بهترین کتاب ها: حالا احمدی نژاد حرف نمیزنه یا نه، هر چند خوب و منطقی حرف نمیزنه، اما دردش اینه که خب با اون سکوت بزرگی که کردی، فردا میخوای نمایش داشته باشی. با نارمک یا روستای دور افتاده. مردم را بگیرید، کسی شما را باور نخواهد کرد.
چیزی که ما از محمود احمدی نژاد خارج از قدرت به یاد داریم، شخصیت به اصطلاح منتقد است، مثلاً رفیقی که مدعی حمایت از مطالبات مردم است. در سال های اخیر چه در مناسبت های خاص مانند انتخابات و چه در روزهای عادی، تصاویری از وی در رسانه های نزدیک به نخست وزیر دریا منتشر شد که او را فریاد مردم نشان می داد. زنی کمک خواست و در کوچه و پس کوچه های نارمک به خانه احمدی نژاد رسید، جوانی که جز خانه احمدی نژاد جایی برای رفع نیازهایش پیدا نمی کرد.
نوع پوشش خبری احمدی نژاد همیشه بر این فرض استوار است که مردم نه حافظه تاریخی دارند و نه هیچ خاطره ای از گذشته. احمدی نژاد دو سال پیش مقابل دوربین بهمن باب زاده نشست و درباره روسری ها و مسائلی صحبت کرد که انگار در دولت او محدودیت ها و ممنوعیت های زیادی آغاز شده است.
رسانه هایی مانند رجانیوس و دولت بهار بر اساس همین احتمال کمبود حافظه تاریخی مدام پیرامون اخبار احمدی نژاد مانور می دهند! اما چرا دادند؟ چرا باید از زمان گذشته استفاده کنیم؟ واضح است که طی 50 روز گذشته هیچ خبری از محمود احمدی نژاد نبود. که به دنبال فرصتی بود تا از مطالبات مردم حرف بزند، حالا به هیچ چیز نظری ندارد، این همه جنجال این روزها اتفاق افتاده، نه دغدغه جنبش دانشجویی دارد و نه در کف خیابان چه می گذرد. . عجیب نیست؟ حتی محمد خاتمی و حسن روحانی هم که اولی در رساندن اخبارش محدود شد و دومی کنار رفت، موضعی داشتند، هرچند در مورد خاتمی حداقل جنجال زیادی وجود داشت، اما صدا از احمدی نژاد درنیامد.
حالا مهم نیست احمدی نژاد حرف می زند یا نه، هرچند خوب و منطقی حرف نمی زند، اما درد اینجاست که با این سکوت بزرگی که کردی، فردا می خواهی همراهی خود را با مردم نشان بدهی. . در نارمک یا در روستایی دورافتاده. آن را بگیر و هیچ کس تو را باور نخواهد کرد. شاید این بار بیش از حد به کمبود حافظه افراد تکیه کرده باشید! حالا شرایط طوری شده بود که حتی یک سلبریتی درجه دو هم از گزند قضاوت مردم در امان نبود. احمدی نژاد که کت و شلوار می پوشد و همیشه می خواهد خود را نزدیک مردم نشان دهد، حتی برخی از هوادارانش او را «رئیس جمهور مردم» خطاب کردند، پس چگونه این نسبتاً ساکت است؟ آیا واقعاً همه آن رسانه ها به دنبال منافع گروه نبودند؟ اگر نه، چرا احمدی نژاد صحبت نمی کند؟ برخی از کاربران به طعنه نوشته اند که اینترنت قطع است؟
حالا مردم به دنبال کسانی هستند که ساکت هستند و هیچ جا نیستند، نمی دانیم این کشمکش ها و حوادث به کجا ختم می شود. هر چه هست، این ماهیت این حوادث است که در خود ماهیت آشکاری دارند، زیرا رابطه بین مردم و زمان را تغییر می دهند، گویی زمان در این روزها و روزهای مشابه تاریخ به گونه ای دیگر می گذرد، خود سرگرم کننده است. به نظر می رسد دوربین کیهان در جای جدیدی کار گذاشته شده است. نگاه همه عوض می‌شود، حالا خیابان را جور دیگری می‌بینیم، آدم‌های اطرافمان، حتی آدم‌های معروف، آن‌هایی که ادعا می‌کردند، آن‌هایی که چیزی فراتر از انتظار ما بودند.
این روزها زمان بسیار سرگرم کننده است، باید برای این ثانیه ها ارزش قائل شد. دانش و دانش در یک خط دیده بان بسیار قابل دسترسی است، احمدی نژاد مشتی نمونه خوبی است، خلاصه حواس همه جمع شود. فردا اگر کسی چیزی بگوید باید آلبوم این روزها باز شود.
