نظر | ورزشکاران کالج دستمزد زیادی می گیرند

ایالات متحده دارای فرهنگ منحصر به فرد ورزش های تیمی آماتور است که مزایای مثبتی مانند فرصت های بورس تحصیلی، افزایش مشارکت فارغ التحصیلان، علاقه دانش آموزان و سنت برجسته مدرسه را فراهم می کند.

با این حال، ارزش اصلی این فرهنگ از شاهکارهای چشمگیر در زمین یا موانع سرگرم کننده در محوطه دانشگاه نمی آید. این از این واقعیت ناشی می شود که دانشجویان ورزشکار دانشجو هستند: می توانند یک نظم ورزشی سختگیرانه را با رفتن به کلاس ها و دنبال کردن مدرک متعادل کنند. این به معنای گواهی است بر آنچه که می توان با اشتیاق و فداکاری به دست آورد، نه نمایشی از آنچه متخصصان برای انجام آن پول می گیرند.

تصور اینکه دانشجویان ورزشکار با انگیزه بتوانند این تعادل را ایجاد کنند سخت است. برخی از دانشگاه‌ها قبلاً در تلاش برای کاهش جنبه دانشجویی ورزشکار برای به حداکثر رساندن بخش ورزشی دستگیر شده‌اند. دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل و سایر مدارس شاهد رسوایی های کلاهبرداری دانشگاهی بوده اند، به طوری که دانشگاه ها از دوره های جعلی حمایت مالی می کنند یا به دانشجویان ورزشکار لطف می کنند. کسب درآمد از هر جنبه ای از ورزش های دانشگاهی، کاهش دانشجویان ورزشکار را به حرفه ای صرف تشویق می کند، در حالی که هدف این است که دانشجویان نیز بتوانند ستاره باشند.

– رافائل آربکس-مورو، دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، علم اطلاعات و داده

این مانند هر شغل پاره وقت دیگر در دانشگاه است

گفتن اینکه NCAA “اکنون اجازه کسب درآمد از ورزش های دانشگاهی را می دهد” گمراه کننده است، زیرا NCAA برای چندین دهه اجازه کسب درآمد از ورزش های دانشگاهی را داده است. مارس جنون، به عنوان یک نمونه پر استفاده اما معمولی، سالانه میلیاردها درآمد ایجاد می کند. موضوع این نیست که یک سازمان غیرانتفاعی سابق اکنون پولی شده است، بلکه حذف ناعادلانه دانشجویان ورزشکار از این تلاش پرسود بالاخره اصلاح شده است.

برای برخی از ورزشکاران ستاره در ورزش های رایج، تاییدیه های دانش آموز-ورزشکار شروعی اولیه برای چیزی است که در نهایت ممکن است به یک حرفه در ورزش حرفه ای تبدیل شود. اما اکثریت قریب به اتفاق دانشجویان ورزشکار درگیر ورزش های تخصصی هستند که بدون توجه به سطح موفقیت ورزشکار، امکان عقد قراردادهای سودآور را فراهم نمی کند. و برای آنها، غرامت دانشجو-ورزشکار فرصت های مالی کوچکی را ایجاد می کند که بی شباهت به سایر مشاغل پاره وقت نیست. من به عنوان یک دانش آموز ورزشکار در تیم شمشیربازی کلمبیا و عضو سابق تیم ملی ایالات متحده، NCAA را تحسین می کنم که سرانجام تشخیص داد که ما دانش آموزان ورزشکار حق بهره مندی از توانایی های ورزشی خود را به عنوان مدارس و برنامه های ورزشی و ملی خود داریم. انجمن های ورزشی این کار را انجام می دهند.

– کارولینا نیکسون، دانشگاه کلمبیا، فلسفه و اقتصاد

در مورد آموزش چطور؟

روش جدید پرداخت حقوق به دانشجویان ورزشکار در حال حاضر شروع به جداسازی افراد دارای و نداشتن در ورزش های دانشگاهی کرده است. کسانی که در کنفرانس های ورزشی بزرگ در مدارس ورزش های پردرآمد انجام می دهند، توانسته اند از پشتوانه خود برای کسب مبالغ هنگفت استفاده کنند. ورزشکاران دانشجویی که در کالج‌های کوچک شرکت می‌کنند یا ورزش‌های کم درآمد انجام می‌دهند، پاداش زیادی ندیده‌اند.

سال گذشته، تفاوت زیادی بین دیدگاه ارائه شده به بازیکنانی مانند، مثلاً برایس یانگ، کوارتربک دانشگاه آلاباما و شارلوت نورث، ستاره چوگان زنان کالج بوستون وجود داشت. با وجود پول روی میز، استخدام‌کنندگان بیشتر تصمیم می‌گیرند که در کجا شرکت کنند، شاید نه به خاطر تحصیلاتی که دریافت خواهند کرد، آموزشی که دریافت خواهند کرد، یا بسیاری از عوامل دیگر که برای موفقیت طولانی‌مدت ضروری هستند، بلکه به دلیل شناخت برند مدرسه و ورزشکار بازار بسیاری با سود مالی کوتاه مدت وسوسه می شوند که برای طول عمر ورزش های تیمی آنطور که ما می شناسیم مضر است.

کایران مورفی، دانشگاه کلرادو، علوم سیاسی

بد نیست برای استعداد پول دادن

پرداخت حقوق به دانشجویان ورزشکار اصلاحی ضروری برای مدل کسب و کار استثماری NCAA است. هرگز منطقی نبود که مربی فوتبال کالج مانند نیک سابان بتواند میلیون‌ها دلار به دست بیاورد در حالی که بازیکنانش را می‌توان برای لذت بردن از یک شام رایگان در رستورانی خارج از دانشگاه متوقف کرد.

اگرچه منتقدان خط مشی نام، تصویر و تشبیه ادعا می کنند که تحصیل رایگان به اندازه کافی جبران است، اما باید مطالعه سال 2020 از سوی اداره ملی تحقیقات اقتصادی را در نظر بگیرند که ادعا می کند بازیکنان فوتبال کالج در کنفرانس های معتبر سالانه 360000 دلار زیر 50 سال درآمد خواهند داشت. / 50 سود را با تیم های خود به اشتراک بگذارید. تعداد زیادی از ورزشکاران در فوتبال، محبوب ترین ورزش NCAA، از فقر می آیند. چگونه این ورزشکاران جوان را از فرصت تغییر زندگی برای بهبود استانداردهای زندگی و فرصت های خود محروم می کند؟

این به زنان نیز کمک خواهد کرد. طبق داده های گردآوری شده توسط Opendorse، زمانی که فوتبال از معادله خارج شود، زنان 52.8 درصد از هیچ معامله ای را تشکیل می دهند. ورزش های دیگر موفق شده اند یک محصول قانع کننده را جمع آوری کنند و در عین حال به ورزشکاران اجازه می دهند ارزش خود را به دست آورند. وقت آن است که NCAA نیز این کار را انجام دهد. در چه زمینه دیگری پرداخت هزینه به افراد مستعد برای خدمات آنها اشتباه است؟

– کوری واکر، دانشگاه میشیگان، تاریخ

ورزش دانشگاهی ضرر می کند

علیرغم بحث و جدل پیرامون دستمزدهای دانشجویان و ورزشکاران، اکثر مفسران مشکل بزرگ‌تر در ورزش دانشگاهی را از دست می‌دهند. طبق گزارش NBC، 80 درصد از مدارس دولتی بخش 1 NCAA برای شرکت در دو و میدانی از دانش آموزان هزینه دریافت می کنند. در برخی از کالج ها، 80 درصد درآمد ورزش از این هزینه ها به دست می آید. همانطور که مردم در مورد بخشودگی وام دانشجویی بحث می کنند، ما نیز باید بر کاهش هزینه ها تمرکز کنیم. در سال 2017، بلومبرگ گزارش داد که برنامه های فوتبال در حداقل 13 مدرسه بیش از 150 میلیون دلار از دست داده اند. هزینه ورزش های UC Berkeley نزدیک به نیم میلیارد بیشتر از ورزش های تولید شده است.

اگرچه بسیاری احساس می‌کنند که کالج‌ها مبالغ هنگفتی از ورزش کسب می‌کنند، حقیقت این است که بیشتر مدارس به اندازه کافی برای توجیه این برنامه‌ها ارائه نمی‌دهند. در واقع، خرس‌های طلایی از بسیاری از درآمدهای برکلی استفاده کردند و بودجه تحقیقاتی را برای این مدرسه در سال 2017 کاهش داد. در حالی که چین تعداد دکترای STEM بیشتری نسبت به ایالات متحده تولید می‌کند، آیا درست است که تا این حد روی ورزش‌های پر بدهی تمرکز کنیم؟ بهتر است آلبرت انیشتین بعدی را تامین مالی کنید تا تام برادی بعدی.

– آلیشیا لیو، کالج Swarthmore، ریاضیات و اقتصاد

برای ارسال پاسخ به نمای آینده در هفته آینده اینجا را کلیک کنید.