اوسنات لوبرانی، هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه برای اوکراین، در صحبت از کیف، غم و اندوهی را که پس از دیدن “این ویرانی، این رنج” در ماریوپول، خارکف، کیف، بوچا، ایربین و دیگران احساس کرد، توصیف کرد.
او اصرار داشت که سازمان ملل متحد و صدها شریک ملی و داوطلب تمام تلاش خود را برای کمک به کسانی که بیشتر به آن نیاز داشتند انجام داده‌اند، اما مقامات روسیه و اوکراین می‌توانند بیشتر برای محافظت از غیرنظامیان انجام دهند.
کمبود آب، غذا، بهداشت و سرپناه
نزدیک به 16 میلیون نفر در اوکراین امروز به کمک های بشردوستانه نیاز دارند؛ آب، غذا، خدمات بهداشتی، سقفی بالای سرشان، حفاظت.
در خارج از کشور جنگ زده، در بحبوحه نگرانی فزاینده در مورد ناامنی غذایی جهانی که بخشی از آن ناشی می شود عدم دسترسی ایمن به بنادر اوکراین و در انبارهای غله ای که در آنها زندگی می کنند، برنامه جهانی غذای سازمان ملل درخواست های خود را برای ارتباط با آنها تکرار کرده است.
کوتاه کردن تلاش های صادراتی
کیت نیوتن، معاون هماهنگ کننده اضطراری برنامه جهانی غذا در اوکراین، گفت: «بدون بنادر دریای سیاه، ما نمی‌توانیم به سطح صادراتی که اوکراین نیاز فوری دارد، نزدیک شویم.
با این حال، ما تمام تلاش خود را از طریق جاده، راه آهن و در حال حاضر از طریق رودخانه انجام می دهیم تا به حداکثر تولید نزدیک شویم. در حال حاضر، ما فکر می کنیم که حدود یک میلیون تن در ماه است و شاید بتوانیم به حداکثر تولید برسیم. دو میلیون تن، اما ما به شدت به دسترسی به دریای سیاه نیاز داریم. “
از زمان تهاجم روسیه در 24 فوریه، سازمان ملل بر تعداد غیرنظامیان کشته و زخمی شده در سراسر اوکراین بر اثر درگیری نظارت کرده است. این روند جامع است، به این معنی که تعداد واقعی قربانیان تقریباً به طور قطع بسیار بیشتر است.
هزاران هدف غیرنظامی
خانم لوبرانی که همچنین هدف قرار دادن گسترده زیرساخت‌های غیرنظامی در جریان تبادل گلوله‌ها را مورد تاکید قرار داد، گفت: «تعداد کشته شدن 5000 غیرنظامی و بیش از 5000 زخمی تنها گوشه‌ای از واقعیت ترسناک است.
من نمی‌توانم تعداد دقیق بیمارستان‌ها، مدارس و خانه‌های آسیب‌دیده را بگویم، اما می‌دانیم که این تعداد به هزاران نفر می‌رسد و به سادگی نمی‌توانیم اعداد دقیق را تأیید کنیم.»
بیش از 300 سازمان در حال کار بر روی پاسخ بشردوستانه هستند خانم لوبرانی گفت، در اوکراین، نزدیک به 200 نفر از آنها سازمان های غیردولتی ملی هستند که شامل اوکراینی هایی هستند که “اولین پاسخ دهندگان هستند… آنها واقعا از یکدیگر حمایت می کنند.”
محدودیت های راهنما
این مقام امدادی سازمان ملل در آنجا ادامه داد که از 24 فوریه، سازمان ملل و شرکای بشردوستانه به نزدیک به 9 میلیون نفر در هر منطقه از اوکراین کمک های نجات داده اند و افزود که نزدیک به دو میلیون نفر برای “انتخاب های خود” کمک های نقدی دریافت کرده اند. برای رفع نیازهای اساسی خود داشته باشند.»
با وجود این موفقیت ها، دسترسی به کمک هنوز در بسیاری از نقاط بسیار خطرناک است.
خانم لوبرانی گفت: «ما نتوانستیم تدارکات امدادی را دریافت کنیم یا به خرسون برسیم. ما نتوانستیم وسایل امدادی را تحویل دهیم یا به ماریوپل برسیم. ما نتوانستیم از هیچ نوع کمکی حمایت کنیم و حتی نتوانستیم طرفین را بر سر راهروهای امن برای تخلیه مردم از سورودونتسک به توافق برسانیم تا آنها بتوانند در مسیر دلخواه خود حرکت کنند.
© یونیسف / خوان هارو
خانواده ای که از درگیری در ماریوپل فرار می کنند به ایستگاه قطار لویو در اوکراین می رسند.
هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل برای اوکراین تأکید کرد که این سناریو «برای مادر کودک چهار ماهه‌ای که من هنگام حمایت از تخلیه نیروگاه‌های ماریوپل و آزوفستال در آنجا ملاقات کردم، جدید نیست. او به من گفت که چگونه او چگونه است. او ماه ها بدون دیدن نور خورشید زنده ماندچگونه او برای تغذیه خود تلاش می کرد و چگونه او و دیگران مجبور بودند بدون آب تمیز کافی برای نوشیدن زنده بمانند.”
و خانم لوبرانی افزود که او همچنین “برای مردم تقریباً کل منطقه لوهانسکا، نه فقط سورودونتسک و لسیچانسک، که در آن تصاویری از ویرانی های ناشی از درگیری های بین طرفین در این درگیری وحشتناک را دیده ایم، تازگی ندارد.”
ترس از نامزدی در ماریوپل
ماتیلدا بوگنر، رئیس هیئت نظارت بر حقوق بشر در اوکراین، در پاسخ به سوالی در مورد وضعیت شهر بندری ماریوپول، گفت که سازمان ملل به تلاش خود برای تضمین ورود نیروهای روسی به آنجا ادامه می دهد.
همچنین نگرانی‌هایی در مورد روند به اصطلاح انحلال افرادی که می‌خواهند شهر ویران را ترک کنند وجود دارد.
خانم بوگنر گفت: “ما درک می کنیم که اگر مردم به طور کامل از این روند انحلال عبور نکنند، می توان آنها را بازداشت و بازداشت کرد، گاهی اوقات در مناطقی از دونتسک و ما برای امنیت آنها می ترسیم.” ما در گذشته مستند کرده‌ایم که افرادی که در مناطق تحت کنترل نیروهای مسلح – نیروهای مسلح روسیه در شرق – در بازداشتگاه‌ها نگهداری می‌شوند، تحت شکنجه، بدرفتاری و بدرفتاری قرار گرفته‌اند. ما بسیار نگران هستیم که این ممکن است ادامه یابد. “
