برای پایان دادن به مهاجرت دسته جمعی روهینگیاها به یک راه حل “جامع” نیاز است

حدود یک میلیون پناهنده در اردوگاه‌های وسیع در بازار کاکس باقی مانده‌اند، بدون چشم‌انداز فوری برای بازگشت به خانه‌های خود، که از این تعداد بیش از 150000 روهینگیا که اکثرا مسلمان هستند، باقی مانده‌اند. «در کمپ‌ها» در ایالت خود راخیناین در بیانیه ای که به نمایندگی از دبیرکل سازمان ملل منتشر شد، بیان شد آنتونیو گوترش

پس از کودتای نظامی در فوریه 2021، وضعیت بشردوستانه، حقوق بشر و امنیتی در خود میانمار به سرعت رو به وخامت گذاشت و شرایط را برای بازگشت پناهندگان کمتر مساعد کرد.

اشتراک گذاری بسیار مهم است

دبیرکل سازمان ملل متحد به آرزوهای قاطعانه برای آینده ای فراگیر در میان بسیاری از گروه های قومی و مذهبی کشور اشاره می کند و تأیید می کند.چه کسی – کداماین پر از و مشارکت فعال روهینگیا بخشی جدایی ناپذیر از راه حل میانمار برای بحران هستنددر این بیانیه آمده است.

افزایش دسترسی به کمک های بشردوستانه و توسعه به سازمان ملل متحد و شرکای آن به مناطق آسیب دیده حیاتی است.عاملان تمام جنایات بین المللی که در میانمار مرتکب شده اند باید پاسخگو باشند. yعدالت برای قربانیان این به یک آینده سیاسی پایدار و فراگیر برای کشور و مردم آن کمک خواهد کرد. “

تشدید بحران

میشل باشله، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد در سخنانی در ژنو گفت که نیروهای تاتمادو در میانمار به عملیات خود علیه غیرنظامیان در مناطق پرجمعیت جنوب شرق، شمال غرب و مناطق مرکزی در 18 ماه پس از سرنگونی ادامه داده و حتی تشدید کرده اند. دولت منتخب دموکراتیک

کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل گفت که استفاده از نیروی هوایی و توپخانه علیه روستاها و مناطق مسکونی “تشدید” شده است، در عین حال هشدار داد که افزایش خشونت های اخیر در راخین – خانه تاریخی سابق روهینگیا – می تواند بستگان این کشور را ناراحت کند. آرام منطقه، و اینکه آخرین منطقه نسبتاً پایدار کشور ممکن است از تجدید درگیری مسلحانه جلوگیری نکند.

جوامع روهینگیا اغلب در بین جنگجویان تاتمادو و جنگجویان شورشی ارتش آراکان گیر افتاده بودند یا مستقیماً در عملیات هدف قرار می گرفتند. بیش از 14 میلیون نفر به کمک های بشردوستانه نیاز دارند.

سخاوت بنگلادشی

نوئن هایزر، فرستاده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در میانمار، در جریان ماموریت چهار روزه خود در بنگلادش برای برجسته کردن سالگرد تلخ، گفت: «نمی‌توانیم اجازه دهیم این بحران به یک بحران فراموش‌شده تبدیل شود».

نخست وزیر بنگلادش در آنچه که به عنوان “بحث های سازنده” توصیف شد، از رهبری شیخ حسینه تشکر کرد و قدردانی عمیق سازمان ملل را از مردم و دولت بنگلادش به دلیل مشارکت فوق العاده آنها ابراز کرد.

سخاوت بنگلادش و جوامع میزبان نسبت به آوارگان روهینگیا در زمان نیاز نشان دهنده یک… نیاز فوری به تعهد بیشتر بین‌المللی و منطقه‌ای برای تقسیم بار و اطمینان از فراموش نشدن روهینگیاها،هایزر فرستاده ویژه گفت.

من به دفاع از رهبری بیشتر کشورهای منطقه در حمایت از بنگلادش و استفاده از اهرم فشار آن در میانمار برای ایجاد شرایط برای بازگشت داوطلبانه، ایمن و با عزت پناهندگان ادامه خواهم داد.

وی با تاکید بر اینکه روهینگیا به سفرهای زمینی و دریایی خطرناکی که آنها را در معرض بهره برداری جنایتکارانه از جمله قاچاق انسان و خشونت مبتنی بر جنسیت قرار می دهد، ادامه می دهد، تاکید کرد که میانمار در نهایت مسئول ایجاد شرایطی است که برای بازگشت داوطلبانه، ایمن، با عزت و پایدار باشد. برای میانمار همه پناهندگان و آوارگان اجباری.

در همبستگی بایستند

پرامیلا پتن، نماینده ویژه سازمان ملل در امور خشونت جنسی در درگیری‌ها، همچنین خواستار اقدام بین‌المللی بیشتر و کشورهای آسیب‌دیده شد.o در همبستگی با بازماندگان روهینگیا از جنایات شدید بین المللی برای اطمینان از دسترسی به عدالت و جبران خسارت، که کلید بهبود و نخود است، بایستید.م. “

«در سال‌های 2017 و 2018، در طی بازدیدهایم از کمپ‌های پناهندگان در بازار کاکس، از نزدیک شاهد زخم‌های ناشی از خشونت جنسی زنان و دخترانی بودم که مورد خشونت قرار گرفته بودند. تمام زنانی که با آنها صحبت کردم گفتند که می خواهند عاملان آن مجازات شوند. همه آنها – بدون استثنا – خواهان عدالت بودنداو افزود.

از سال 2010، گزارش‌های سالانه دبیرکل درباره خشونت جنسی مرتبط با درگیریالگوهای مستند جنایات خشونت جنسی علیه روهینگیاها، و در سال 2019، هیئت حقیقت یاب بین المللی مستقل در میانمار (IIMM) به این نتیجه رسید که «تجاوز جنسی و خشونت جنسی بخشی از یک استراتژی عمدی برای ارعاب، ارعاب یا مجازات جمعیت غیرنظامی است، و به عنوان یک تاکتیک جنگی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

شناخت رو به رشد

او گفت که در میانمار حرکتی در حال ایجاد است تا رهبران روهینگیا را به عنوان یک ملیت قومی به رسمیت بشناسند، از حق شهروندی و سایر حقوق جمعی و فردی برخوردار شوند و از پاسخگویی و غرامت اطمینان حاصل کنند. این چرخش دلگرم کننده بیش از این بدان معنا نیست که مردم میانمار با تاریخ روبرو هستند و آماده تلاش برای راه حل های پایدار برای ایجاد صلح و آشتی هستند.

“ما باید به ندای مردم میانمار پاسخ دهیم و به طور جمعی برای تأمین عدالتی که مدت هاست به تعویق افتاده است اقدام کنیم.. من دوباره فراخوان خود را برای تقویت تلاش های جامعه بین المللی برای ادامه حمایت از عزت و رفاه جامعه روهینگیا و اطمینان از پاسخگویی عاملان و دسترسی موثر بازماندگان به غرامت و جبران خسارت تکرار می کنم. من خواستار جستجوی جمعی برای راه حل های پایدار برای یکی از مظلوم ترین مردم روی زمین هستم.»نماینده ویژه سخنان خود را به پایان رساند.