چیپلت چیست؟ – زومیت

شاید شنیده باشید که پردازنده کامپیوتر به مغز کامپیوتر معروف است. به جای یک تراشه واحد مانند لوب های مغز، پردازنده های جدید از چند تراشه به نام چیپلت ها ساخته شده اند. بنابراین چیپلت ها چیست و چرا اینقدر محبوب هستند؟

چیپلت چیست؟

یک چیپلت بخشی از یک ماژول پردازشی است که یک مدار مجتمع بزرگ شبیه پردازنده کامپیوتر ایجاد می کند. تراشه‌ها به سازندگانی مانند اینتل و AMD اجازه می‌دهند تا از تراشه‌های کوچک‌تر زیادی برای ایجاد مدارهای مجتمع بزرگ‌تر به جای پردازنده‌ای با هسته سفارشی روی یک قطعه سیلیکون استفاده کنند.

چند تراشه که با هم در یک مدار مجتمع کار می کنند به عنوان ماژول های چند تراشه (MCM) شناخته می شوند. پردازنده های Raizen، Treadmill و Epic مبتنی بر معماری Zen AMD نمونه هایی از محصولات دارای چیپلت هستند.

تراشه‌ها برای ادغام همه چیز در یک مدار مجتمع به تراشه کنترل‌کننده I/O متکی هستند.

چرا استفاده از چیپلت در یک پردازنده جدید ضروری است؟

طبق قانون مور، تعداد ترانزیستورها در یک مدار سیلیکونی یکپارچه تقریباً هر دو سال دو برابر می شود. این قانون شهودی به نام گرودون مور، یکی از بنیانگذاران Fairchild Semiconductor، که بعدها مدیرعامل اینتل شد، نامگذاری شده است.

این پیشگویی در سال 1965 انجام شد و حدود پنجاه سال به طول انجامید. با توجه به محدودیت های سیلیکون، توسعه نیمه هادی ها در سال 2010 آغاز شد و انتظار می رود قانون مور تا سال 2025 منسوخ شود. این امر باعث شد تا سازندگان نیمه هادی به جای سیلیکون، موادی مانند نیترید گالیوم را در نظر بگیرند.

همانطور که قرار دادن ترانزیستورهای بیشتر روی یک قطعه سیلیکون دشوارتر می شود، بازده کاهش می یابد و محدودیت های سیلیکون مشکلات بیشتری را برای تولید کنندگان ایجاد می کند.

چیپلت ها یکی از راه حل های این مشکل هستند. ساخت نیمه هادی بسیار دشوار است. دلیل این امر این است که پردازنده‌ها قبلاً بر روی یک قطعه سیلیکونی به نام طرح‌های «یکپارچه» ساخته می‌شدند. در این روش ایجاد عیوب کوچک باعث کاهش درصد تولید تراشه های کامل و همچنین کاهش فروش یا دفع کامل تراشه های با هسته کم می شود.

هنگامی که یک تراشه معیوب است، می توان آن را با چیپلت دیگری جایگزین کرد و در نتیجه ضایعات کمتری نسبت به انداختن یا کاهش تعداد هسته های یک تراشه بزرگتر به همراه خواهد داشت. سازندگان تراشه می توانند چندین چیپلت را در یک پردازنده قرار دهند و تعداد هسته های مورد نظر را ایجاد کنند و کارایی را افزایش دهند.

افزایش راندمان تولید (بازده) به معنای تراشه های بیشتر است

تولیدکنندگان می توانند از چیپلت ها برای دستیابی بهتر به اهداف محصول استفاده کنند. در مقایسه با طراحی یکپارچه قدیمی که کل تراشه را روی یک تکه سیلیکون می سازد، هدر رفت کمتری وجود دارد.

امید می رود که چیپلت ها به افزایش بهره وری و رفع بهتر کمبود تراشه ها از کارت گرافیک به خودرو کمک کنند.