در این مطالعه فرضیه شد که مردان و زنان مسیرهای متضادی را در مبادله بین ایمنی و متابولیسم که در کبد رخ می دهد، انتخاب کردند. این به نرها کمک کرد تا با عفونتهای باکتریایی ناشی از زخمهای دریافتی در نبردهای کنترلی مبارزه کنند و در عین حال به زنان کمک میکرد تا چربی زیرپوستی را ذخیره کنند تا در زمانی که غذا کمیاب بود زنده بمانند.
دانشمندان با کار بر روی موش ها، فعالیت یک مسیر سیگنالینگ را تعیین کردند که لیپیدها را تنظیم می کند، چربی را در کبد در نرها ذخیره می کند و آن را در جریان خون در ماده ها آزاد می کند. این مسیر همچنین به هورمون های رشد پاسخ می دهد.
این پدیده ممکن است بیولوژی مردانه را به گونهای شکل داده باشد که در محیط پر کالری امروزی خطرناک است. این یافته ها برای کبد چرب که یک چهارم از جمعیت ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهد از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
بیشتر در مردان تا زمانی که زنان به یائسگی می رسند دیده می شود. دکتر هالی اینگراهام، پروفسور فیزیولوژی مولکولی هرتستین در UCSF و نویسنده ارشد این مطالعه که در 21 اکتبر 2022 منتشر شد، گفت: «دانشمندان به تازگی شروع به درک این موضوع کردهاند که تفاوتهای عمیقی بین زن و مرد وجود دارد. ، در علم.
درک این تفاوتها کلید کشف درمان بیماریهای جنسی خواهد بود. کبد چرب یکی از این موارد است. آزمایشها نشان داد که موشهای نر سه برابر بیشتر از مادهها احتمال دارد از عفونت E.coli جان سالم به در ببرند.
زنان دچار هیپرلیپیدمی شدند، وضعیتی که در انسانهای مبتلا به سپسیس شدید نیز دیده میشود. کاهش سطح چربی آنها به زنده ماندن آنها کمک کرد. محققان سپس بررسی کردند که چگونه نرها و ماده ها با تغذیه موش ها با رژیم غذایی پرچرب به چالش محیطی معاصر پرخوری پاسخ می دهند.
مردان مبتلا به کبد چرب و عدم تحمل گلوکز شدند که می تواند منجر به دیابت نوع 2 شود، اما زنان اینگونه نبودند. این امر حتی زمانی که مردان و زنان به یک اندازه وزن اضافه می کردند نیز صادق بود.
با جستجوی متون برای چیزی که بتواند این موضوع را توضیح دهد، تیم یک فاکتور رونویسی به نام BCL6 را شناسایی کردند که از تجزیه چربی ها در کبد جلوگیری می کند و در موش های نر بیشتر وجود دارد. حذف ژن این پروتئین باعث از بین رفتن کبد چرب در مردان و به همراه آن توانایی آنها برای زنده ماندن از عفونت می شود.
جانی نیکانن، دکترای دکترای فوق دکتری در بخش فارماکولوژی مولکولی سلولی، که با یکی از نویسندگان ارشد آجی چولا، دکترا، دکترا، شروع به کار کرد، گفت: «برنامههای دفاع میزبان در کبد، عوامل مستعدکنندهای هستند که باعث ایجاد کبد چرب در مردان میشوند. ، قبلا در UCSF و اکنون در آزمایشگاه تحقیقاتی مرک.
او گفت: “ما دیدگاهی تکاملی در مورد چرایی توسعه چنین برنامه هایی داریم – زیرا آنها از مردان در برابر عفونت باکتریایی محافظت می کنند.” اما در یک زمینه دیگر، همان برنامه ها دیگر برای شما خوب نیستند و کبد چرب شدیدتری خواهید داشت.
این تیم همچنین بررسی کردند که چگونه حضور BCL6 بر بیان ژن در کبد تأثیر می گذارد. این فرآیند در دوران بلوغ زمانی شروع می شود که مردان تستوسترون بیشتری تولید می کنند و غدد هیپوفیز شروع به ترشح هورمون رشد در قله ها و دره های تیز می کنند. این افزایشهای متناوب، که احتمالاً توسط تستوسترون تنظیم میشوند، مهم هستند.
هنگامی که محققان به طور مداوم به موش های نر هورمون رشد را به روشی که ماده ها ترشح می کنند تزریق کردند، BCL6 از کبد آنها ناپدید شد و آنها توانایی مبارزه با عفونت E. coli را از دست دادند.
نتایج نشان می دهد که هورمون رشد به عنوان یک درمان بالقوه برای بزرگسالان مبتلا به بیماری کبد چرب، ایده ای که در حال حاضر در حال آزمایش است. اثر آن قبلاً در کودکانی که غده هیپوفیز آنها هورمون رشد کافی تولید نمی کند ثابت شده است. به خصوص کودکان پسر تمایل به کبد چرب دارند، اما زمانی که برای درمان کوتاهی قد هورمون رشد به آنها داده شود، این بیماری از بین می رود.
این کار همچنین دیدگاه علمی در مورد چگونگی مبارزه بدن با عفونت را گسترش می دهد تا اندام هایی مانند کبد را نیز در بر گیرد. عمر جوکومین، دکترا، انسان شناس تکاملی در دانشگاه بوفالو گفت: «نبرد هنوز بین عفونت و سیستم ایمنی ادامه دارد. مطالعه نویسنده مشترک. اما این جگر است که میدان نبرد را مشخص می کند.»