناسا همیشه یک بازاریاب خبره برای خودش بوده است و انتشار اولین تصاویر وب در این هفته نشانه های روابط عمومی راه اندازی اپل را داشت.
اما شواهد تلسکوپ در عکس های اوست. قبلاً تصاویری از کیهان بهعنوان خیرهکنندهای که قبلاً دیدهایم تولید کرده است – با عکس فراموشنشدنی تلسکوپ هابل از سحابی عقاب، معروف به «ستونهای آفرینش» یا نماهای نزدیک از همسایگان سیارهای ما که توسط آن گرفته شده است. ماموریت های ویجر
به تصویر او از خوشه کهکشانی معروف به SMACS 0723 نگاه کنید. وب در یک تکه از آسمان به ظاهر تاریک به اندازه “یک دانه شن که در طول بازو نگه داشته شده است”، همانطور که در یک خبر ناسا گفته شد، وب فاش می کند که آسمان کاملاً سرریز شده است. با کهکشان هایی که برخی از آن ها زمانی پدیدار شدند که کیهان کمتر از یک میلیارد سال سن داشت. جزئیات این تصویر به قدری باورنکردنی است که می توان انحنای و انحنای کهکشان ها را مشاهده کرد – اثری که توسط میدان گرانشی کهکشان ها ایجاد می شود که نور را منحرف می کند، اولین بار توسط اینشتین شناسایی شد.
در تصویری دیگر، تصویری از سحابی کارینا، در فاصله حدود 8000 سال نوری از ما، وب میتواند از میان غبار کیهانی ببیند تا ستارههای منفرد را هنگام تولد نشان دهد – فرآیندی اساسی در جهان که دانشمندان در مورد آن اطلاعات کمی دارند.
همه اینها، و اپراتورهای وب هنوز باید تلسکوپ را به هر نقطه نزدیک به محدودیت هایش فشار دهند. اسمیت گفت: “ما در حال اکتشافات هستیم و هنوز شروع به تلاش نکرده ایم.”
یکی از دلایلی که اخترشناسان در مورد وب بسیار هیجان زده هستند این است که او به گونه ای طراحی شده است که به آسمان به روشی جدید نگاه کند. بسیاری از تلسکوپها عمدتاً به همان روش محدودی که چشمان ما به جهان نگاه میکنند – آنها فقط طیف مرئی نور را میگیرند.
اما با انبساط جهان، اجسام دورتر از زمین با بالاترین سرعت از ما دور میشوند – که باعث میشود نور از آن اجرام فراتر از طیف مرئی به طیف مادون قرمز “انتقال” یابد. تلسکوپ فضایی هابل که در سال 1990 پرتاب شد، همچنین قادر به جمع آوری نور مادون قرمز است، اما برای انجام این کار بسیار کند است. تصاویر هابل از دورترین اجرام کیهان، تلسکوپ را ملزم می کرد که هفته ها به همان تکه آسمان نگاه کند. از آنجایی که دستگاههای تصویربرداری اصلی تلسکوپ جدید برای تشعشعات فروسرخ طراحی شدهاند، میتوانند در عرض چند ساعت چیزی را که هابل میتواند در عرض چند هفته ثبت کند.
تلسکوپ وب برای حمل سوخت کافی برای یک ماموریت 10 ساله طراحی شده است، اما ناسا این هفته گزارش داد که کمال در پرتاب و استقرار آن انگیزه کافی برای دو برابر شدن زمان عملیات آن را به همراه دارد. همچنین تقریباً از هر مشخصات طراحی دیگری پیشی گرفت – اپتیک آن تیزتر، سیستم فرمان دقیق تر، آینه تمیزتر، ابزار آن حساس تر بود. همه اینها به آن اجازه می دهد تا “عمیق تر و سریع تر” از آنچه برای آن طراحی شده بود به فضا نگاه کند.
وب در دهه های آینده چه چیزی را می تواند کشف کند؟ در میان سؤالات دیگر، روشن می کند که چه زمانی، چگونه و چرا ستارگان، کهکشان ها، عناصر سنگین، منظومه های سیاره ای، و چیزهایی که ما واقعاً به آنها نیاز داریم، در کیهان شروع به شکل گیری کردند.
همچنین انتظار می رود درک ما از سیارات فراخورشیدی را که سیاراتی خارج از منظومه شمسی هستند، متزلزل کند. با تجزیه و تحلیل نوری که از این جهان های دور می گذرد، دانشمندان قادر خواهند بود چیزهایی مانند ترکیب شیمیایی جو سیارات فراخورشیدی، آب و هوا و الگوهای فصلی را مطالعه کنند و شاید حتی عناصر سازنده حیات را در جاهای دیگر بیابند. یکی از اولین نتایج او بررسی سیاره ای در فاصله 1150 سال نوری از ما به نام WASP-96 b بود. شواهدی از آب، ابر و مه در این سیاره یافت شد.
چه کسی این اکتشافات را انجام خواهد داد؟ در اینجا چیز شگفت انگیز دیگری در مورد وب وجود دارد: این یک نوآوری است که متعلق به همه ماست. این تلسکوپ محصول یک تلاش جهانی است – ناسا برای ساخت آن با آژانس های فضایی کانادا و اروپا همکاری کرد. محققان از سراسر جهان می توانند برای استفاده از تلسکوپ در تحقیقات خود درخواست دهند و تمام داده هایی که این تلسکوپ جمع آوری می کند در حوزه عمومی قرار می گیرد.
امبر استراون، معاون دانشمند پروژه مخابراتی وب، گفت: «این تلسکوپی برای جهان است.
من مطمئن نیستم که ما لیاقتش را داریم. اما من نمی توانم صبر کنم تا ببینم با آن چه چیزی کشف می کنیم.
ساعت کاری با فرهاد مانگو
فرهاد می خواهدبا خوانندگان تلفنی چت کنید. اگر مایلید با یک ستون نویس نیویورک تایمز در مورد هر چیزی که در ذهنتان است صحبت کنید، لطفاً این فرم را پر کنید. فرهاد چند خواننده را برای تماس انتخاب خواهد کرد.