“به طرز غم انگیزی، این مشکلی است که بدتر می شود – به ویژه برای زنان و دختران، که اکثریت افرادی هستند که در سطح جهانی شناسایی می شوند.”
جدا و ضعیف
درگیری، آوارگی اجباری، تغییرات آب و هوایی، نابرابری و فقر ده‌ها میلیون نفر را در سراسر جهان فقیر، منزوی و آسیب‌پذیر کرده است.
همه‌گیری COVID-19 کودکان و جوانان را به طور کلی از دوستان و همسالان خود جدا کرده است و آنها را وادار کرده است که زمان بیشتری را به تنهایی و آنلاین بگذرانند.
دبیرکل سازمان ملل توضیح داد: قاچاقچیان انسان از این آسیب‌پذیری‌ها استفاده می‌کنند و از فناوری پیشرفته برای شناسایی، ردیابی، کنترل و بهره‌برداری از قربانیان استفاده می‌کنند.
IOM بندر اسپانیا
مانوئلا مولینا، مهاجر ونزوئلایی (نام واقعی او نیست) به او وعده شغلی مناسب در ترینیداد داده شد، اما دقایقی پس از رسیدن، او را مجبور کردند سوار ماشینی کنند که به مکانی مخفی منتقل شد.
قاچاق سایبری
پلتفرم های آنلاین اغلب از به اصطلاح “وب تاریک” استفاده می کنند، آنها به مجرمان اجازه می دهند تا با وعده های دروغین افراد را استخدام کنند.
و فناوری به طور ناشناس محتوای خطرناک و تحقیرآمیز را که به قاچاق انسان دامن می‌زند اجازه می‌دهداز جمله بهره کشی جنسی از کودکان.
موضوع امسال – استفاده و سوء استفاده از فناوری – به همه یادآوری می کند که در حالی که می تواند قاچاق انسان را فعال کند، فناوری نیز می تواند ابزاری حیاتی در مبارزه با آن باشد.
به نیروها بپیوندید
دبیرکل بر نیاز دولت‌ها، شرکت‌ها و جامعه مدنی برای سرمایه‌گذاری در سیاست‌ها، قوانین و راه‌حل‌های مبتنی بر فناوری که می‌تواند قربانیان را شناسایی و حمایت کند، عاملان را شناسایی و مجازات کند و اینترنت امن، باز و مطمئن را تضمین کند، تاکید کرد.
وی گفت: “به عنوان بخشی از اجلاس آینده سران 2023، من یک پیمان دیجیتال جهانی را برای جلب نیاز جهان به ارائه حکمرانی خوب در فضای دیجیتال پیشنهاد کرده‌ام و از همه می‌خواهم که “به این موضوع توجه و کار کنند. سزاوار است و تلاش می کند تا یک بار برای همیشه به بلای قاچاق انسان پایان دهد.»
خطرات فناوری
غاده ولی، رئیس دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد در پیام خود به این روز بیشتر در این زمینه صحبت کرد.
او اذعان کرد که فناوری دیجیتال در طول محدودیت‌های همه‌گیری یک «راه نجات حیاتی» بود و هشدار داد که «به‌طور فزاینده‌ای توسط مجرمان مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد».
ماهیت نامحدود فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) قاچاقچیان انسان را قادر می سازد تا دامنه خود را گسترش دهند و سود با مصونیت بیشتر.
بیش از 60 درصد از قربانیان شناخته شده قاچاق انسان در 15 سال گذشته زنان و دختران بوده اند که بیشتر آنها به منظور بهره کشی جنسی قاچاق شده اند.
همانطور که درگیری ها و بحران ها به بدبختی می افزایند، تعداد بی شماری دیگر در معرض خطر قرار گرفتن وعده های دروغین فرصت ها، شغل و زندگی بهتر قرار دارند.
حفاظت از فضاهای آنلاین
برای محافظت از مردم، فضاهای دیجیتال باید با استفاده از فناوری ها برای همیشه در برابر سوء استفاده مجرمانه محافظت شوند.
خانم والی گفت: «مشارکت با شرکت‌های فناوری و بخش خصوصی می‌تواند مانع از سوءاستفاده قاچاقچیان انسان از اقشار آسیب‌پذیر شود و مانع از انتشار محتوای آنلاین شود که درد و رنج قربانیان قاچاق را تشدید می‌کند.
با پشتیبانی مناسب، مجری قانون می تواند از هوش مصنوعی، داده کاوی و سایر ابزارها برای شناسایی و بررسی شبکه های قاچاق استفاده کند.
وی در پایان گفت: “در این روز جهانی مبارزه با قاچاق انسان، اجازه دهید متعهد شویم از بهره برداری آنلاین جلوگیری کنیم و قدرت فناوری را برای محافظت بهتر از کودکان، زنان و مردان و حمایت از قربانیان تقویت کنیم.”
قاچاق در جنگ
گروهی از کارشناسان مستقل حقوق بشر که توسط سازمان ملل منصوب شده اند تاکید کردند که جامعه بین المللی باید “پیشگیری و پاسخگویی را در رابطه با قاچاق انسان در شرایط درگیری تقویت کند.”
زنان و دختران، به‌ویژه زنان آواره، به طور نامتناسبی تحت تأثیر قاچاق انسان به منظور بهره‌کشی جنسی، ازدواج اجباری و کودکان، کار اجباری و بندگی خانگی قرار می‌گیرند.
خطرات استثمار، که در مواقع بحران رخ می‌دهد، جدید نیست. آنها به نابرابری‌های ساختاری موجود مرتبط هستند و اغلب بر اساس هویت‌های همپوشانی، تبعیض و خشونت مبتنی بر جنسیت، نژادپرستی، فقر و ضعف در سیستم‌های حمایت از کودکان است. کارشناسان گفتند.
نابرابری ساختاری
پناهندگان، مهاجران، آوارگان داخلی و افراد بدون تابعیت به ویژه در معرض خطر حملات و آدم ربایی هایی هستند که منجر به قاچاق می شود.
این خطرات با محدودیت های مستمر در حفاظت و کمک، اسکان مجدد محدود و الحاق خانواده ها، تضمین های کاری ناکافی و سیاست های محدود کننده مهاجرت افزایش می یابد.
آنها افزودند: «این نابرابری‌های ساختاری در دوره‌های منتهی به درگیری، در حین و پس از درگیری تشدید می‌شود و به‌طور نامتناسبی بر کودکان تأثیر می‌گذارد».
مدارس را هدف قرار می دهد
به گفته کارشناسان سازمان ملل، علیرغم ارتباط بین فعالیت های گروه های مسلح و قاچاق انسان – به ویژه با هدف قرار دادن کودکان – مسئولیت پذیری “کم مانده و پیشگیری ضعیف است.”
آنها گفتند قاچاق کودکان – با مدارسی که اغلب هدف آنها قرار می گیرد – “با سوء استفاده شدید علیه کودکان در شرایط درگیری مسلحانه، از جمله استخدام، استفاده، ربودن و خشونت جنسی مرتبط است”.
خشونت جنسی علیه کودکان ادامه دارد و اغلب منجر به قاچاق برای استثمار جنسی، بردگی جنسی، حاملگی اجباری و ازدواج اجباری و همچنین کار اجباری و بندگی خانگی می شود.
