به گفته سازمان بهداشت جهانی (WHO) لحظات تغییر دهنده زندگی مانند بارداری، زایمان و اوایل والدین می تواند برای زنان و شریک زندگی آنها استرس زا باشد.
این می تواند منجر به دوره ای از سلامت روانی ضعیف شود یا منجر به بدتر شدن شرایط سلامت روان از قبل موجود شود.
علاوه بر این، طبق گفته سازمان بهداشت جهانی، در میان زنان مبتلا به بیماری روانی پری ناتال – قبل و اندکی پس از تولد – حدود 20 درصد افکار خودکشی یا اعمال خودآزاری انجام می دهند.
جهت گیری با حساسیت فرهنگی
نادیده گرفتن آمادگی روانی نه تنها سلامت و رفاه کلی زنان را تهدید می کند، بلکه بر رشد جسمی و عاطفی کودکان نیز تأثیر می گذارد.
راهنمای جدید آژانس بهداشت سازمان ملل متحد در مورد ادغام سلامت روان پری ناتال در خدمات بهداشتی مادر و کودک تأیید می کند که سلامت روان خوب می تواند نتایج سلامت و کیفیت خدمات بهداشتی مادر و کودک را برای همه زنان بهبود بخشد.
این مکمل خدمات دیگر، از جمله غربالگری، تشخیص و مدیریت موارد PMH در سلامت مادر و کودک (MCH) است – برجسته شده درمراقبت چارچوب مراقبت; توصیه های WHO در مورد مراقبت از مادر و نوزاد برای یک تجربه مثبت پس از زایمان. و دستورالعمل WHO در مورد بهبود رشد اولیه کودکی.
این راهنما بهترین اطلاعات موجود را ارائه می دهد که برای حمایت از ارائه دهندگان سلامت مادر و کودک در شناسایی علائم مشکلات سلامت روان و پاسخگویی به شیوه ای مناسب با بافت محلی و فرهنگی آنها در نظر گرفته شده است.
راهنمای برنامه ریزی
آژانس بهداشت سازمان ملل گفت: “راهنما یک رویکرد مبتنی بر شواهد برای برنامه ریزی و ارزیابی تاثیر ادغام مراقبت های بهداشت روان پری ناتال در خدمات سلامت مادر و کودک ارائه می دهد.”
WHO توضیح داد که ادغام مؤثر به عنوان مثال نیازمند یک تیم اصلی است که مسئول نظارت، تجزیه و تحلیل وضعیت و ارزیابی نیازها است تا بسته ای عملی از مداخلات را تعیین کند که نیازهای زنان در طول دوره پری ناتال را برآورده کند، آموزش نیروی کار کافی و نظارت برای ارائه خدمات.
آژانس بهداشت سازمان ملل گفت: “خدمات بهداشت مادر و کودک در دوران بارداری فرصتی منحصر به فرد برای حمایت از زنان در محیطی محترمانه و عاری از انگ است.”
این امر به نوبه خود منجر به حضور بیشتر و مشارکت بهتر در مراقبت از زنان و فرزندان آنها و افزایش رفاه و پیشرفت جامعه می شود.
