جودیت، همسر سابق آقای جولیانی، که در آن زمان با او بود، به من گفت که آنچه شهردار سابق را بیش از همه می‌گزید ترس خزنده از بی‌تفاوتی بود. (این زوج در سال 2019 از هم جدا شدند.) آتش او را مجبور کرد که نگاهش را از نحوه جمع آوری قدرت به نحوه نگه داشتن آنچه که باقی مانده است پایین بیاورد. هنگامی که در سال 2009 یک کالبد شکافی نادر از مرگ برای مسابقه به خبرنگاری نشان داده شد، او به اضطراب خود خیانت کرد. او به مجله نیویورک گفت: «فکر می‌کنم باید تهاجمی‌تر با آیووا می‌جنگیدم. “این شروع به بی ربط شدن کرد.”
پس از تایید جان مک کین در پایان ژانویه، آقای جولیانی از دیدگان ناپدید شد. او و همسرش که مشتاق فرار از سرمای دلخراش فوریه در نیویورک بودند، چمدان هایشان را بستند و به فلوریدا رفتند تا در آپارتمان دو خوابه والدینش در پالم بیچ که آقای جولیانی برایشان خریده بود، اقامت کنند. آنها در Palm Beach Towers زندگی می کردند، یک مجتمع آپارتمانی مرتفع لوکس مشرف به آبراه آبی کریستالی Intracoastal، یک استخر شنا، باغ های محوطه سازی شده و زمین های گلف مجاور – مکانی طبیعی برای استراحت پس از رانندگی وحشیانه. اما او به ندرت از آپارتمان خارج می شود و وقت خود را با نیم بند روی مبل اتاق نشیمن اقوامش می نشیند، تا دیروقت در اتاق خواب می خوابد یا در ایوان رو به پارکینگ با لباس حمام خود سیگار می کشد.
خانم جولیانی گفت که او حتی زمانی که مادرش جوآن سعی می‌کرد او را با پاستیچیوی مورد علاقه‌اش جذب کند، از معاشرت یا نشستن به غذا امتناع می‌کرد. او گفت: “این واقعاً مرا نگران کرد زیرا او بیدار نشد مگر اینکه من او را بیدار کنم.” او گفت که او غمگین شد و برای خودش ترحم کرد (“تو باید من را ترک کنی”). پاسخ او – “تو هنوز بچه هایی داری که دوستت دارند، تو من را داری، تو سلامتی خودت را داری” – نتوانست احساس شکست او را از بین ببرد. او گفت: “او نتوانست از آن عبور کند.”
او گفت که او شروع به نوشیدن زیاد کرد. در حالی که آقای جولیانی همیشه دوست داشت اسکاچ را با سیگارش بیاندازد، دوستانش هرگز آن را مشکل نوشیدن نمی دانستند. خانم جولیانی احساس کرد که برای تسکین درد مشروب می نوشد. وضعیت به اندازه‌ای نگران‌کننده بود که زوج را به دنبال مکان مخفی‌تری برای بهبودی او فرستاد، زیرا مطبوعات با اقامت آنها در برج‌های پالم‌بیچ مواجه شدند و پاپاراتزی‌ها شروع به ظاهر شدن کردند.
به دنبال دوستی می گردند که به او مراجعه کنند، یکی را در دونالد ترامپ پیدا می کنند. خانم جولیانی گفت: «ما به مارآلاگو نقل مکان کردیم و دونالد رازمان را حفظ کرد.
آقای ترامپ برای آنها پناهگاهی منزوی از مطبوعات و رهگذران و فضایی امن برای یک دوست بیمار فراهم کرد که آهنربایی برای پاپاراتزی ها بود. او یک مکان عالی برای آنها داشت – یک خانه ییلاقی در آن سوی خیابان از Mar-a-Lago. تونل کوچکی در زیر بلوار اقیانوس جنوبی وجود داشت، یک بزرگراه باریک با دو خط، که به جولیان اجازه می‌داد تا شام را به دور از تابش خیره کننده مطبوعات راه بروند. او به من گفت: “او فکر می کرد تمام شده است.” او گفت که مشروب الکلی او شروع یک سری قسمت را تسریع کرد که در آن او زمین خورد و به خودش آسیب زد. او گفت: “او همیشه در جایی می افتاد.”
