جایزه معماری آقاخان هر سه سال یکبار با هدف خیریه و با تمرکز بر ارتقای کیفیت معماری برگزار می شود. این دوره با شرکت 463 پروژه از کشورهای مختلف جهان برگزار شد که از این تعداد 20 پروژه در فهرست نهایی این جایزه قرار گرفتند.
جایزه معماری بنیاد آقاخان که یکی از معتبرترین جوایز معماری در جهان است به شش پروژه در این دوره اعطا شده است. موزه هنرهای معاصر و مرکز فرهنگی آرگو، از ایران، یکی از پروژه های برنده برای نشان دادن برتری در معماری، نویدبخش برای جوامع، نوآوری و مراقبت از محیط زیست است.
در روزهای سخت ایران، این خبر می تواند به ایرانیان یادآوری کند که در تمام این سال ها با کم فشارها و تحریم ها امید خود را از دست نداده اند و همچنان به هنر، زیبایی و جامعه و روزهای آباد ایران اعتقاد دارند. آنها سعی می کنند.
کارخانه آرگو که در اوایل قرن گذشته ساخته شد، در مرکز تهران بود، جایی که دفتر معماری شمال ASA به ریاست طراح و معمار اتریشی-ایرانی احمدرضا شرک، آن را به مرکز هنرهای معاصر تبدیل کرد و اکنون خانه جدید موسسه خصوصی هنر و فرهنگ معاصر پژمان است.
این موسسه با هدف تمرکز بر آثار هنرمندان معاصر ایران و جهان در چارچوب بیانیه ای مشخص فعالیت خود را آغاز کرد و به مرور زمان رسالت خود را در راستای تعهد به فضای فرهنگی و هنری ایران دانست. فراتر از جمع آوری مجموعه آثار هنری و حمایت مالی برای جستجوی گالری ها و هنرمندان. ایجاد بستر ارتباطی بین هنرمندان، برگزاری کارگاه‌های آموزشی، برگزاری نمایشگاه‌ها و حمایت از مطالعات فرهنگی و نشر از اهداف اصلی این بنیاد بود.
احمد ردا یک معمار شریک و بنیانگذار ASA North-ASA South Architecture است. این دفتر پروژه های خود را با همکاری هنرمندان و نویسندگان اجرا می کند. آقای شریکر در رشته هنرهای زیبا تحصیل کرد و سپس مدرک کارشناسی ارشد معماری را از دانشگاه هاروارد گرفت و پس از اتمام تحصیلات خود در Herzog & de Meuron و سپس به عنوان معمار پروژه در دفتر طراحی OMA*AMO-Rem Koolhaas مشغول به کار شد. او فعال بود و در سال ۱۳۹۶ اولین پروژه خود را با شروع طراحی کارخانه آرگو با کاربری جدید در تهران آغاز کرد. طیف گسترده فعالیت های این دفتر بر نوآوری در هنر و طراحی، فناوری، تعامل اجتماعی و … متمرکز است.
موزه آرگو اکنون به شش گالری مجزا، فضای نمایشگاه دائمی، کتابخانه، فضای رویداد، استودیوی خصوصی، فروشگاه هنری، سکوی نمایشگاه، دفاتر و یک کافه لانژ مجهز شده است.
طراحی با پی ریزی یک سازه جدید با هدف حفظ دیوارهای سنگی قدیمی ساختمان آغاز شد. به نشانه احترام به سقف‌های حلبی قدیمی محله، پنج سقف بتنی شیبدار جدید بر روی سازه جدید بلند شد و از دیوارهای آجری قدیمی فاصله گرفت و بدون کوچک‌ترین آسیبی به آنها کشیده شد. ساختار باستانی
نور طبیعی از طریق شکاف‌های بین سقف‌های جدید و دیوارهای قدیمی و همچنین از طریق شیپورهای ایجاد شده در سقف‌های گالری‌های 12 متری پایین وارد می‌شود و فضایی امن، روشن و مطبوع برای نمایش آثار هنری ایجاد می‌کند.
این موزه با در نظر گرفتن گردش عمومی طراحی شده است که با اتصال طبقات قدیمی ساختمان به نقش های جدید انجام می شود و تمامی استانداردهای لازم برای فضاهای عمومی آن در نظر گرفته شده است. یک پلکان منحنی بزرگ با ساختاری به ظاهر شناور، گردش عمومی را بین فضای نمایشگاهی آجری در طبقه همکف و گالری‌های طبقه بالا ایجاد می‌کند.
ساختار زیرساختی جدید که توسط مهندس سازه بهرنگ بنی آدم طراحی و توسط گروه ساختمانی «توسعه ونداد» اجرا شده است، امکان حفظ مکالمه ظریف بین قدیمی و جدید و همچنین تقویت مجدد کل کارخانه را فراهم می کند.
کارخانه 480 متر مربعی آرگو بدون سقف و سازه های فلزی اصیل که در این سال ها ناپدید شد، اولین موزه خصوصی هنرهای معاصر ساخته شده در چهار دهه اخیر در تهران و پس از موزه هنرهای معاصر تهران شد. موزه ای است که در سال 1356 تأسیس شد و تنها هنر معاصری است که برای استفاده مجدد در تهران مدرن شده و مورد استفاده قرار گرفته است.
این موزه اکنون به یکی از قطب های اصلی فرهنگی شهر و جاذبه ای برای بازدیدکنندگان بین المللی تبدیل شده و به عنوان کاتالیزوری برای نوسازی سازه های همجوار و احیای فرهنگی و هنری با تمرکز بر سرمایه گذاری بخش خصوصی در مرکز تهران نامیده شده است.
هدف از راه اندازی این موزه در مرکز شهر تهران بهبود فضاهای فرهنگی در مرکز شهر بود و این امر با رویکرد انتقال فضاهای فرهنگی عمومی از شمال شهر به مرکز و جنوب شهر انجام شد. شهر
این کار با حمایت و مساعدت شهرداری تهران و با هدف توسعه سرمایه گذاری در بخش های مرکزی و بناهای ارزشمند شهر تهران در پنجمین دوره مدیریت شهری انجام شد. پل تیت پیش از این برنده این جایزه شده بود.
