تولید انبه در پاکستان تحت تأثیر اثرات منفی تغییرات آب و هوایی قرار گرفته است.
به گزارش فرارو، پرورش دهندگان انبه در پاکستان می گویند که تولید این میوه ارزشمند در برخی مناطق به دلیل افزایش دما و کمبود آب در کشوری که به عنوان یکی از آسیب پذیرترین کشورها در برابر تغییرات آب و هوایی شناخته می شود، 40 درصد کاهش یافته است.
فصل انبه در پاکستان مشتاقانه انتظار می رود، با حدود 24 گونه از آن در تابستان های گرم و مرطوب.
با این حال، دما در سال جاری در ماه مارس افزایش یافت – ماهها زودتر از حد معمول – به دنبال آن یک موج گرما باعث نابودی محصولات کشاورزی و کاهش سطح آب در کانالهایی شد که کشاورزان برای آبیاری به آنها وابسته هستند.
یک کشاورز پاکستانی به نام فضل الله اهل میرپور خاص، گونی های مزرعه خود را می شمرد و می گوید: «من معمولاً 24 کامیون انبه می چینم… امسال فقط 12 کامیون بارگیری شده با انبه دارم. ما محکوم به شکست هستیم.
پاکستان یکی از بزرگترین صادرکنندگان انبه در جهان است که سالانه نزدیک به دو میلیون تن در بخشهای جنوبی پنجاب و سند برداشت میکند.
به گفته جوهرام بلوچ، یک مقام ارشد در اداره کشاورزی استان سند، کل برداشت هنوز اندازه گیری نشده است، اما تولید در بیشتر مناطق حداقل 20 تا 40 درصد کاهش یافته است.
عمر بوجو، که باغهایی در خارج از میرپورجاس – معروف به شهر مانگو – دارد، گفت که محصولات او امسال کمتر از نصف مقدار معمول آب دریافت کردهاند.
وی گفت: انبه کاران امسال با دو مشکل مواجه بودند یکی افزایش زودهنگام دما و دیگری کمبود آب.
پاکستان یکی از کشورهایی است که تحت فشارهای آبی در جهان قرار دارد، مشکلی که با زیرساخت های ضعیف و مدیریت ضعیف منابع تشدید می شود. این کشور همچنین هشتمین کشوری است که تحت تاثیر آب و هوای سخت ناشی از تغییرات آب و هوایی قرار گرفته است.
سیل، خشکسالی و طوفان در سال های اخیر هزاران نفر را کشته و آواره کرده، معیشت آنها را از بین برده و به زیرساخت ها آسیب رسانده است.
عابد سولری، کارشناس امنیت غذایی و رئیس موسسه سیاست توسعه پایدار (SDPI) گفت: “افزایش زودهنگام دما منجر به افزایش مصرف آب توسط محصولات کشاورزی شده است.” به رقابتی بین محصولات مختلف برای مصرف آب تبدیل شده است.
فضل الله گفت: انبه باید بیش از 750 گرم وزن داشته باشد اما امسال میوه بسیار کوچکی برداشت کردیم.
انبه که در جنوب آسیا به عنوان “پادشاه میوه ها” شناخته می شود، در شبه قاره هند سرچشمه می گیرد.
با ارزش ترین گونه در این کشور ساندری زرد طلایی است که به دلیل طعم غنی و پالپ آبدارش مشهور است.