[ad_1]
روزنامه ورزشی ایران: فرهنگ، مکتب و اصالت واژه های جزء از علایق هواداران فوتبال در ایران است. هر اقدام کوچولوها خود را به اصل و اصالت بازی متصل می کند و توهین به بازیکنان بسیار راحت است.
پیدا کردن کسی که بگوید “من باید از سطح فرهنگ فراتر بروم” سخت ترین راه برای یافتن الماس در وسط یک خیابان است. همه ما معتقدیم که دیگران بی فرهنگی هستند و اگر نه پس نه تنها فرهنگ نداریم بلکه مشکل این است که فرهنگمان زیاد است و در عین حال فرهنگ زیادی هم داریم چون بی فرهنگ شده ایم!
معلوم نیست با وجود 83 میلیون فرهنگ چرا وضع ما اینگونه است، چرا همه جا جام را اشغال می کنیم و چرا این همه فحاشی و توهین در فضای مجازی است؟ آیا این فرهنگ فضایی آدم نیست که از ما می خواهد ذهن خود را به این سؤال باز کنیم؟! پس از تساوی 1-1 پرسپولیس مقابل ذوب آهن، این تیم برای هواداران تلخ و سرزنده بود، مثل همیشه در فضای مجازی دو قطبی حمایت و مخالفت با یحیی گل محمدی. انتقاداتی درباره علت عقب نشینی این تیم در نیمه دوم، تعویض ها و … اتفاقاتی که طبیعتا پس از نتیجه نامطلوب است اما در این میان رفتار حمید لک و سعید آقایی متفاوت بود. چیزی شبیه بارقه امید در تاریکی!
حمید لک در سه ماه اخیر از پنج بازیکن برتر پرسپولیس بوده است که هواداران قدردان او هستند و دور هستند. و 70 دقیقه بدون برخورد خودش را روی زمین انداخت و مصدوم را نشانه گرفت و با این روش چند دقیقه زمان را گرفت اما بلافاصله بلند شد و توپ را کاشت و با همان پایان درد داشت از وسط رد شد. !
در آخرین دقیقه این بازی و پس از برخورد جزئی با ذبیح آهن، درد به حدی پیچیده شد که سعید آقایی که با معتاد در حال مشاجره بود، کارت زرد دوم را گرفت و اخراج شد. در نتیجه پرسپولیس اخراج شد. تصویری منتشر شده که نشان دهنده پایان بازی است اما ذوب آهن حامد لک را خورد اما با گناه مواجه نشد که لک در ماشین آلات و نساجی و فولاد و … دست به کار می شد و وقتش را تلف می کرد.
شکی نیست که سرعت حملات متوقف نمی شود، اما او همیشه اینطور جواب نمی دهد و سعید عقی که اوایل فصل با لباس سربازی عکسی را با پرسپولیس منتشر کرد که کبوتر قرمز فرود آمده است. روی زمین برای نشان دادن تعصب به هلال احمر، سقف فرو ریخت، بید شکوفا شد و بازی حساس به دست سربازان رفت.
آیا این خودکشی دو سرعته نیست؟ تعداد زیادی از پرسپولیس علاوه بر تمجید از عملکرد فنی حمید لک، نوشتند و آقا سعید یادشان باشد که پرسپولیس نیازی به این چیزها ندارد. بازیکنان تیم بزرگ که همیشه به جنگیدن و جنگیدن تا آخرین نفس شهره هستند، وقت خود را تلف نکنند و حواشی بی مورد را در نظر نگیرند، در نتیجه باعث لطمه زدن به تیم و از بین رفتن اعتبار و احترام آنها در نزد مردم خواهد شد. فوتبال.
البته هستند کسانی که می گویند “خود نشاط” هستند و این کارها در فوتبال لازم است چون فقط سه امتیاز مهم است و … این دقیقاً نقطه طلاق به هر قیمتی با فرهنگ و اصالت و ریشه است. . چیزی که در جامعه هم از آن حرف می زنیم، اما بالاخره منافع فردی در وسط است، چشمانمان را می بندیم و می گوییم قصد نداریم، غافل از اینکه این فرهنگ نهادینه شده است و فردا رقبای ما خواهند کرد. همینطور علایقمون رو از دست بدیم فایده نداره. چرا؟ چون در بازار نشان داده ایم که «هدف، توجیه ساز است»، پس برای رسیدن به موفقیت، همان طور که خودپسندان هر کاری می کنند، رقیب نیز برای خود حق دارد.
نتیجه؟ این فضایی است که ما داریم. به سرود ملی تبدیل شده و هیچکس حق شرکت در آن را ندارد!
[ad_2]
