من در دفتری کار میکردم و مردم برای فروش «عسل نیل غربی» به محل کارم میآمدند که به نام منطقهای که من از آنجا آمده بودم، نامگذاری شده بود. من علاقه مند بودم که ببینم از منطقه من به عنوان یک علامت تجاری استفاده می شود، و متوجه شدم که نیل غربی یکی از بهترین مناطق اوگاندا برای تولید عسل است.
بنابراین، تصمیم گرفتم به خانه بروم و شرکتی را برای خدمت به جامعه خود راه اندازی کنم.
محصول مورد نظر
این محصول تقاضای داخلی و بین المللی دارد و دارای خواص دارویی و تغذیه ای مثبت است. ما متوجه شدیم که پتانسیل قوی برای تولید آن در مقیاس بزرگ وجود دارد.
با این حال، بسیاری از مردم این منطقه تنها به روش سنتی و به عنوان سرگرمی عسل جمع آوری می کنند. ما تصمیم گرفتیم کشاورزان را راهنمایی کنیم و آنها را به مهارت های لازم مجهز کنیم زیرا قبل از آن بدون هیچ حمایت رسمی کار می کردند. هیچ کس حاضر به سرمایه گذاری در حمایت از آنها برای بهبود کیفیت عسل خود نبود.
امروز ما با بیش از 1700 کشاورز کار می کنیم که عسل را از زنبورستان های زمین خود برداشت می کنند. ما بازاری قابل اعتماد برای آنها فراهم می کنیم که آنها را تشویق به تولید بیشتر می کند.
اقتصاد، محیط زیست و جامعه
ما معتقدیم که اگر زنبورداری به سطحی برسد که کشاورزان آن را به عنوان یک تجارت درک کنند، معیشت آنها بهبود خواهد یافت. زمانی که در سال 2015 تجارت را شروع کردیم، یک کیلو عسل به قیمت 3500 شیلینگ اوگاندا فروخته شد. امروز حدود 7000 شیلینگ است. این امر بسیاری از کشاورزان را بر آن داشته تا به سمت زنبورداری بروند.
اکنون آنها می توانند مایحتاج اولیه را بپردازند و شما لازم نیست نگران گرسنه ماندن باشید. آنها می توانند بز و سایر حیوانات بخرند و هزینه مدرسه را برای فرزندان خود بپردازند. برخی حتی موفق به کسب ملک شدند. زنبورداری زندگی آنها را تغییر می دهد.
چشم انداز ما این بود که در فروش محصولات کندوی پایدار در منطقه دریاچه های بزرگ، و فروش جهانی، رهبر بازار باشیم. محصولات ما اکنون مطابق با استانداردهای بین المللی هستند و در بازارهای خارج از کشور پذیرفته می شوند.
ما در تلاش هستیم تا یک تیم مدیریتی تخصصی را تشکیل دهیم که بسیاری از آنها جوانان هستند. ما از یک کمک می گیریم یک برنامه توسط سازمان خواربار و کشاورزی (FAO) اداره می شود، که به نگرش جوانان نسبت به کشاورزی و چگونگی ایجاد انگیزه در آنها برای پذیرش کشاورزی به عنوان منبع اشتغال می پردازد.
جوانانی که با آنها در تعامل هستیم در حال درک این موضوع هستند که نقش بزرگی در توسعه ملی دارند. بنابراین، در حالی که میخواهیم سود ببریم، جنبه اجتماعی نیز در کاری که انجام میدهیم داریم.
غلبه بر چالش های مالی
تامین مالی یکی از بزرگترین چالش های ما بوده است. به دلیل کمبود بودجه، بسیاری از مراحل تولید عسل به صورت دستی انجام شده است. با این حال، صندوق توسعه سرمایه سازمان ملل متحد (صندوق توسعه سرمایه سازمان ملل متحد)، ما را قادر ساخت تا از بانک توسعه اوگاندا کمک مالی دریافت کنیم و بخشی از فرآیند تولید خود را بهبود بخشیم.
ما در حال حاضر از پرس برقی عسل استفاده می کنیم و توانستیم یک دستگاه فیلتر برای بهبود کیفیت محصولاتمان تهیه کنیم. ما میتوانیم ماهیانه حدود پنج تن عسل را فرآوری کنیم که یک جهش بزرگ در ظرفیت است، و من مطمئن هستم که میتوانیم آن را به حدود 15 تن افزایش دهیم.
ما از حمایتی که از UNCDF دریافت کرده ایم بسیار سپاسگزاریم، زیرا به ما در بهبود مدیریت کسب و کار، افزایش تولید و بهبود کیفیت محصولاتمان کمک کرده است.»