چرا مذهب کاتولیک در کانادا قوی است؟

ادمونتون، آلبرتا – محور سفر این هفته پاپ فرانسیس به کانادا پیام تاریخی عذرخواهی او در روز دوشنبه از مردم بومی این کشور به خاطر نقش کلیسای کاتولیک روم در سیستم بدنام مدارس مسکونی بود. که تلاش کرد فرهنگ خود را که در آن هزاران کودک مورد آزار و اذیت قرار گرفتند و جان باختند، پاک کند.

اما همانطور که فرانسیس به سفرهای خود در سراسر کشور ادامه داد – از آلبرتا، جایی که او عذرخواهی کرد، تا کبک و نوناووت در قطب شمال – توقف های او همچنین داستان وضعیت فوق العاده پایدار کلیسا در کانادا را بیان می کرد.

تعداد زیادی از مهاجران از سودان جنوبی، هند، فیلیپین، کره جنوبی و جاهای دیگر در میان جمعیت در ورزشگاه مشترک المنافع در ادمونتون، آلبرتا، روز سه شنبه حضور داشتند، همانطور که در کلیساهای کاتولیک این کشور حضور داشتند، محصولی از مهاجرت سخاوتمندانه کانادا. خط مشی. ، که مهاجران را در آغوش می کشد و رسماً چند فرهنگی را ترویج می کند.

در حالی که کلیسای کاتولیک رومی در بسیاری از کشورهای غربی رو به زوال است، هنوز هم بزرگترین فرقه در کانادا عمدتاً مسیحی است و حدود 38 درصد از افراد متعلق به یک مذهب خاص را تشکیل می دهد. و در خارج از کبک، استانی که زمانی فرانسوی‌زبان تحت سلطه بود، افول کلیسا بسیار کم بوده است. در سال 1951، 41 درصد از کانادایی ها گفتند که کاتولیک هستند.

اکثر تحلیلگران موافقند که دلیل ثبات کلیسا، سیاست های مهاجرتی نسبتاً باز کانادا است، به این معنی که مهاجران نسبت به ایالات متحده و سایر کشورهای غربی که در آن مذهب کاتولیک در حال کاهش است، نسبت بسیار بیشتری از جمعیت کانادا را تشکیل می دهند.

مطالعه‌ای که توسط اداره آمار کانادا در اواخر سال گذشته انجام شد نشان داد که مذهب کاتولیک نشان‌دهنده بزرگ‌ترین مذهب در میان تازه‌واردان به این کشور است. نکته مهم این است که این نظرسنجی همچنین مشخص کرد که اکثر این مهاجران شرکت کنندگان فعال در کلیسا هستند.

گوردون دیویس، کشیش سابق اسقف نشین تورنتو به مدت 20 سال که در مدرسه الهیات تورنتو تدریس می کرد و رئیس بزرگترین مدرسه مذهبی کانادا بود، به St. آگوستین. سوال این است که آیا نسل دوم همچنان در ایمان خود فعال خواهند بود یا خیر؟

آقای دیویس و دیگران می گویند حمایت مهاجران از کلیسای کاتولیک در بیشتر مناطق کانادا به این معنا نیست که کلیسا مستعد انحطاطی نیست که کلیساهای دیرپای پروتستان این کشور را محدود کرده است.

دکتر مایکل اندروز، رئیس الهیات دانشگاه سنت پل در اتاوا می گوید: «به طور کلی نوعی ناامیدی نسبت به کلیساها وجود دارد.

آقای دیویس گفت که مهاجران کانادایی به کلیسا نشاط بخشیدند، چیزی که خودش در کلیسایش در تورنتو شاهد بود. امروزه تخمین زده می شود که حدود 40 درصد از همشهریان او اهل فیلیپین و تعداد قابل توجهی از بقیه تامیل های سریلانکا هستند.

او گفت: «مثل رفتن به مانیل هر آخر هفته است. این یک تجربه فرهنگی بسیار سالم برای من است.»

دکتر اندروز خودش یک مهاجر کاتولیک به کانادا است، پس از آنکه خانواده‌اش از جنگ داخلی لبنان در دهه 1990 فرار کردند.

او گفت که برای بسیاری از مهاجران، کلیساها به همان اندازه که مراکز معنوی هستند، خدمات اسکان و جامعه فرهنگی هستند. او گفت که وقتی در کانادا مستقر می شوند، اغلب از کلیسا دور می شوند.

دکتر اندروز گفت: «تمام خانواده من مهاجرت کردند و همه آنها در حدود 10 سال اول کلیساها بسیار فعال هستند. “اکنون هیچ کس از خانواده من به کلیسا نمی رود.”

آینده هر چه باشد، دکتر اندروز گفت که ورود مهاجران کاتولیک تأثیر عمیقی بر کلیسا در استان فرانسوی زبان کبک که عمدتاً جایی که پاپ فرانسیس روز چهارشنبه وارد شد، داشته است.

در بسیاری از تاریخ خود، کلیسای کاتولیک رومی نه تنها بر زندگی معنوی استان، بلکه بر آموزش و مراقبت های بهداشتی تسلط داشته است و تأثیر زیادی بر تجارت و سیاست داشته است. اما در آنچه به انقلاب آرام معروف شد، یک دولت لیبرال در سال 1960 تشکیل شد و شروع به احیای این قدرت ها با شروع مدارس کرد. سکولاریسم به یک اصل راهنما تبدیل شد.

تأثیرات آن روز همچنان ادامه دارد و شامل قانونی است که اخیراً تصویب شده است مبنی بر ممنوعیت استفاده از نمادهای مذهبی، از جمله نمادهای مسیحی، توسط کارمندان بخش دولتی، از جمله معلمان. برای چندین دهه، کلیساها و مؤسسات کلیسایی بسته شده و به کاربردهای دیگر تبدیل شدند.

سکولاریسم بیش از هر استان دیگری جایگزین آیین کاتولیک در کبک شده است و دکتر اندروز گفت که کلیسای کاتولیک اکنون در مناطق روستایی استان تقریباً منقرض شده است. با این حال، حتی در کبک، تجمع بزرگ و پر جنب و جوش مهاجران، اغلب از آفریقا، در مونترال احیا شده است.

او گفت که وقتی در آن کلیساها با اعضای کلیسا ملاقات کرد، متوجه شد که گاهی اوقات بین آنها و اعضای قدیمی کلیسا در کانادا گسست وجود دارد.

این به ویژه در مورد موضوعی که فرانسیس را به کانادا آورد صادق است: آشتی با مردم بومی به دلیل آسیب هایی که در مدارس شبانه روزی تحت مدیریت کلیسا متحمل شدند. پس از شکست تا حد زیادی در دستیابی به توافق گروهی با دانشجویان سابق، کلیسا اکنون در تلاش است تا 30 میلیون دلار کانادا از اعضای خود جمع آوری کند.

دکتر اندروز با اشاره به مهاجران اخیر کاتولیک گفت: “آنها هیچ سرنخی ندارند که چرا باید در این امر مشارکت کنند.” “آنها چه کردند؟”

اما او دریافت که هنگامی که رنج دانش آموزان مشخص می شود، بیشتر آنها این الزام را درک می کنند.

به طور مشابه، آقای دیویس گفت که اعضای بسیاری از جماعت های مهاجر را بسیار محافظه کارتر از بسیاری از اعضای کلیساهای متولد کانادا می دانست.

او گفت: «آنها هیچ ارتباطی با تأثیرات کلیسای کاتولیک کانادا برای پذیرش ازدواج همجنس گرایان و معرفی زنان ندارند. این بخشی از احساس کاتولیک بودن آنها نیست و آنها در برابر آن مرده خواهند بود.»

مهاجرت همچنین نیاز دیگری را برای کلیسا در کانادا برطرف کرده است. دکتر اندروز گفت که تعداد کمی از کانادایی ها تمایل دارند کشیش شوند، و اگر کشیش ها اجازه ازدواج نداشته باشند، بعید است این وضعیت تغییر کند. هیچ یک از 110 دانشجوی الهیات دانشگاه او در حال حاضر قصد کشیش شدن ندارند.

بنابراین اکثر کشیش های کانادا اکنون از خارج از کشور می آیند. پدر سوزای گسو، که میزبان پاپ در محله بومیان در ادمونتون بود، این هفته در هند به دنیا آمد.

جماعات پر جنب و جوش مستقر در مهاجران تاکنون به برخی از محله ها، از جمله تورنتو، اجازه داده اند که کلیساها را نبندند، اگرچه آقای دیویس گفت که این بسته شدن برای استاندارد کردن منابع مالی و اداری ضروری است، که محدود است زیرا بسیاری از مهاجران فاقد ثروت لازم برای حفظ یک کانادایی بزرگ هستند. . کلیساها

تنها جایی که کلیسا در حال حاضر کلیساها و سایر ساختمان ها را در مقیاس بزرگ دفع می کند نیوفاندلند و لابرادور است. اسقف نشین آنجا پس از حکم دادگاه مبنی بر پرداخت غرامت به حدود 100 نفر که بین دهه 1940 و 1960 در یک پرورشگاه مورد آزار جنسی قرار گرفتند، درخواست ورشکستگی کرد.

آقای دیویس گفت که حمایت های ارائه شده توسط مهاجران به جلوگیری از ناپدید شدن کلیسا کمک کرد. اما در درازمدت او را از تبدیل شدن به نسخه ای پایدارتر از خود باز نمی دارد.

او گفت: «ممکن است در زندگی من نباشد. “اما من ممکن است آغاز آن بازسازی و رشد سالم را در زندگی خود ببینم.”

هنگامی که هواداران روز سه شنبه از ورزشگاه مشترک المنافع ادمونتون خارج شدند، دریایی از چهره های متنوع ظاهر شد. در میان هجوم مردمی که به دنبال اتوبوس یا صف برای قطار بودند، اسرائیل ازو اودونگه بود که 23 سال پیش از سودان جنوبی به کانادا نقل مکان کرد و از کلگری، آلبرتا برای دیدن پاپ به همراه سایر اعضای سودان جنوبی سفر کرد.

نزدیک جیسو بالا بود که 13 سال پیش از چنای هند به ادمونتون آلبرتا نقل مکان کرد. آقای بالا، که با چهار عضو خانواده بود، گفت که آنها بخشی از یک گروه جنوب آسیا هستند.

حتی زمانی که پاپ راهی لیک سیتی شد. آن، آلبرتا، یک مکان زیارتی که در قرن نوزدهم برای کاتولیک های بومی در حدود یک ساعت در شمال ادمونتون ایجاد شد، تعداد زیادی مهاجر داشت.

رنا دونر، 36 ساله، اهل ادمونتون، با چهار دوست دیگر از فیلیپین، در چند قدمی جایی که فرانسیس چند دقیقه بعد آب را برکت داد، در لبه دریاچه ایستاد.

او گفت: «بیشتر افرادی که به کلیسا می روند فیلیپینی هستند. ما کاتولیک های قوی هستیم و شاید در این راه به آنها کمک کنیم.»

جیسون هوروویتز کمک به گزارش از Lac Ste. آن، آلبرتا