جمهوری آفریقای مرکزی: محاکمه سعید در دادگاه کیفری بین المللی آغاز شد

محمد سعید عبدالکانی – یکی از رهبران برجسته شبه نظامیان با اکثریت مسلمان سلکا – نسبت به تمام اتهامات مربوط به جنایات مرتکب شده در سال 2013 در بانگی، پایتخت جمهوری آفریقای مرکزی، خود را بی گناه دانسته است.

بیشتر خشونت ها از درگیری های بین سلکا و جناح عمدتاً مسیحی ضد بالاکا ناشی شد.

آثار

قبل از ارتکاب جنایات، از اواخر سال 2012 تا اوایل سال 2013، شبه نظامیان سلکا به سمت پایتخت پیشروی کردند، به ایستگاه های پلیس حمله کردند، پایگاه های نظامی را اشغال کردند، شهرها و پایتخت های منطقه را تصرف کردند و حامیان مظنون رئیس جمهور فرانسوا بوزیز را هدف قرار دادند.

آنها بانگوی را در مارس 2013 تصرف کردند و با نیرویی بالغ بر 20000 نفر، هنگام جستجوی هواداران آقای بوزیز، خانه ها را غارت کردند، به کسانی که از پشت فرار می کردند تیراندازی کردند یا دیگران را در خانه هایشان کشتند.

زنان و دختران در حضور فرزندان یا والدین خود مورد تجاوز گروهی و تجاوز گروهی قرار گرفتند. حکم جلب آقای سعید گفت.

غیرنظامیان هدف قرار گرفتند

بخشی از مردم غیرنظامی هدف قتل‌های متعدد، زندان، شکنجه، تجاوز جنسی و آزار و اذیت به دلایل سیاسی، قومی و مذهبی و غارت خانه‌های غیرمسلمانان و دیگرانی قرار گرفته‌اند که گفته می‌شود همدست یا حامی خانواده بوزیز هستند. یادداشت ادامه یافت.

کیفرخواست آقای کانی شامل حبس، شکنجه، آزار و شکنجه، ناپدید شدن اجباری و سایر اعمال غیرانسانی است که در بین آوریل تا نوامبر 2013 در بانگی انجام شده است.

او شاهد “نظارت بر عملیات روزانه” یک بازداشتگاه بدنام بود که این افراد پس از دستگیری توسط اعضای سابق سلکا در آنجا برده شدند.

شرایط وحشتناک

در بیانیه دادگاه بین‌المللی کیفری آمده است: «زندانیان در سلول‌های کوچک، تاریک و شلوغ با یک سطل به‌عنوان توالت و غذای کم یا بدون غذا نگهداری می‌شدند، که باعث می‌شد زندانیان ادرار خودشان را بنوشند».

دستگیر شدگان با نوارهای لاستیکی شلاق خورده و با قنداق تفنگ مورد ضرب و شتم قرار می گیرند و به آنها گفته می شود: شما را یکی یکی می کشیم.

معمول بود که زندانیان چندین ساعت را در موقعیتی به قدری دردناک سپری می کردند که برخی از آنها «خواهان کشتن» می شدند. این ژست که به «آرپاچا» معروف است، شامل دست‌ها و پاهای زندانی می‌شود که از پشت بسته شده و پاهایش با آرنج‌هایش تماس دارند.

گرفتن اعترافات

در یادداشت دادگاه بین‌المللی کیفری توضیح داده شد که آقای سعید از این روش به عنوان “موثرترین روش برای گرفتن اعتراف” یاد کرده است، در حالی که وی مسئول تصمیم گیری در مورد اینکه کدام زندانی باید به سلول زیرزمینی واقع در زیر دفتر او منتقل شود، بود.

در یک بازداشتگاه دیگر موسوم به Cidade، جایی که شرایط “غیرانسانی” توصیف شده بود، دادگاه تایید کرد که آقای سعید “فرمانده عملیاتی” است و “لیست افرادی را که باید دستگیر شوند نگه می داشت” یا دستور بازداشت آنها را صادر کرد.

محاکمه ادامه دارد.