صبح بخیر. دوشنبه است. ما برای تعطیلات از زیرزمینی در کوئینز دیدن خواهیم کرد که قبلاً با خانه های شیرینی زنجفیلی پر شده است. ما همچنین خواهیم فهمید که چه اتفاقی برای یکی از نقاط روشن همه‌گیری، یعنی طرح خیابان‌های باز شهر افتاده است.
خطی وجود دارد که طاق جان لاوچ را توصیف می کند و کلمنت کلارک مور آن را نوشته نیست. این از یک تبلیغ قدیمی Crazy Eddie است که چند روز پیش در اینجا ذکر شده است: “در ماه اوت کریسمس است!”
در زیرزمین لاوچ، کریسمس در ماه جولای بود، و کریسمس در سپتامبر و اکتبر بود: هر روز در زیرزمین در Forest Hills، Queens، کریسمس است، به جز زمانی که در هر جای دیگر کریسمس است. از ژانویه تا نوامبر، Lovech خانه های شیرینی زنجبیلی، آجیل شکن شیرینی زنجبیلی، سورتمه شیرینی زنجبیلی و بابا نوئل شیرینی زنجفیلی درست می کند.
او آنها را روی قفسه‌ها، میزها، صندلی‌ها و حتی یک عثمانی ردیف می‌کند تا زمانی که آنها را در دهکده‌ای غول‌پیکر شیرینی زنجفیلی در بازار اسکس در پایین شرق ساید جمع آوری کند. پیشنهاد GingerBread Lane آن در تاریخ 26 نوامبر، کمی بیش از 100 روز از امروز در آنجا افتتاح خواهد شد.
لاوچ که گفت 800 خانه ساخته اما به 1500 خانه نیاز دارد، در حالت آماده باش است.
لاوچ گفت: «اولین باری که مردم متوجه می‌شوند که شما یک کسب‌وکار با موضوع تعطیلات را اداره می‌کنید، بر اساس این فرض عمل می‌کنند: «اوه، خوب، تابستان است، شما آبلیمو می‌خورید، بازی تماشا می‌کنید، لگد می‌زنید». اما من باید در تمام تابستان هر ماه حدود 300 خانه داشته باشم.
یعنی از 70 تا 80 ساعت کار در هفته. طبل‌ها، سورتمه‌ها و گوزن‌های شمالی وجود خواهند داشت – همه خوراکی‌اند، اگرچه لاوچ گفت که خوردن میان وعده بابانوئل ایده بدی خواهد بود.
“چطور از طریق آن جویدید؟” او گفت، روی یک سطح سخت با فراست ساخته شده از پودر قند، سفیده تخم مرغ و خامه تارتار ضربه بزنید. منظورم این است که مگر اینکه دندان هایی مانند «پارک ژوراسیک» یا «آخرالزمان زامبی» داشته باشید.
از دست دادن دندان تنها خطر بالقوه در دنیای شیرین لاوچ نیست. او گفت که یک بار ضربه مغزی شد که پوسته نان زنجبیلی به سرش اصابت کرد. داشت او را از دیواری که در آن گیر کرده بود بیرون می کشید.
ساعاتی بعد احساس کرد که سردرد در حال آمدن است. او یک بازیکن هاکی بود. او احساس ضربه مغزی را می دانست و خود را به اورژانس رساند. لوویچ به یاد می‌آورد: «به پزشک معالج بگویید چه اتفاقی افتاده است، و او می‌گوید: «از خانه‌ی شیرینی زنجبیلی ضربه مغزی گرفتم.» لاوچ به او اطمینان داد که حقیقت را به او می‌گوید.
یک سرآشپز اجرایی سابق که یک پروژه جانبی را به یک شغل تمام وقت تبدیل کرده است، لاوچ ریش دارد، اما سفید نیست و وقتی می خندد، معده اش مانند یک کاسه پر از آنچه می دانید نمی لرزد. او کسی نیست که می گوید “هو، هو، هو” و در حین کار به موسیقی کریسمس گوش نمی دهد.
او گفت: “من بیشتر سال خود را با لباس خواب و جوراب‌های فلانل در اینجا کار می‌کنم. من نگران منابع انسانی نیستم، نگران صنف نیستم، چیزهایی که شما به‌عنوان سرآشپز باید نگران آن باشید. اونجا یه چاقو روی زمین نشسته که ازش برای خراشیدن دانه های ژله استفاده می کنم. او گفت چاقوی روی زمین مرا به دردسر می اندازد” در آشپزخانه هتل.
برای جلوگیری از نرم شدن دیواره های شیرینی زنجفیلی که باید به سختی یک Sheetrock باشد، چهار دستگاه رطوبت گیر را اجرا می کند. این ساختمان با لوازمی است که با تخفیف های بعد از تعطیلات خریداری شده است، اما نه با 50 درصد تخفیف در 26 دسامبر. او گفت: “معمولاً در عرض دو هفته، آنها تا 90 درصد برای خلاص شدن از شر آن افزایش می یابند و من آن را خریداری می کنم.” “یک دوجین آب نبات برای یک سکه!”
آب و هوا
از یک روز نیمه آفتابی نزدیک به دهه 80 لذت ببرید. در شب، هوا اکثرا ابری است و در دهه 1960 یک شیب موقت به اوج خود رسید.
پارکینگ جانبی جایگزین
امروز (روز قیامت) به حالت تعلیق درآمد.
سلمان رشدی، نماینده نویسنده، که روز جمعه حدود 10 ضربه چاقو خورد، گفت که او را از دستگاه تنفس مصنوعی خارج کردند. اندرو ویلی، مامور، در پیامی نوشت: راه بهبودی آغاز شده است. این مدت طولانی خواهد بود. مصدومیت ها جدی است، اما وضعیت او در مسیر درستی پیش می رود.
رشدی دقایقی قبل از سخنرانی در موسسه Chautauqua در غرب نیویورک روی صحنه مورد حمله قرار گرفت. این حمله وحشت را به یک عقب نشینی ایده آل آورد (در بالا). هادی مطر، 24 ساله، از فیرویو، نیوجرسی، پس از اینکه تماشاچیان او را روی زمین کشتی گرفتند، دستگیر شد.
رشدی موضوع فتوای مقام معظم رهبری ایران پس از انتشار رمان «آیات شیطانی» رشدی در بیش از 30 سال پیش بود که به مسلمانان دستور کشتن او را داده بود.
اخبار محلی بیشتر
هنر و فرهنگ
مبارزه برای “خیابان های باز” پسند پیاده
شصت و سه مایل از میدان تایمز تا ترنتون، نیوجرسی، یا بریجپورت، کانکتیکات، تقریباً خیلی دور است. همچنین تعداد مایل‌های «خیابان‌های باز» مناسب برای عابر پیاده در شهر نیویورک است که گم می‌شوند.
ابتکار خیابان‌های باز شهر، ترافیک را در برخی از بلوک‌ها در ساعت‌های معین تا هفت روز هفته ممنوع یا محدود می‌کند. این یک نقطه روشن در سال همه‌گیری 2020 بود، زمانی که شهر 83 مایل خیابان را برای این برنامه تعیین کرد. اما حفظ خیابان های باز دشوارتر از حد انتظار شده است. اکنون کمی بیش از 20 مایل وجود دارد.
مسئولان شهر و گروه‌های اجتماعی با ابتکاری که هنوز جدید است، تلاش می‌کنند بفهمند چه چیزی مؤثر است و چه چیزی مؤثر نیست. مقامات گفتند که در حال افزایش پنج مایلی خیابان های باز در اطراف شهر هستند. یدانیس رودریگز، کمیسر حمل و نقل گفت که شهر متعهد به سرمایه گذاری و گسترش این برنامه است.
اما در جکسون هایتس، کوئینز، گرین پوینت و بروکلین، خیابان‌های باز واکنش‌هایی را برانگیخت. رانندگان گرین پوینت اساساً دو خیابان باز در خیابان دریگز و خیابان راسل را پس از تخریب نرده‌های فلزی، زیر گرفتن و رها شدن در نیوتاون کریک بازسازی کرده‌اند.
Street Lab، یک سازمان غیرانتفاعی که با شهر برای توسعه خیابان‌های باز جدید کار می‌کند، گروه‌های اجتماعی را برای کمک به راه‌اندازی 11 سایت خیابان باز جدید سازماندهی کرده است. در خیابان 141 شرقی در برانکس، خیابانی روباز در کنار ساختمان مسکونی، مردم را هر شنبه برای بازی‌های بسکتبال، موسیقی و ساعت‌های داستان با Boogie Down Books، یک «کتابخانه بدون دیوار» که رویدادهای پاپ‌آپ را سازماندهی می‌کند، گرد هم می‌آورد.
مایکل بردی، مدیر اجرایی منطقه بهبود کسب و کار خیابان سوم در برانکس جنوبی، می‌داند که کار کردن خیابان‌های باز چقدر می‌تواند سخت باشد. این شرکت تلاش می کند سالانه 600000 دلار کمک مالی جمع آوری کند تا هزینه دو خیابان باز در خیابان الکساندر و خیابان ویلیس را بپردازد.
او گفت: «ما خیابان‌ها را برای بسته شدن خیابان‌ها مسدود نمی‌کنیم،» و افزود که کلاس‌های یوگا و کراس فیت، و همچنین سالساهای شنبه با گروه‌های موسیقی زنده – همه در برنامه ماهانه برنامه‌ها – باعث افزایش ترافیک در فروشگاه‌ها و رستوران‌ها شد.
خاطرات متروپولیتن
بیشتر شانه کنید
دفتر خاطرات عزیزم:
من یک هفته جستجو کردم تا یک شانه جیبی برای جایگزینی شانه ای که گم کرده بودم بخرم. به نظر نمی رسد کسی آن را بفروشد. من بسیاری از فروشگاه های Duane Reade و CVS را امتحان کرده ام. شاید مشکل زنجیره تامین بوده است.
بالاخره خراب شدم و از داروخانه ای زنجیره ای در خیابان جان یک بسته 20 شانه ای خریدم. شانه های رنگارنگ در تمام عرض ها، شکل ها و اندازه ها. برخی از آنها دستگیره و انتهای پیچ داشتند. چند عدد جیبی بود.
صندوقدار که با من تماس می گرفت گفت: “عالی است.” “همیشه شانه ها را چک کنید.”
به او گفتم که فقط می‌خواهم یک شانه بخرم اما هیچ‌کس تک‌شانه نمی‌فروشد.
او گفت: من به یک شانه نیاز دارم. “آیا می توانم یکی از اینها را با دلار بخرم؟”
با خوشحالی قوطی را باز کردم.
او گفت: «شما انتخاب می کنید کدام را.
