مایک گریر اولین بازی فصل جدید خود را در دانشگاه بوستون نه روی یخ، بلکه در جایگاه‌ها گذراند، اما برای ترکیب آماده نبود، زیرا به یکی از کارمندان دبیرستان رسیدگی می‌کند که برنامه را بررسی می‌کند. او در سه بازی بعدی زمان کمی یخ زده دید و سپس به او گفته شد که این همان چیزی است که می تواند برای بقیه فصل نیز انتظار داشته باشد.
تجربه فروتنانه آتش زیر جناح راست بزرگ از هالیستون، ماساچوست، شعله ور شد و او را در مسیری قرار داد که در نهایت به قهرمانی هاکی کالج، یک حرفه 14 فصلی در لیگ ملی هاکی، و جایی که او امروز است – تازه منصوب شده است. جنرال موتورز از San Jose Sharks و اولین GM سیاه. در تاریخ لیگ
گریر که سه فصل را با کوسه ها در طول هاکی ملی خود سپری کرد، گفت: “من بازیکن خوبی بوده ام و به من گفته شده که قرار نیست آنقدر بازی کنم، چیزی که در زندگی من برای من اتفاق نیفتاده است.” حرفه لیگ، در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت. سهشنبه. “درس این است که هیچ راه آسانی وجود ندارد. تنها کاری که باید انجام داد این است که سخت‌تر کار کنیم، سخت‌تر تمرین کنیم. من فقط مصمم بودم که صندلی‌ام را در تیم به دست بیاورم و اجازه ندهم کسی آن را از دست بدهد.”
جاناتان بیچر، رئیس شرکت مادر فرنچایز، Sharks Sports and Entertainment، هنگام اعلام این انتصاب، گفت که سرسختی گرییر یکی از ویژگی هایی بود که به او این شغل را داد. او گفت: «چند نامزد گرانقدری وجود دارند که از قدرت شخصیتی برخوردارند تا نه تنها در زمان‌های خوب، بلکه در شرایط سخت رهبری کنند. “مایک به طور مداوم این را نشان داده است.”
حتی آن شب در سکوهای BU در تصمیم گیری تیم نقش داشت. Recruit Greer با کریس دروری بود که اکنون رئیس و مدیر کل رنجرز است. دروری یک سال پیش گریه را به عنوان مشاور عملیات هاکی به رنجرز آورد، موقعیتی که گریر در درجه اول به عنوان دستیار مدیر کل کار می کرد. دروری از سان خوزه خواست که این کار را به گریر بسپارد و دفتر پیشخوان کوسه ها گوش فرا داد.
تعداد بازیکنان سیاهپوست در NHL هنوز کم است، اما در دهه گذشته افزایش یافته است، و در سال های اخیر، اعضای گروه های اقلیت موقعیت هایی را در مدیریت و رسانه های ورزشی به دست آورده اند. کیم دیویس، یک آمریکایی آفریقایی تبار، معاون اجرایی ارشد لیگ برای تأثیرات اجتماعی، ابتکارات رشد، و امور قانونگذاری است. دلفینا مورو، همچنین آمریکایی آفریقایی تبار، مدیر ابتکارات استراتژیک و اجتماعی پنگوئن های پیتسبورگ است. کوین ویکس و آنسون کارتر، دو بازیکن سابق سیاه پوست، به طور منظم به عنوان تحلیلگر در برنامه های تلویزیونی NHL ظاهر می شوند.
زنان در دفاتر جلویی نیز پیشرفت کرده اند. پس از اینکه شیاطین این هفته کیت مادیگان را به خدمت گرفتند، پنج دستیار جنرال موتورز در چهار فرنچایز NHL وجود دارد.
گریر، 47 ساله، گفت که اولین مدیر کل سیاهپوست لیگ برای او اهمیت زیادی دارد. او گفت: «این چیزی نیست که من دست کم گرفته باشم. من مسئولیتی را که با قلمرو همراه است تشخیص می‌دهم، اما از آن حمایت می‌کنم. اگر خوب عمل کنیم، امیدواریم درهایی را به روی کسی باز کند که آن را دنبال کند.»
در حالی که گریر اولین مدیر کل سیاه پوست در NHL است، او اولین کسی نیست که این سمت را در خانواده خود دارد. برادر او، کریس، از سال 2016 در میامی دلفین ها در NFL حضور داشته است.
مایک گریر گفت: «در بزرگ شدن، در مورد چالش‌های فهرست‌های ساختن صحبت کردیم. “در شام می خواهم در مورد فوتبال صحبت کنم. آنها می خواهند در مورد هاکی صحبت کنند. آنها قطعا به من کمک زیادی کردند.”
مایک گریر قبل از یک سال حضور در دفتر اصلی رنجرز، چهار سال را به عنوان پیشاهنگ برای شیکاگو و دو سال را به عنوان کمک مربی برای شیاطین گذراند. او در دوران فوتبالی خود 162 گل و 221 پاس گل در 1060 بازی به ثمر رساند.
گریر در دیترویت متولد شد، پسر بابی گریر، دانشجوی سابق کالج که به سمت مربیگری رفته بود. زمانی که بابی به عنوان کمک مربی برای کالج بوستون استخدام شد، خانواده خود را به منطقه بوستون نقل مکان کرد، جایی که مایک در چهار سالگی بازی هاکی را آغاز کرد. بابی بعداً مربی پاتریوتز شد.
در سال 1984، زمانی که مایک 9 ساله بود، در Sports Illustrated مورد توجه قرار گرفت زیرا در دو فصل 227 گل به ثمر رساند. چند سال بعد، زمانی که مایک امیدوار بود برادر بزرگترش کریس را در فوتبال جوانان دنبال کند، از محدودیت وزنی 120 پوندی پاپ لیگ عبور کرد و به هاکی چسبید.
در هاکی جوانان، گریر مرتباً نظرات تحقیرآمیز و گاهی توهین‌های نژادی از والدین و بازیکنان رقیب می‌شنید. مادرش، وندی، که در سال 2009 درگذشت، از او می‌خواست که با عمل پاسخ دهد، نه با کلمات. او می گفت: “فقط دیسک را در شبکه قرار دهید.”
جک پارکر، مربی هاکی مردان دانشگاه بوستون در آن زمان، گریر را به خاطر جثه اش – 6 فوت و 1 اینچ و بیش از 200 پوند – مورد توجه قرار داد، اما یکی از دستیاران او ویژگی دیگری را دید.
پارکر 77 ساله گفت: “همه هم تیمی هایش منتظرند تا بعد از بازی با او معاشرت کنند و سپس چهار یا پنج نفر از تیم دیگر وارد می شوند و می خواهند با او هم صحبت کنند.” او چنین شخصیتی داشت.
گریر برای فصل سال اول خود با وزنی نزدیک به 250 پوند وارد شد و پس از کمی یخبندان، به شدت به اتاق وزنه زد.
جی پاندولفو که با گریر در BU بازی کرد و پس از پنج فصل به عنوان دستیار بروینز در ماه مه سرمربی تریرها شد، گفت: “او فقط مصمم بود تا خود را تا آنجایی که می تواند یک بازیکن هاکی خوب بسازد.” انکار نخواهد شد.»
در فصل دوم – در آن زمان دروری دانش آموز کلاس چهارم و یکی از نزدیکترین دوستانش بود – گریر 20 پوند سبکتر بود و چربی بدنش از 25 به 12 درصد کاهش یافت. او 29 گل به ثمر رساند، برای تیم برتر مساوی شد و او که برای تیم اول تمام آمریکایی انتخاب شد، به BU کمک کرد تا یک قهرمانی ملی را کسب کند.
گریر گفت که به ندرت در دانشگاه نظرات نژادپرستانه در مورد یخ می شنود. یک بار که این کار را کرد، دروری تلافی کرد. پارکر گفت: “من از دروری عصبانی بودم، زیرا او تقریباً دعوا را شروع کرد، تا اینکه دلیل آن را فهمیدم.”
گریر در دور نهم در سال 1993 توسط سنت لوئیس به خدمت گرفته شد و زمانی که تصمیم گرفت برای فصل سوم به BU بازگردد، باشگاه حقوق ادمونتون او را مبادله کرد. او پس از سال اول تحصیلی با اویلرز قرارداد امضا کرد و به سرعت به عنوان یک نقش آفرین قابل اعتماد شناخته شد – آن نوع مردی که کارهای مهمی را انجام می دهد که در برگه امتیازات ظاهر نمی شوند، مانند چک کردن و برنده شدن در دعواهای یک به یک.
در طول سال ها، این علاقه به نکات مهم هاکی باعث شده است که بسیاری از مربیان و هم تیمی ها بگویند که گریر این پتانسیل را دارد که روزی مربی یا حتی مدیر کل شود.
رایان میلر که دروازه بان بوفالو سیرز در دو دوره حضور گریر با تیم بود، می گوید: «او بازی را درست انجام داد و رفتار بسیار خوبی داشت. او گرم شده است و ماهیت رقابتی را به یخ آورده است، و وقتی شما آن را دارید و می دانید چگونه با مردم تعامل کنید، منطقی است که چرا مردم می توانند مایک را در نقش های مختلف ببینند.
روز سه شنبه از گریر پرسیده شد که او چه نوع بازی از کوسه ها می خواهد. او پاسخ داد: “سرسخت. خیلی رقابتی. سریع. در صورت تو.” این همچنین توصیف مناسبی از سبک بازی او بود.
در شش فصل حضور در ادمونتون، گریر دو بار 20 گل به ثمر رساند. او در سال 1997 زمانی که کریس سایمون از روزنامه واشنگتن کپیتالز در دعوا با گریر از توهین نژادی استفاده کرد و برای سه بازی محروم شد، خبرساز شد.
تا سال 2004، گریر برای بوفالو بازی می کرد – به عنوان وینگر راست در خط مرکزی دروری. هر دو کلیک کردند و با گلزنی میلر، سابرز به فینال کنفرانس شرق در سال 2006 رسید و در هفت بازی مغلوب کارولینا شد.
او سه فصل را با کوسه ها گذراند و سپس برای دو کمپین نهایی به Cypress بازگشت. در بازی 7 در دور اول پلی آف 2011 در برابر فیلادلفیا، شوت مرحله اول از دست گریر خارج شد و از میلر گذشت و فلایرز را برد. بعد از بازی، گریر با لباس خود در رختکن میهمان نشست و گریه کرد، حتی پس از دوش گرفتن طولانی هم تیمی هایش.
ثابت کرد که این آخرین بازی او بود اما پایان کار او در هاکی نبود.
پارکر گفت: «من فکر می‌کنم او به همان اندازه جنرال موتورز کار می‌کند، به همان دلایلی که در تمام جنبه‌های دیگر زندگی‌اش خوب عمل می‌کند. “او یک رقیب است. او مردم و هاکی را می شناسد. این یک کار تیمی است.”
