این کشور در چنگال یک بحران اقتصادی جدی است که بر حقوق بشر همه جوامع تأثیر جدی گذاشته است.
این گزارش خاطرنشان کرد که این خواسته‌ها برای اصلاحات عمیق‌تر و پاسخگویی را افزایش داده و به مقامات فرصت جدیدی می‌دهد تا مسیر جدیدی را پیش ببرند که خواستار گفتگوی ملی برای پیشبرد حقوق بشر و آشتی است.
تغییرات اساسی مورد نیاز است
با این حال، به منظور ایجاد بهبودهای پایدار، شناخت و رسیدگی به عوامل زمینه‌ای که به بحران کمک کرده‌اند، حیاتی خواهد بود. این موارد شامل معافیت از مجازات نقض حقوق بشر در گذشته و حال، جنایات اقتصادی و فساد بومی است.
تغییرات اساسی برای مقابله با چالش های کنونی و برای جلوگیری از تکرار نقض حقوق بشر در گذشته،گزارش گفت.
این دولت از دولت می‌خواهد که اقدامات فوری انجام دهد و از آن می‌خواهد که به قوانین سخت‌گیرانه امنیتی و سرکوب اعتراض‌های مسالمت‌آمیز پایان دهد و حرکت به سمت نظامی‌گری را معکوس کند.
مقامات همچنین باید تعهد مجدد خود را به اصلاحات در بخش امنیتی و پایان دادن به معافیت از مجازات و دستیابی به آن نشان دهند.
رویکرد تندرو دولت
در حالی که نیروهای امنیتی اخیراً در واکنش به اعتراضات گسترده خویشتن داری زیادی از خود نشان داده اند، گزارش حاکی از آن است که دولت با دستگیری برخی از رهبران دانشجو بر اساس قانون پیشگیری از تروریسم و سرکوب خشونت آمیز تظاهرات مسالمت آمیز موضع سخت تری اتخاذ کرده است.
علاوه بر این، محیط به شدت نظامی شده و فرهنگ نظارت در شمال و شرق کشور ادامه دارد.
دفتر حقوق بشر سازمان ملل از دولت جدید خواست تا آنچه را که «استراتژی جامع متمرکز بر قربانیان در مورد عدالت انتقالی و پاسخگویی» نامیده است، مجدداً راه اندازی کند.
نقش محوری قربانیان
این استراتژی باید شامل یک برنامه زمان‌بندی شده برای اجرای تعهدات باقی‌مانده باشد، از جمله گام‌هایی در جهت ایجاد یک مکانیسم حقیقت‌یابی معتبر و به ایندادگاه ویژه
همچنین باید به قربانیان نقش محوری در طراحی و اجرای کلیه سازوکارهای پاسخگویی و عدالت انتقالی داده شود.
این گزارش همچنین به عدم پیشرفت در جهت اثبات حقیقت در مورد بمب گذاری های عید پاک در سال 2019 اشاره کرد که در آن بیش از 200 نفر در یک سری بمب گذاری در کلیساها و هتل ها کشته شدند.
دفتر حقوق بشر خواستار پیگیری یک تحقیق مستقل و شفاف با کمک بین المللی و مشارکت کامل قربانیان و نمایندگان آنها شد.
درخواست به کشورهای دیگر
در این گزارش آمده است: «دولت سریلانکا، از جمله دولت‌های متوالی، به طور مداوم در پیگیری یک فرآیند عدالت انتقالی مؤثر برای پاسخگو کردن عاملان نقض فاحش حقوق بشر و حمایت از حقوق قربانیان برای حقیقت، عدالت و غرامت شکست خورده‌اند».
درعوض، آنها موانع سیاسی برای پاسخگویی ایجاد کرده‌اند و فعالانه برخی از مقامات نظامی را که به طور قابل اعتمادی در جنایات جنگی ادعایی در بالاترین سطوح دولتی دست دارند، تشویق و ادغام کرده‌اند.»
در غیاب پیشرفت در جهت پاسخگویی در سطح ملی، این گزارش از سایر کشورها خواست تا در تلاش‌های پاسخگویی، از جمله با استفاده از راه‌های موجود در اختیارات فراسرزمینی و جهانی، برای تحقیق و تعقیب جنایات ارتکابی در سریلانکا تحت قوانین بین‌المللی، همکاری کنند.
دولت ها همچنین باید اقدامات بیشتری را برای هدف قرار دادن افرادی که به طور قابل اعتماد متهم به نقض و نقض جدی قوانین بین المللی حقوق بشر یا نقض جدی قوانین بین المللی بشردوستانه هستند، بررسی کنند.
