یک دانشجوی زیست شناسی در استرالیا به طور تصادفی سوسکی را کشف کرد که تصور می شد 80 سال پیش منقرض شده است.
به گزارش ایسنا و به نقل از IA، یک سوسک کمیاب بیش از 80 سال بعد در استرالیا کشف شد که تصور می شد منقرض شده است. لازم به ذکر است که این سوسک فقط در استرالیا یافت می شود.
این سوسک چوبخوار در پای یک درخت انجیر هندی در جزیره لرد هاو به ابعاد 22 در 40 میلی متر کشف شد.
به گفته دانشگاه سیدنی، یک دانشجوی زیست شناسی این سوسک بزرگ، بدون بال و چوبخوار را دوباره کشف کرده است که فقط در جزیره لرد هاو استرالیا یافت می شود و گمان می رود از دهه 1930 منقرض شده باشد.
ماکسیم آدامز، دانشجوی زیست شناسی در دانشکده علوم زیستی دانشگاه سیدنی می گوید: «در 10 ثانیه اول فکر می کردم اشتباه می کنم. اولین سنگ را زیر این درخت عظیم بلند کردم و این سوسک را آنجا دیدم.
نیکلاس کارلایل، دانشمند دپارتمان برنامه ریزی و محیط زیست نیوساوت ولز (DPE) که با آدامز در حال کاوش بود، گفت: “ما خانواده هایی از همه آنها را زیر یک درخت انجیر پیدا کردیم.”
اعتقاد بر این است که این سوسک کمیاب از جزیره لرد هاو که از چوب تغذیه می‌کند، با نام علمی Panesthia lata، قبل از ناپدید شدن پس از معرفی موش‌ها به جزیره در سال 1918، در سراسر مجمع‌الجزایر رایج بوده است.
طی چند دهه بعد، جستجوها گروه های پراکنده ای از بستگان سوسک ها را در دو جزیره کوچک پیدا کردند. با این حال، این گروه تازه شناسایی شده از نظر ژنتیکی از آن گروه متمایز بود.
آتیکوس فلمینگ از جزیره لرد هاو گفت: این خبر بسیار خوبی است، زیرا بیش از 80 سال از آخرین مشاهده این گونه سوسک می گذرد.
او افزود: «جزیره لرد هاو مکان بسیار باحالی است. این جزیره قدیمی تر از گالاپاگوس است و 1600 گونه از بی مهرگان بومی را در خود جای داده است که نیمی از آنها در هیچ کجای دنیا یافت نمی شوند.
سوسک‌ها برای حفاظت از جزیره ضروری هستند زیرا نقش بازیافت مواد مغذی را انجام می‌دهند، روند تجزیه را تسریع می‌کنند و غذا برای سایر گونه‌ها فراهم می‌کنند.
پروفسور لو، رئیس آزمایشگاه اکولوژی مولکولی، تکامل و اتنوژنتیک در دانشکده زندگی و علوم زیست محیطی دانشگاه سیدنی می گوید که هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد. ما امیدواریم که زیستگاه، رفتار و ژنتیک آنها را مطالعه کنیم و در مورد چگونگی زنده ماندن آنها از طریق تجربیات بیشتر در جزیره اطلاعات بیشتری کسب کنیم.
این مطالعه که توسط دانشگاه سیدنی و با همکاری دپارتمان برنامه ریزی و محیط زیست و همچنین موزه جزیره لرد هاو هدایت شد، توسط شورای تحقیقات استرالیا و بنیاد علوم تامین شد.
