پناهندگان و مهاجران ونزوئلایی برای زنده ماندن در آمریکای لاتین و دریای کارائیب تلاش می کنند

بر اساس تجزیه و تحلیل نیازهای پناهندگان و مهاجران (RMNA) که توسط کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و آژانس مهاجرت آن، سازمان بین المللی مهاجرت انجام شده است، حدود 4.3 میلیون نفر در دسترسی به غذا، مسکن و مشاغل پایدار با چالش هایی مواجه هستند.

آنها پلتفرم هماهنگی منطقه ای بین سازمانی برای پناهندگان و مهاجران از ونزوئلا (R4V) را رهبری می کنند و این گزارش بر اساس همکاری با بیش از 190 شریک است.

مشتاق مشارکت

“مردم ونزوئلا مشتاق به اشتراک گذاشتن مهارت ها و دانش خود و کمک به جوامعی هستند که سخاوتمندانه از آنها استقبال کرده اند.. بسیاری قبلاً این کار را انجام داده اند.» ادواردو استین، نماینده مشترک UNHCR-IOM در امور پناهندگان و مهاجران از ونزوئلا گفت.

اما اگر فرصتی برای ادغام موثر به آنها داده نشود، نمی توانند زنده بمانند.”

بر اساس آخرین داده ها، بیش از 7.1 میلیون پناهنده و مهاجر از ونزوئلا در سراسر جهان پراکنده شده اند. اکثریت، بیش از 80 درصد، در 17 کشور در آمریکای لاتین و کارائیب زندگی می کنند.

گرسنگی و “سکس برای بقا”

علیرغم پیشرفت هایی که از طریق ابتکارات تنظیمی و مستندسازی مختلف در منطقه انجام شده است، این گزارش نشان داد که نیازهای بشردوستانه رو به رشد بر نیاز فوری به افزایش حفاظت، دسترسی به خدمات و فرصت های شغلی تاکید دارد.

نیمی از پناهجویان و مهاجران ونزوئلا نمی توانند سه وعده غذایی در روز بپردازند عدم دسترسی به مسکن امن و مناسب بسیاری برای اینکه بتوانند غذا بخورند یا از زندگی در خیابان اجتناب کنند، به “سکس بقا”، گدایی یا بدهکاری متوسل می شوند.

در این گزارش آمده است که دستمزدهای بسیار پایین، تامین مخارج خود و خانواده را دشوار می کند. فقط عالی 86 درصد از مردم ونزوئلا در اکوادور درآمد کافی برای تامین نیازهای اولیه خود ندارنددر حالی که 13 درصد از همتایان آنها در شیلی زیر خط فقر زندگی می کنند.

مشکلات یادگیری

اگرچه مدارس اکنون دوباره فعال شده اند، اما بسیاری از کودکان مهاجر و پناهنده ونزوئلا با موانع متعددی در دسترسی به آموزش مواجه هستند که عمدتاً به دلیل نبود مکان یا مکان برای ثبت نام است.

تقریبا 30 درصد از پناهجویان در کلمبیا بین 6 تا 17 سال به مدرسه نمی روند زیرا والدین آنها توانایی پرداخت هزینه ها و مواد را ندارند. وضعیت در جزایر آروبا و کوراسائو در دریای کارائیب نیز مشابه است، جایی که والدین به دلیل هزینه های بیمه اجباری، حمل و نقل و وسایل مدرسه با مشکل مواجه هستند.

این مطالعه همچنین نشان داد که برخی از ونزوئلایی‌ها که فاقد اسناد، معیشت و چشم‌انداز ادغام هستند، برای یافتن آینده‌ای بهتر به جای دیگری نقل مکان می‌کنند. بسیاری از آنها مسیرهای نامنظم بسیار خطرناکی را طی می کنند و جان خود را به خطر می اندازند.

پشتیبانی بین المللی مورد نیاز است

در حالی که جهان با بحران های انسانی متعددی مواجه است، ونزوئلا و جوامع میزبان آنها نباید فراموش شودآقای استاین گفت.

وی از دولت هایی که مرزهای خود را باز کرده اند قدردانی کرد و بر اقدامات بیشتر تاکید کرد.

“کشورهای میزبان رهبری ثابتی از خود نشان داده اند در پاسخ به بحران با ایجاد ابتکارات سازمانی و تسهیل دسترسی به سایر خدمات بهداشتی، آموزشی و اجتماعی.

با این حال، مقررات تنها اولین گام به سوی یکپارچگی است و باید با سیاست هایی دنبال شود که به پناهندگان و مهاجران اجازه می دهد به خود متکی باشند. حمایت بین المللی به فوریت مورد نیاز است.