بعدی-سلسله چینگ آخرین سلسله امپراتوری چین است. امپراتوران این سلسله از سال 1636 به مدت نزدیک به سیصد سال بر چین حکومت کردند. در سال 1911 با “انقلاب شینهای” پس از یک دوره شورش و هرج و مرج چندین ساله، حکومت شاهنشاهی پایان یافت و حکومتی به نام “جمهوری چین” شناخته شد. (همچنین “جمهوری چین” چین تشکیل شد. در سال 1949 جایگزین شد و در نتیجه جنگ داخلی تسلیم دولت کمونیستی جمهوری خلق چین شد).
به گزارش فردا در ابتدا، امپراتوری چینگ بزرگترین قدرت در شرق آسیا بود، اما در اواخر سلطنت خود، از فساد شدید رنج می برد و از نظر اقتصادی در وضعیت بسیار ضعیفی قرار داشت. ناکامی های فراوان قدرت های استعمارگر خارجی و دخالت آنها در امور کشور از عوامل مهم افزایش این ضعف و فساد بود. از این دوره در تاریخ چین به عنوان “قرن تحقیر” یاد می شود. در سالهای پیش از فروپاشی، دولت چینگ تلاش‌هایی برای اصلاحات سیاسی و اقتصادی در کشور انجام داده بود، اما دامنه شورش و آشوب بیش از آن گسترده بود که این اصلاحات بتواند آتش خود را خاموش کند.
عکس هایی که در اینجا می بینید مربوط به سال های آخر امپراتوری چینگ است. یعنی بین 110 تا 150 سال پیش. در این عکس ها تصویری واضح از فرهنگ و وضعیت مردم چین در آن دوران را مشاهده می کنید.
1. بازاری در گوانگژو (1880).
2. یک متخصص پا در پکن در حال معاینه یک بیمار (1869).(طبق قانون دولت چینگ، همه مردان چینی تبار “هان” باید موهای خود را به همان روشی که در تصویر نشان داده شده است ببافند.)
3. خدمتکاری که برای یک خانواده ثروتمند کار می کند (1874).(پاهای زن شکلی غیرعادی دارد و این به این دلیل است که سنت بستن پاها بر روی آنها انجام می شد. این سنت نزدیک به هزار سال است که بر روی بسیاری از دختران چینی انجام می شود. پاها در یک نوزاد دختر بسته شده است. چهار انگشت پا به جز انگشت شست پا شکسته شد و زیر پا جمع شد و سپس پا را با پارچه ای بستند تا شکل خود را حفظ کند و این سنت دردناک مانع رفت و آمد زنان می شد اما خانواده های ثروتمند اجازه می دادند. زیبایی و موقعیت اجتماعی بالا: در پایان سلسله چینگ، این سنت در میان طبقات پایین جامعه نیز گسترش یافت).
4. جوانان چینی از تریاک استفاده می کنند (1880).(تریاک از قرن هفتم پس از میلاد در چین به صورت دارویی استفاده می شد، اما در قرن هجدهم در انگلستان، برای اینکه مجبور به پرداخت نقره برای کالاهایی که از چین وارد می کرد و کشت خشخاش در هندوستان و جایگزینی تریاک نشوند. در تجارت خود با چین، استفاده از تریاک در بین جوانان چینی گسترش یافت در این دوره که چین واردات تریاک را ممنوع کرد، انگلیس برای لغو این ممنوعیت با چین وارد جنگ شد.
5. دختران کوچک تریاک مصرف می کنند.
6. گروهی از مردم در حال تماشای اپرای پکن (1908).(اپرای پکن نام نمایش سنتی چینی است که با آواز، رقص، موسیقی و بیان داستان‌ها و افسانه‌های باستانی همراه است. در انقلاب فرهنگی دوران مائو گفته می‌شد که اپرای پکن باید با «اپرای انقلابی» جایگزین شود. اپرای انقلابی نمایشی بود که ارزش‌های جمهوری خلق کره را نشان می‌داد.)
7. دو تاجر ثروتمند غذا می خورند و گروهی از دختران برای آنها بازی و آواز می خوانند (1901).
8. دو دختر در حال نواختن و آواز خواندن (1901).
9. مردان با ابزار جنگ (1872).
10. سه تاجر در لباس های سنتی (1869).
11. زنی اشرافی در کنار خدمتکارش (1869).
12. مردان چینی در کنار شترهایی که برای حمل کالا در کاروان ها استفاده می شد. (پکن، 1901).
13. پرتره زنی در قایق (گوانگدونگ، 1869).
14. دانش آموزان مدرسه روی شانه های یکدیگر می ایستند تا تصویر اژدها را بکشند (پکن، 1902).
15. زنان کاخ در لباس سلطنتی و آرایش دربار کینگ (1910).
16. رودخانه ای در منطقه سیچوان (1906).
17. تازه ازدواج کرده آماده رفتن به خانه شوهرش (1911). (معمولا عروس خانم ها از روبند پارچه ای استفاده می کنند، اما در این عکس سبدی روی سر عروس گذاشته شده است.)
18. مردان مغولی در حال اجرای نمایش سنتی در استان هبی (1909).
19. دهقانانی که کیسه های چای را حمل می کنند (سیچوان، 1908).
20. پیدا شدن کودکان ربوده شده در کشتی (فوژو، 1904).این کودکان ربوده شده و به بردگی فروخته شدند.
21. میوه فروش دوره گرد در پکن (1869).
22. تماشای فانوس جادویی (شهر فرانج) در پکن (1871).
23. تراس یک چایخانه در هنگ کنگ (1868).
24. پکن فروشنده حیوانات خانگی (1871).
25. طراحی هنگام کار در کارگاه خود (هنگ کنگ، 1871).
